به گزارش خبرگزاری شبستان، «سید احمد یزدانی» اکران‌کننده فیلم‌های جشنواره عمار در روستای «ترکان» استان یزد است. او در کنار کشاورزی، کار فرهنگی هم می‌کند پایگاه «عمارفیلم» با او درباره چگونگی آشنایی‌اش با جشنواره عمار و شوق و استقبال مردم «ترکان» از اکران فیلم‌های جشنواره گفت‌وگو کرده است.
* فیلم‌های جشنواره عمار را در مساجد اکران می‌کنیم
چگونه با جشنواره عمار آشنا شدید؟
از طریق همایش «اندیشه‌های آسمان» که در مشهد برگزار شد. آقایی در این همایش دربارۀ جشواره عمار صحبت کرد و گفت «فیلم‌های این جشنواره در هفته دفاع مقدس اکران می‌شود. اگر کسی مشتاق است فیلم‌ها را اکران کند، به فلان شماره پیامک بفرستد. همان‌جا پیام را فرستادم. هنوز در همایش بودم که از دبیرخانه جشنواره تماس گرفتند و مشخصاتم را گرفتند. مشخصاتم را به آنها گفتم تا اینکه بعداً دوباره تماس گرفتند. بعد از چند روز فیلم‌ها را فرستادند و ما هم اکران کردیم.
چه فیلم‌هایی برای شما فرستاده شد؟
«به کبودی یاس»، «یزدان تفنگ ندارد» و چند انیمیشن. در مجموع هفت هشت اثر بود که ما نتوانستیم بیشتر از سه اثر اکران کنیم چون وقت ما کم بود. از آنجا که فیلم‌ها را در مسجد اکران می‌کردیم، فقط توانستیم در دو شب و هرشب دوساعت‌ونیم اکران داشته باشیم.
تبلیغات برای جذب مخاطب چگونه صورت گرفت؟
ما کانونی در روستای ترکان داریم به نام «کانون فرهنگی‌هنری شاه‌محمد». شمارۀ همه خواهران و برادران روستا در این کانون موجود است. از طریق ارسال پیامک به این شماره‌ها، اهالی روستا را از زمان و مکان اکرانها آگاه کردیم. چند برگه تبلیغاتی هم در مکان‌های پُررفت‌و‌آمدی مانند مسجد نصب کردیم.
* اکران 250 نفری در روستای ترکان/مسجد بیش از این گنجایش نداشت
استقبال از اکرانها چگونه بود؟
روستای ما پانصد ششصد خانوار دارد که در آن دو مسجد وجود دارد؛ مسجد «شاه‌محمد» که خیلی کوچک است و مسجد «امام خمینی(ره)» که خیلی بزرگ‌تر و جادارتر است. از آنجا که زمان‌مان کم بود، نتوانستیم در امام خمینی(رحمه‌الله‌علیه) فیلم‌ها را اکران کنیم. روستای ما جمعیتی حدود 2500 نفر دارد و وقتی مردم از طریق پیامک فهمیدند قرار است اکرانها در مسجد کوچک انجام شود، می‌گفتند آنجا جا ندارد. به همین علت خیلی از مخاطبان خود را از دست دادیم. شک نکنید اگر اکرانها در مسجد بزرگ صورت می‌گرفت، مخاطبان بیشتری می‌آمدند و تأثیرش وسیع‌تر بود. با این حال در همین مسجد هم بیش از250 نفر از اکران فیلم‌ها استقبال کردند. فکر می‌کنم مسجد بیش از این گنجایش نداشت.
برای اکرانها مشکلی هم داشتید؟
مشکلات زیادی نبود. شاید چون مردم علاقه‌مند بودند یا محیط طوری بود که ما پیش‌بینی می‌کردیم مخاطب خوبی داشته باشیم و این برای ما انگیزه بود و باعث می‌شد مشکلات به چشم نیاید. البته مشکلات جزئی بود. مثلاً مشکل اول ما ویدئوپروژکتور بود که ما باید از اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی امانت میگرفتیم. وقتی با مسئولان این اداره صحبت کردیم، گفتند به جای دیگری قول داده‌اند. اما در نهایت به‌علت سابقۀ روستای ما و کانون شاه‌محمد، پذیرفتند. مشکل دوم ما مکان بود. همان‌طور که گفتم، مسجد شاه‌محمد بزرگ نبود و ما بسیاری از مخاطبان‌مان را از دست دادیم. سومین مشکل، مربوط به تبلیغات بود. از آنجایی که پوستری از طرف دفتر دبیرخانه جشنواره عمار برای ما ارسال نشده بود، مجبور بودیم تبلیغاتی را روی برگه‌های عادی چاپ کنیم. به‌هرحال اثر تبلیغات را نمی‌توان نادیده گرفت. چون پوسترهای تبلیغاتی هم باعث دیده‌شدن کار می‌شود و هم اعتمادسازی می‌کند.
* تأثیر اکران فیلم‌های عمار روی بچه‌های روستا بود
اکران فیلم‌ها چه تأثیری روی مردم روستا داشت؟
بیشتر مردم روستای ما کشاورز و دام‌دارند. محیط روستا هم کوچک است و مردم آگاهی چندانی ندارند؛ زیاد پای اخبار و برنامه‌های این‌چنینی نمی‌نشینند. به همین دلیل فکر می‌کنم بیشترین تأثیر اکران فیلم‌ها، روی بچه‌ها بود. چون اطلاعات کمی درباره دفاع مقدس و شهدا داشتند. آنها با دیدن این انیمیشن‌ها و مستندها، فضای دفاع مقدس را خیلی راحت‌تر درک می‌کردند و بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گرفتند.
چه پیشنهادی برای اکران‌کننده‌های دیگر دارید؟
سعی کنند روی تبلیغات بیشتر کار کنند. از نظر من تبلیغات حرف اول را می‌زند و باعث می‌شود کار دیده شود. پیشنهاد دیگر این که در پایان اکرانها یک نظرسنجی از مخاطبان داشته باشند تا با خواسته‌ها و مطالبات مخاطبان آشنا شوند و آن را به دبیرخانه جشنواره منتقل کنند.
برنامه‌ای برای اکران فیلم‌های جشنواره امسال دارید؟
بله، در سایت جشنواره دیدم سومین دوره جشنواره دی‌ماه امسال برگزار می‌شود. خیلی خوشحال شدم. منتظرم تا اگر فیلم های امسال به دستم برسد، إن‌شاءالله همه فیلم‌ها را در مسجد بزرگ روستا اکران کنم.
پایان پیام/
نظر شما