به گزارش خبرنگار شبستان، نشست علمی تخصصی "گونه‌شناسی مردم‌سالاری دینی" دوشنبه، نهم بهمن با حضور حجت‌الاسلام والمسلمین احمد رهدار و محمدرضا مرندی در سالن کنفرانس پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی برگزار شد.
بر پایه این گزارش، حجت‌الاسلام والمسلمین احمد رهدار با بیان این سؤال که چرا بحث دموکراسی اسلامی برای ما و اساسا از سوی چه کسی مطرح شده است، گفت: اعتقاد دارم بحث دموکراسی اسلامی به 15 سال قبل برنمی‌گردد بلکه موضوع دهه سوم یا چهارم انقلاب است؛ این دهه، دهه‌ای است که تثبیت نظام از طریق مباحث ایجابی رقم می خورد نه سلبی.
وی ادامه داد: دموکراسی اسلامی یک تولید و تأسیس است، لذا اصل مقایسه دموکراسی اسلامی و دینی با دموکراسی لیبرال غلط است و چه بسا اگر توجه‌ای نداشته باشیم به جهت وجود دموکراسی لیبرال حجابی ایجاد می‌شود که نتوانیم به عمق دموکراسی اسلامی پی ببریم.
عضو هیأت علمی و دبیر گروه تاریخ و اندیشه سیاسی معاصر مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره) اظهار کرد: اگر لیبرال‌دموکراسی به پایان نمی‌رسید، زمینه روانی برای یک شروع دیگر به ویژه در زمانه‌ای که دنیای غرب می‌نمایاند که هژمونیک است، ایجاد نمی‌شد.
وی تصریح کرد: باید مقوله تئوری‌های پایان در غرب را جدی بگیریم؛ تئوری‌هایی مانند پایان تاریخ، پایان علم و ... که این طرز بیان و به طور کلی تئوری پایان به این معنا است که فردایی در کار نیست و درست در همین فضا است که نیهلیسم پررنگ می‌شود.
حجت الاسلام رهدار تاکید کرد: به این علت است که بسیاری از موارد به زعم غربی‌ها به پایان خود نزدیک شده و در نقطه مقابل و در گفتمان رقیب زمینه برای شروع، ایجاد شده است.
وی با طرح این سؤال که چرا در بحث‌های دموکراسی مقوله تبلیغات مطرح می‌شود، عنوان کرد: این تبلیغات در غرب به این علت است که در تبیین فلسفی چرخه لیبرال دموکراسی جز با غفلت‌رساندن به مردم نمی‌چرخد، بنابراین مد و تکثرگرایی در غرب پررنگ است.
حجت الاسلام رهدار با بیان اینکه در غرب مؤلفه‌ای به نام تفکیک قوا داریم، ابراز کرد: این مقوله در ایران نیز وجود دارد اما چون اسامی شباهت به یکدیگر دارند، بسیاری فکر می‌کنند که این دو مفهوم به‌هم شبیه‌اند حال آنکه این‌گونه نیست. چرا که تفکیک قوا در غرب به معنای تجزیه است اما در ایران به معنای تفسیم است، تقسیم مخزن دارد اما تجزیه یعنی تکثر؛ حال آنکه در دموکراسی اسلامی قصه این‌طور نیست و تقسیم و مخزن در آن وجود دارد و نهادی و شأنی به نام ولایت‌فقیه مقسم قوا می‌شود و نقش هدایت کلان و هماهنگی را دارد در حالی که این مؤلفه در لیبرال‌دموکراسی وجود ندارد.
وی خاطرنشان کرد: مدیریت ابزاری و بخش‌نامه‌ای در غرب غیر از مدیریت معنوی است، در حالی که در دموکراسی اسلامی ظاهری داریم که بخشی از آن به وسیله قانون محک می‌خورد.
پایان پیام/
نظر شما