به گزارش خبرنگار شبستان، حضرت فاطمه زهرا(س) آیینه تمام نمای دفاع از ولایت، فداکاری، عفت، عصمت، دینداری، ساده زیستی، نوع دوستی، گذشت، صبر، استقامت، جهاد و صداقت هستند. حضرت فاطمه(س) ممتازترین بانوی دو گیتی و الگویی تمام معنا از جمیع صفات و کمالات انسانی محسوب می شوند.
شاعران زیادی برای اظهار محبت و ابراز مودت به آستان مقدس و آسمانی دخت نبی اکرم(ص)، در وصف حضرت فاطمه زهرا(س) شعر سرودند و آثار خود را مزین به سجایای اخلاقی این بانوی بزرگوار کرده اند.
شفیعه روز جزا
ناصرخسرو حضرت فاطمه زهرا(س) را شفیعه روز جزا دانسته و در وصف ایشان گفته است:
رضوان به هشت خلد نیارد سر
صدیقه گر بود به حشر یارش
باکش ز هفت دوزخ سوزان نی
زهرا( س) چو هست یار و مددکارش
آن روز بیایند همه خلق و مکافات
هم ظالم و هم عادل بی هیچ محابا
آن روز در آن هول و فزع بر سر آن جمع
پیش شهدا دست من و دامن زهرا(س)
چون به حب آل زهرا(س) روی شستی روز حشر
نشنود گوشت ز رضوان جز سلام و مرحبا
پس پی آن پسران رو، پس از آن که تو را
پسران علی(ع) و فاطمه ز آتش سپرند
شبیه نیمه شب قدری
علیرضا قزوه در وصف بانوی دو عالم چنین سروده است:
نه مثل ساره ای و مریم ! نه مثل آسیه و حوّا
فقط شبیه خودت هستی ! فقط شبیه خودت زهرا!
اگر شبیه کسی باشی ، شبیه نیمه شب قدری
شبیه آیه تطهیری! شبیه سوره « اعطینا»!
شناسنامه تو صبح است ، پدر تبسّم و مادر نور
سلام ما به تو ای باران ، سلام ما به تو ای دریا!
کبود شعله ور آبی! سپیده طلعت مهتابی!
به خون نشستن تو امروز، به گل نشستن تو فردا!...
بگیر آب و وضویی کن ، ز چشمه سار فدک امشب
نماز عشق بخوان فردا ، به سمت قبله عاشورا
بدون عشق تو بی شک صراط می لرزد
حمیدرضا برقعی نیز اشعار زیادی درباره دخت نبی اکرم سروده که یکی از آنها بدین شرح است:
همین که دست قلم در دوات می لرزد
به یاد مهر تو چشم فرات می لرزد
نهفته راز «اذا زلزلت» به چشمانت
اگر اشاره کنی کائنات می لرزد
«هزار نکتهء باریک تر ز مو اینجاست»
بدون عشق تو بی شک صراط می لرزد
مگر که خار به چشمان خضر خود دیدی
که در نگاه تو آب حیات می لرزد
تو را به کوثر و تطهیر و نور گریه مکن
که آیه آیه تن محکمات می لرزد
کنون نهاده علی سر، به روی شانهء در
و روی گونهء او خاطرات می لرزد
غزل تمام نشد،چند کوچه بالاتر
میان مشک سواری، فرات می لرزد
سپس سوار می افتد، تو می رسی از راه
که روضه خوان شوی اما صدات می لرزد
و عصر جمعه کنار ضریح روی لبم
به جای شعر دعای سمات می لرزد ...
پایان پیام/
نظر شما