به گزارش خبرگزاری شبستان روزنامه لس آنجلس تایمز در مقاله‌ای تحت عنوان «میانمار در حال دور شدن از چین است» گزارش داد، چرخش اخیر میانمار از چین به سوی غرب و داشتن دولتی باز برای بسیاری از خارجی‌ها امری شگفت‌انگیز است. تین سین، رئیس جمهور میانمار در فرایندی سریع، پروژه برق آبی 3.6 میلیارد دلاری مشترک با چین را به حالت تعلیق درآورده، انتخاباتی اسما آزاد برگزار کرده و زندانیان سیاسی از جمله آنگ سان سو چی، رهبر مخالفان دولت را آزاد کرد.
تونی کارتالوچی دراین باره اظهار داشت، در حالی که اوباش وفادار به آنگ سان سو چی، برنده جایزه صلح نوبل در یک نسل‌کشی نژادپرستانه و خشونت‌بار ده‌ها پناهنده روهینگیا را کشته‌اند، غرب از میانماری حرف می‌‌زند که به زعم آن «باز»، «مستقل» و «آزاد» است.
وی افزود، چنین پیشرفتی حتی برای یک سال هم نیست که آغاز شده و با توجه به میزان سرکوبی که به ما گفته شده در میانمار وجود داشته است، چیزی شبیه یک دولت «آزاد»، «باز» یا «مستقل» حتی با وجود بهترین و مناسبت‌ترین سیاست‌های اصلاحی نیز نمی‌تواند در چنین مدت کوتاهی شکل بگیرد.
این کارشناس ژئوپلولتیک تاکید کرد، «چیزی که روزنامه تایمز و حامیان شرکتی آن در حال جشن گرفتن برای آن هستند، باز شدن درهای کشور میانمار به روی منافع شرکتی غرب است؛ امری که غرب چندین دهه از آن محروم بود.»
کارتالوچی گفت، لس آنجلس تایمز همچنین ابدا به این موضوع اشاره نمی‌کند که چه کسی عامل منحرف شدن پروژه برق آبی مشترک بین چین و میانمار موسوم به پروژه «میتسون» است. در حالی که نشریه مانند بسیاری از دیگر رسانه‌های غربی تلاش می‌کند لغو این پروژه را به عنوان «پیروز شدن خواست و اراده مردم» جلوه دهد، این آنگ سان سو چی و خیل عظیم سازمان‌های غیردولتی صوری و غرب‌گرا بودند که باعث شدند در این پروژه اخلال ایجاد شده و منافع چین از میانمار بیرون رانده شود.»
وی تصریح کرد، باید گفت آنگ سان سو چی نیز نقشی کلیدی را در اعتراضات و نهایتا توقف ساخت پروژه سد مشترک با چین ایفا کرد. سازمان رودخانه‌های بین‌المللی غربی در گزارشی نوشت که سو چی به کمپین نجات روزخانه ایراوادی پیوست.
این کارشناس سیاسی ادامه داد، «روزنامه لس آنجلس تایمز همچنین آن‌چه را که «افزایش اعترضات آزاد و عمومی» توصیف می‌کند، مورد ستایش قرار داد. با این حال، این اعتراضات چیزی بیش از تظاهرات علیه منافع چین در میانمار نیست. و در حالی که این «اعتراضات عمومی آزاد» با حمایت کامل غرب و رسانه‌های جریان اصلی آن برگزار می‌شود و کوچ‌ترین برخورد با معترضان شرکت کننده در این تظاهرات به عنوان نقض فاحش حقوق بشر در بوق و کرنا می‌شود، واسطه‌های خود غرب در حال کشتار پناهندگان روهینگیا در میانمار هستند و کوچک‌ترین واکنشی به این کشتار نمیýبینیم.»
وی گفت، «این معیارها و استانداردهای دوگانه به طور ویژه زمانی بیشتر از همیشه به چشم خورد که آنگ سان سو چی علیه به اصطلاح نقض حقوق «راحبان زعفرانی پوش» خود در جریان تظاهراتی در یک معدن، سخنرانی‌های متعدد ایراد کرد ولی در مقابل کشتار و سلاخی مسلمانان روهینگیا در ایالت راخین سکوت پیشه کرده و می‌کند.»
کارتالوچی افزود، این «راحبان» که از اعضای جنبش به اصطلاح «حامی دموکراسی» سو چی هستند، جبهه اصلی نسل کشی و خشونت ورزی علیه جمعیت روهینگیا را نیز هدایت می‌کنند. درخواست اخیر سو چی برای عذرخواهی در تضاد کامل با سکوت همیشگی وی در قبال مشکلات و مصائب مسلمانان روهینگیا است. مولفه و عنصر مشترک موجود در این رویکرد دوگانه، هدف قرار دادن منافع چین در سراسر کشور میانمار است.
این نویسنده افزود، «در حقیقت، سکوت سو چی در قبال نسل کشی مسلمانان روهینگیا صرفا اتخاذ معیارها و استانداردهای دوگانه محسوب نمی‌شود. خشونتی که حامیان وی جهت منقرض کردن روهینگیا به کار می‌برند، در راستای بی‌ثبات سازی یکی دیگر از محورهای منافع چین یعنی قطب لجستیک این کشور در شهر سیتوه واقع در ایالت راخین و همچنین خط لوله و جاده‌ای است که پکن در حال ساختن آن از میانمار تا استان یونان چین است.»
وی تاکید کرد، «غرب مکارانه و موذیانه در پس پرده الفاظی همچون «آزادی»، «باز بودن» و «استقلال»، طرح‌های سلطه‌جویانه خود را هدایت و پیاده کرده است. با تامل و دقت نظر کاملا روشن می‌شود که غرب به دنبال هیچ یک از ارزش‌های ذکر شده نیست.
در پی حملات مکرر بودایی‌های افراطی، از ژوئن 2012 تا کنون دست‌کم 180 تن از مسلمانان میانمار کشته و بیش از 100 هزار مسلمان نیز بی‌خانمان شده‌اند.
تنها در اکتبر سال گذشته میلادی دست‌کم 11 مسلمان روهینگیا در پی به آتش کشیده شدن خانه‌های مسلمانان در دو روستای شهر سیتو ایالت راخین به دست بودایی‌های افراطی جان خود را از دست دادند.
در همین حال، سکوت سازمان‌های حقوق بشری نسبت به سوءاستفاده علیه مسلمانان روهینگیا به بودایی‌های افراطی و نیروهای دولتی میانمار جسارت بخشیده است.
دولت اکثریت بودائی میانمار از به رسمیت شناختن مسلمانان این کشور به عنوان شهروندان میانمار خودداری و ادعا می‌کند که آنها مهاجران غیرقانونی هستند. مسلمانان روهینگیا دارای اصلیت پارسی، ترک، بنگالی و پشتون هستند که اوایل قرن هشتم میلادی به میانمار مهاجرت کردند.
نظر شما