چرا آلمان به عضویت فلسطین در سازمان ملل رای ممتنع داد؟

به گزارش خبرگزاری شبستان، رای ممتنع آلمان به عضویت فلسطین در سازمان ملل از آن جهت قابل تامل است که امید می رفت قدرتمند ترین اقتصاد حوزه یورو بتواند در حد توان اقتصادی خود در حل مشکلات جهانی بر خلاف گذشته که نقش ناظر را داشته، این بار سیاستی مستقل و فعال را به نمایش بگذارد.
بیش از 20 سال از سقوط دیوار برلین و در نتیجه آن اتحاد دو آلمان می گذرد. اتحادی که امیدهایی را در آلمان از یک سو و در منطقه حساس و استراتژیک خاورمیانه از سوی دیگر بوجود آورده بود که این بار شاید قدرتمندترین اقتصاد اروپا بتواند روند جدیدی از سیاست خارجی را در مقایسه با سال های پیش از یک دست شدن دو آلمان به اجرا بگذارد.
بدلیل نا آرامی ها و جنگهای مختلف از پایان جنگ جهانی دوم و اعلام موجودیت اسرائیل شرایطی به وجود آمده که هر روز بر وخامت اوضاع منطقه افزوده می شود. در سال های اخیر سیاست حمایت یکجانبه غرب و در راس آن آمریکا از رژیم صهیونیستی و سرکوب وحشیانه مردم بی دفاع فلسطین وجدان جامعه بشری را به درد آورده است. رژیمی که حقوق اولیه انسانی را از ساکنان مناطق اشغالی سلب نموده و هرگز پاسخگوی جنایات خود به جامعه جهانی نبوده و نیست.
این در حالی است که آواره کردن مردم و سلب آزادی های مدنی و حقوقی ساکنان مناطق اشغالی در چارچوب یک سیاست هدفمند جهت از میان بردن هر گونه مقاومت، چارچوب سیاست این رژیم را تشکیل می دهند. از دیگر سو حمایت و پشتیبانی آمریکا و بی تفاوتی کشورهای عربی منطقه باعث گردیده که هر روز شاهد تجاوز و گستاخی رژیم صهیونیستی به حقوق مسلم فلسطینی ها باشیم. رژیمی که حتی معاهدات مورد پذیرش خود را به حساب نمی آورد و با در پیش گرفتن سیاست سرکوب و ایجاد تنش و بحران در منطقه سعی در هر چه نا آرام تر کردن فضای دیپلماتیک داشته و در همین راستا با گسترش شهرک های صهیونیست نشین در تلاش برای بر هم زدن تعادل اجتماعی در مناطق اشغالی است.
در موضوع پذیرش تشکیلات خود گردان فلسطین به عنوان عضو ناظر در سازمان ملل متحد و ارتقاء جایگاه آن با اکثریت آرا و تنها با 9 رای مخالف علاوه بر واکنش های جنون آمیز رژیم صهیونیستی و آمریکا شاهد واکنش دولت محافظه کار آلمان در غالب دادن رای ممتنع به این قطعنامه بودیم.
رای ممتنع دولت آلمان از آن جهت قابل تامل است که ناظران امیدوار بودند قدرتمند ترین اقتصاد حوزه یورو بتواند در حد توان اقتصادی خود در مسائل و مشکلات جهانی بر خلاف سنوات قبل که همیشه در مسائل خاورمیانه نقش ناظر را داشته، این بار سیاستی مستقل و فعال را به نمایش بگذارد.
از دید برخی تحلیلگران رای ممتنع دولت آلمان قابلیت و سطح سیاست خارجی این کشور را دچار افت کرده است. سیاست خارجی نیازمند نمایندگی فعال، قاطع و مشخصی است که با اتخاذ سیاست حمایت بی چون و چرای برلین از رژیم صهیونستی مغایرت دارد و به همین دلیل پاسخگویی به افکار عمومی جامعه آلمان عملی بسیار دشوار است از جمله به این سوال که چگونه است که قدرت های کوچک و متوسط نظیر لوکزامبورگ، اتریش و حتی اسپانیای بحران زده با اتخاذ سیاستی کاملا مستقل از منافع صهیونیستها به این قطعنامه رای مثبت می دهند اما قدرتمندترین اقتصاد اروپا با پیوند زدن سیاست منطقه ای خود به منافع رژیم صهیونیستی و چشم بسته، ضربه ای مهلک به سیاست خارجی خود وارد می کند، ضربه ای که در آینده نزدیک از جبران آن ناتوان خواهد بود.
به نظر می رسد برلین به خصوص بعد از اتحاد دو آلمان در سال 1990 بایستی از فضای بدهکاری تاریخی به رژیم صهیونیستی خارج گردیده و با انتخاب سیاستی مستقل بر مسائل و مشکلات موجود در منطقه تاثیر گذاری کند .
اتخاذ سیاست "همیشه و به هر قیمت در کنار رژیم صهیونیستی بودن" سیاستی شکست خورده است که چشم را به روی جنایات رژیم صهیونیستی بسته و واقعیات منطقه را به عمد نادیده می گیرد. برای اثبات این ادعا باید منتظر انتخابات پارلمانی سپتامبر 2013 در آلمان بود که مطمئنا دولت "آنگلا مرکل" نتیجه سیاست اسرائیل گرایی خود را خواهد دید.
امروزه به جرات می توان گفت دیپلماسی آلمان در خاورمیانه از صلابت و اعتبار خارجی بر خوردار نیست. از جمله در جریان تجاوز و بمباران مردم بی دفاع غزه پیشنهاد دولت آلمان از سوی مقامات فلسطینی پذیرفته نشد و استقبال نه چندان گرم از وزیر خارجه آلمان در مصر نشان دهنده عدم تاثیر سیاست خارجی آلمان در منطقه است. اینها نتیجه همان نگاه یک جانبه و طرفداری بی چون و چرا از اعمال رژیم صهیونیستی و نادیده گرفتن جنایات شش دهه این دولت در منطقه است.
عدم بی طرفی و کمک های اقتصادی و نظامی بلاعوض به اسرائیل نقش سیاست خارجی آلمان در منطقه را در حد یک کشور درجه چندم پائین آورده است و مطمئنا این عدم توازن میان قدرت عظیم اقتصادی و سیاست خارجی ناکار آمد و فاقد انعطاف در آینده نتایج مثبتی را برای آلمان به همراه نخواهد داشت.
در همین حال ارتقاء دیپلماتیک تشکیلات خود گردان با رای مثبت بیش از دو سوم اعضای مجمع عمومی سازمان ملل متحد یک روز تاریخی برای تمامی ملت فلسطین ساکن است، این پیروزی بر آیند ایستادگی تمامی گروه های مقاومت بوده و شکستی فاحش برای آمریکا و رژیم صهیونیستی به شمار می آید.

ادامه دارد...