به گزارش خبرگزاری شبستان این مطلب را پایگاه اینترنتی «ایران امروز» از قول یکی از اعضای گروهک اتحاد جمهوری خواهان مورد تاکید قرار داد. حسین باقرزاده از اعضای جدا شده گروهک منافقین می نویسد: برای بسیاری این سؤال مطرح است که چرا انقلاب مصر به سلطه اسلام گرایان منجر شد و به این جا کشید. مصر بزرگترین و به اعتباری پیشرفته ترین کشور جهان عرب به شمار می رود. سطح فرهنگی این کشور نسبتا بالا است، دانشمندان و متخصصان مصری در سطح جهان دست آوردهای چشمگیری داشته اند، مصر تنها کشور جهان عرب است که به دریافت جایزه نوبل آن هم در ادبیات نایل شده (نجیب محفوظ)، بزرگترین و معتبرترین دانشگاه اسلامی را دارد (الازهر)، تنوع مطبوعات و نشر آن پس از لبنان از همه جا بیشتر بوده، جنبش فمینیستی آن سابقه چند ده ساله دارد و حضور جامعه بزرگ قبطی آن که به مذهب و فرهنگ و سنت های پیش از اسلام وفادار مانده مصر را عملا به یک کشور «چند مذهبی» تبدیل کرده است. در واقع می توان گفت که این کشور به لحاظ بافت اجتماعی و مذهبی و سطح فرهنگی تا حد زیادی به ایران شبیه است.
وی با اشاره به نگرانی عناصر ضدانقلاب ایرانی از پیروی اسلامگرایان مصری نوشتند: 2 سال پس از آغاز انقلاب مصر و سرنگونی رژیم مبارک و سلطه اسلامگرایان، انتظار رفتن مصر به راهی غیر از انقلاب ایران به ترکیبی از یاس و نگرانی تبدیل شده است.
نیروهای اسلامگرا اکنون برنده انقلاب شده، هم ریاست جمهوری را از آن خود کردند و هم قانون اساسی مطلوب خود را از تصویب نهایی گذراندند. انتخاب مرسی به ریاست جمهوری و تصویب قانون اساسی جدید در یک همه پرسی و «انتخابات آزاد» انجام و نتیجه عملکرد جمعی مردم مصر بود.
وی خاطرنشان کرد: یک نتیجه گیری به دست می آید و آن این که نباید به قضاوت مردم در پای صندوق رأی دل بست. مردم مصر در یک انتخابات آزاد به یک اسلامگرا و قانون اساسی مبتنی بر شریعت رای دادند و دلیلی وجود ندارد که در ایران چنین اتفاقی نیفتد. نظام جمهوری اسلامی و قانون اساسی آن نیز هر کدام در یک رفراندوم «آزاد» مورد تصویب مردم ایران قرار گرفت و اولین انتخابات ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی آن نیز نسبتا آزاد بوده است. به عقیده اپوزیسیون جمهوری اسلامی تحولات مصر (و بسیاری کشورهای دیگر از ایران 57 گرفته تا تونس 91) نشان داده است که «انتخابات آزاد» لزوماً به «خیر» مردم نیست و به خصوص از طریق آن نمی توان به استقرار یک نظام سکولار و دموکرات رسید.
باقرزاده با اذعان به این که اپوزیسیون جمهوری اسلامی با وجود شعار مدعایی «انتخابات آزاد» به آن معتقد نیست و به همین دلیل مصری ها را تخطئه می کند، یادآور شد: سکولارهای مصر که در بازی انتخابات و صندوق رای از اسلامگرایان شکست خورده اند می خواهند از این طریق شکست خود را جبران کنند. استدلال آنان این است که انتخابات منصفانه نبوده است. مصر هنوز در تب و تاب انقلابی است و قوانین دموکراسی بر آن حاکم نشده است. ولی از این حرکت نمی توان این درس را گرفت که اگر از حریف شکست خوردیم رای مردم را نادیده بگیریم. نیروهای فعال در جوامعی که تجربه دموکراسی ندارند نیز باید یاد بگیرند که مانند همه دموکراسی های پیشرفته جهان شکست را بپذیرند و برای نوبت بعد خود را مجهز کنند تا شاید بتوانند این بار از طریق صندوق رای حریف را شکست دهند.
وی اضافه کرد: نفی انتخابات آزاد درسی نیست که بتوان از انقلاب مصر گرفت. در هر انتخاب آزادی در جهان گزینه ای نفی می شود و گزینه ای تثبیت. طرفداران گزینه اول طبیعتا گزینه تثبیت شده را نادرست می دانند و کار مردم را اشتباه، ولی اقتضای دموکراسی آن است که این نتیجه «اشتباه» را بپذیرند. این تنها راهی است که یک نیروی سیاسی مدعی دموکراسی و طرفداری از انتخابات آزاد می تواند نشان دهد که در ادعای خود صادق است. اکنون که شعار انتخابات آزاد در بین نیروهای اپوزیسیون مطرح شده، آنان لازم است عملا نیز نشان دهند که به این شعار متعهدند و حق «انتخاب آزاد» مردم را همراه با حق آنان برای «اشتباه در انتخاب» به رسمیت می شناسند و به آن تن می دهند.
پایان پیام//
نظر شما