«محمد ابراهیم طاهریان» سفیر پیشین ایران در افغانستان و پاکستان در پاسخ به خبرگزاری شبستان به تشریح اهداف شبه نظامیان طالبان از طرح موضوع مذاکره با اسلام آباد پرداخت.
علت اعلام آمادگی طالبان برای مذاکره با دولت پاکستان چیست؟
اتفاقی که طی سالهای اخیر در پاکستان افتاده این است که جریان افراط گرایی که در دهه 1990 میلادی آلت دست جریان ها و قدرتهای خارجی بود و حتی حاکمیتش در افغانستان به رسمیت شناخته شد، اکنون به یک مشکل تبدیل شده است.
در این سالها جریان افراط در پاکستان رشد چشمگیری داشته و اخیرا هم کار را به جایی رساند که از دره سوات تا پشت دروازه های پایتخت رفت. به نظر می رسد حمایتهای فکری و لجستیکی که توسط برخی کشورها از این گروهها می شود کار را به جایی رسانده که آنها گمان کنند می توانند قانون بازی را تعیین کنند یا این که فکر می کنند می توانند روند مذاکرات و موضوعات را خودشات مشخص کنند.
آیا این موضوع پیشینه ای هم داشته است؟
موضوع آمادگی طالبان برای مذاکره و مطالبی نظیر این که آنها پیش شرط می گذارند یا نمی گذارند طی سال جاری میلادی که در روزهای پایانی آن هستیم بارها مطرح شده است. اصولا نوع اقداماتی که از سوی این جریان اتفاق می افتد به این جهت است که آنها می خواهند به هر ترتیبی مطرح باشند، چه با اقدامات تروریستی و چه طرح مسائلی از این دست.
طالبان می خواهند مطرح باشند و بتوانند در معادلات منطقه ای و فرامنطقه ای نقش آفرینی کنند.
به نظر شما این مذاکرات می تواند نتیجه ای هم داشته باشد؟
از آنجا که در مورد نوع برخورد با این گروههای افراطی چه در افغانستان و پاکستان و چه در دیگر مناطق چارچوبی تعریف نشده، به لحاظ نوع کارکردی که این جریان دارد و تمامیت خواه است به نظر می رسد آن چه که در موضوع مذاکره مطرح شده قرار نیست این مذاکرات به توافقی بیانجامد، زیرا دستور کار مشخصی در این میان موجود نیست.
در این جا این سوال پیش می آید که مذاکراه بر سر چه چیزی؟ تبعیت از قانون اساسی یا واگذاری اموری که طالبان علاقمند به آن است و یا دادن حاکمیت بخشی از کشور به آنها؟ از این رو در مورد مذاکرات مذکور شفافیتی وجود ندارد و زیاده خواهی که طالبان دارند دستیابی به توافق را سخت می کند. آنها در افغانستان به کمتر از عمارت اسلامی رضایت نداده اند و گمان نمی رود در پاکستان هم از چنین مطلبی کوتاه بیایند.
در کل باید گفت طالبان با رفتاری که در حوزه عمل و کلام انجام می دهند دنبال مطرح شدن هستند و طرح مسئله مذاکره هم در همین راستا ارزیابی می شود.
نظر شما