به گزارش خبرگزاری شبستان، طهماسب صلح‌جو منتقد و نویسنده سینمایی در گفتگو با روابط عمومی جشنواره فیلم فجر، یکی از دلایل مهم عدم بازخورد لازم برای جلسات نقد و بررسی را عنوان آن دانست و گفت: همین نام "نقد و بررسی" که برای جلسات انتخاب شده لطمه می‌زند؛ به دلیل اینکه ارزش و جایگاه نقد را تنزل داده و پایین می‌آورد. نقد یک مقوله نوشتاری است و بخشی از ادبیات سینمایی محسوب می‌شود.
وی ادامه داد: اگر نام این جلسات به جای نقد، مثلاً نشستی با عنوان "گفتگو درباره فیلم ها" باشد، بهتر است؛ عنوان پرسش و پاسخ هم به نقد فیلم تلقی نمی‌شود و بیشتر مضمون نسشت مطبوعاتی یا گفتگوی خبری را می‌رساند.
صلح‌جو گفت: این جلسات با ارزش است اما واژه نقد و بررسی را باید از روی آن برداشت؛ منتقد برای نوشتن یک نقد یک صفحه‌ای وقت صرف می‌کند، چند بار فیلم را می‌بیند، بقیه مگر معجزه می‌کنند که فیلم را نصفه نیمه هم می‌بینند و بعد در مورد آن اظهار نظر می‌کنند. اینکه عده‌ای بنشینند و گاهاً ضد و نقیض هم در مورد فیلم صحبت کنند، نامش نقد نیست. برای نقد باید سر فرصت فیلم را دید و آن را نوشت و در رسانه‌ها منتشر کرد.
او با اشاره به پیشینه، ارزش و جایگاه نقد فیلم افزود: مقدور نیست در فضای فشرده و پرحجم جشنواره که در روز چند فیلم به نمایش گذاشته می‌شود در مورد همه آنها حرف‌های نقادانه زد! این شدنی نیست و به نظر من منتقدی که برای نقد، ارزش قائل باشد حتماً بیش از یک بار فیلم را می‌بیند، حتماً در یک فضای آرام، متین و متمرکز فیلم را دیده و فرصتی برای فکر کردن درباره فیلم نیاز دارد؛ این نمی‌شود که بلافاصله بعد از تماشای فیلم در مورد آن نقد و تحلیل تخصصی ارائه داد؛ البته حرف زدن در مورد فیلم‌ها خوب است اما اسم این را نقد نگذاریم تا تکلیف حاضرین در جلسات هم مشخص باشد.
وی با بیان اینکه فیلمسازان، منتقدگریز نشده‌اند بلکه از این نوع جلسات گریزان هستند و به نظر من حق دارند چون دراینگونه جلسات عده‌ای نشسته و همه چیز می‌گویند به جز اینکه در مورد ارزش‌های هنری و فرهنگی فیلم صحبت کنند. خاطر نشان ساخت: اینگونه جلسات و حتی گاهاً جلساتی که در تلویزیون برگزار می‌شود ارزش و جایگاه نقد را به شدت متزلزل و بی اعتبار کرده است.
این منتقد با اشاره به اهمیت خط مشی و هدایت جلسات گفت: اگر ما بدانیم که قرار است در این نشست‌ها چه اتفاقی و با چه حد و مرزی بیفتد، خیلی از مشکلات حل می‌شود. این جلسات تبدیل شده به بحث‌هایی که در واقع باید در نقد فیلم مطرح شوند ولی خیلی دست و پاشکسته و بی ضابطه مطرح می‌شوند. اینکه هرکسی هر حرفی را در این جلسات می‌گوید و معلوم نیست که از روی فکر و منطق است یا تصادفاً بر سر زبانش آمده، به دلیل نداشتن چارچوب و حدود جلسات است و طبیعی است که اعتبار جلسات زیر سؤال رفته، بی ارزش شده و فیلمسازی که آنجا می‌نشیند احساس می‌کند که به او توهین می‌کنند و ناراحت می‌شود.
صلح‌جو در خصوص انضباط جلسات نقد و بررسی ادامه داد: این موضوع دو جانبه است و فقط به اهالی رسانه مربوط نشده و به فیلمسازان هم مربوط می‌شود. گاهی فیلمسازی برای اینکه قافیه را نبازد عباراتی به کار می‌برد و حرف‌های می‌زند که توهین آمیز است.
وی در مورد تعیین یک چارچوب و خط مشی برای جلسات بررسی فیلم گفت: این موضوعی نیست که جشنواره آن را تعیین کند یعنی در توان مدیران جشنواره نیست این بحثی است که خود اهالی مطبوعات باید برایش فکری اساسی کنند؛ کسانی که در جشنواره شرکت می‌کنند و با کمترین هزینه برای جشنواره ایجاد تبلیغات کرده و جشنواره را بازتاب می‌دهند باید خودشان برای بالا بردن سطح کیفی این جلسات تلاش کنند.
این نویسنده سینمایی در پایان ضمن پاسداشت از تلاش اهالی رسانه افزود: نباید نا گفته بماند که زحمات اهالی مطبوعات ارزش زیادی دارد. هر جشنواره‌ای که اسم و رسمی پیدا کرده از تلاش بچه‌های مطبوعات است که بدون هیچ توقعی و گاهاً به سختی وارد جشنواره می‌شوند، خدمات می‌دهند، در جلسات شرکت می‌کنند و باعث رونق جشنواره می‌شوند.
پایان پیام/
نظر شما