به گزارش خبرگزاری شبستان، گزیده سرمقاله های امروز 19 آذر به شرح زیر است:
کیهان:
روزنامه کیهان در یادداشت امروز خود با عنوان چرا رفوزه می شوند ؟! به قلم حسین شریعتمداری به تحلیل الگوی جمهوری اسلامی در منطقه پرداخته است در بخشی از آن می خوانیم:
در عرصه منطقه ای نیز همین حضور عملی الگوی انقلاب اسلامی- و نه فقط حضور تئوریک آن- کارساز بوده و هست. به عنوان مثال؛ در عرصه نظری دولت های عربستان، قطر، ترکیه و... از یکسو شعارهای غلیظ و پررنگ حمایت از ملت های مسلمان و مخصوصاً ملت مظلوم فلسطین را سر داده بودند و از سوی دیگر، جمهوری اسلامی ایران را به دلیل حمایت از دولت سوریه که در خط اول جبهه مقاومت قرار دارد، ملامت می کردند. اما این ادعاها با حمله اسرائیل به نوار غزه، از عرصه تئوری به میدان عمل کشیده شد و همگان شاهد بودند که شعارها و ادعاهای دهان پرکن کشورهای یاد شده تا چه اندازه بی پایه و اساس بوده است. آنها در حالی که به قول سید حسن نصرالله کشتی، کشتی اسلحه و مهمات برای تروریست ها به سوریه ارسال می کردند دریغ از یک گلوله فشنگ که برای نیروهای مقاومت جهاد اسلامی و حماس در غزه بفرستند
رسالت:
روزنامه رسالت در سرمقاله امروز خود با عنوان چهار نکته درباره مسائل منطقه به قلم محمد کاظم انبارلویی به تحلیل مسائل منطقه پرداخته است که در بخشی از آن می خوانیم:
اخوان المسلمین در جریان بیداری اسلامی در منطقه جلودار حرکتهای اسلامی بودند. اسلامیزه کردن حکومت اولین وظیفه آنهاست. آنها اگر توفیق این کار را پیدا نکنند بازگشت به نقطه اول حتمی است. جایگاه مصر بهعنوان زادگاه اخوان المسلمین در حرکت بهسوی اسلامی کردن حکومت تعیین کننده است. مرسی بهعنوان اولین رئیس جمهور قانونی مصر در این راه مشکلات فراوانی پیشروی دارد. به محض اینکه مرسی پرچم اسلام را برای تغییر قانون اساسی بالا برد، لایههای گونهگونی در برابر او از جمله بقایای رژیم گذشته بهعلاوه ملیگراها و لیبرالها صف کشیدند. طبیعی است آمریکا و رژیم صهیونیستی در این معرکه جانب ملیگراها و لیبرالها را خواهد گرفت و بر طبل آشوب و ناآرامی در مصر خواهد کوبید.
تهران امروز:
روزنامه تهران امروز در سرمقاله امروز خود با عنوان باید صبور بود به قلم بهرام بیات به تحلیل صبر و تاثیر آن در تولید پرداخته است که در بخشی از آن می خوانیم:
چالشهایی که به خاطر تاثیر فرهنگ غرب در جامعه به وجود آمده است. اما باز هم با این تفاسیر، هنوز جایگاه محکم و درستی داریم. یکی از مثالهای با ارزش ماه محرم است؛ اشتیاقی که مردم نسبت به ماه محرم دارند و آن را با جان و دل برگزار میکنند که نشان میدهد که ما هنوز هم به ارزشهایمان اهمیت میدهیم و این ارزشها برایمان مهم هستند. اما بحث سوم؛ بحث هنجارهای اجتماعی است. بایدها و نبایدهایی که ما درگیر آنها هستیم و باید به آنها عمل کنیم. در هر جامعهای دو گونه هنجار داریم؛ هنجارهای رسمی و هنجارهای عرفی. هنجارهای رسمی همان هنجارهایی هستند که قانون پشتوانه آنهاست و تقریبا مردم بنا به قانون ملزم به رعایت آنها هستند. هنجارهای عرفی همانهایی هستند که وجدان و افکار مردم پشتوانه آنهاست. یعنی اعتقادات مردم به آنها میگوید که چه کاری را انجام دهند و چه کاری را انجام ندهند. ما در این بخش، بیشترین مشکل را داریم. بحث چهارم؛ بحث کنشها و رفتارهایی است که مردم در جامعه از خودشان نشان میدهند. نمود این کنشها در آداب معاشرت افراد، نوع پوشش، نوع کلام و حرف زدن، نوع گروههایی که در بین مردم تشکیل میشود و... پررنگ میشود.
مشکل از آنجایی آغاز میشود که سه بحث قبلی نمیتوانند بحث چهارم را پشتیبانی کنند. یعنی ما نتوانستهایم در کشورظرفیت تولید رفتار ایجاد کنیم. یعنی هنوز هم که هنوز است چادر مشکیهای ما از خارج وارد میشود. یکسری افراد و واردکنندههای عمده هستند که این بخش را در دست گرفتهاند و رانتهایی دارند که اجازه نمیدهند این محصول در داخل تولید شود. در واقع اینها اجازه تولید چادر در داخل کشور را نمیدهند. از طرف دیگر در بخش تولید پوشاک هم به درستی عمل نکردهایم.
جمهوری اسلامی:
روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود با عنوان من فحش می دهم پس هستم به تحلیل توصیه رهبری و امامم در حفظ اتحاد میان مسئولان پرداخته است که در بخشی از آن می خوانیم:
به همین جهت بود که امام خمینی در تمام سخنرانیهای خود، مسئولین نظام را به تهذیب نفس دعوت میکردند و بارها به آنها یادآور شدند که شماها را این مردم از کنج خانههایتان به صحنه آوردهاند و به قدرت رساندهاند، بنابراین باید این مردم را ولینعمت خود بدانید و در مقابل آنها تواضع کنید و با تمام وجود در خدمت آنها باشید. صحیفه امام، مالامال است از این قبیل توصیهها همراه با هشدارهای فراوان به مسئولین که مبادا از زیخود خارج گردند و گرفتار غرور و نخوت شوند و خدا را، که به آنها عزت داده و ممکن است در اثر ناشکریها آن را پس بگیرد، همواره در نظر داشته باشند.
حفظ اتحاد و پرهیز از تفرقه نیز یکی از توصیههای مؤکد امام خمینی به همگان اعم از مسئولین و مردم بود. البته در میان مخاطبان امام، همواره مسئولین جایگاه ویژهای داشتند و توصیههای امام، بیشتر متوجه آنها بود. ایشان معتقد بودند مردم به دلیل اینکه در مسند قدرت قرار ندارند در معرض این قبیل خطرها هم نیستند و این مسئولین هستند که باید خود را از عوارض خطرناک تکیه بر مناصب حفظ کنند تا بتوانند با وحدت عمل به پیش بروند و گرفتار تفرقه و اختلاف نشوند.
پایان پیام/
نظر شما