به گزارش خبرگزاری شبستان، در دومین روز از همایش ملی معرفت دینی، موضوع "تجربه دینی به مثابه امری معرفت بخش" عنوان سخنرانی امیر صادقی، پژوهشگر گروه غرب شناسی پژوهشگاه علوم انسانی، به عنوان یکی از سخنرانان این همایش بود.
وی در ابتدای سخنانش با اشاره به اینکه به جای دست یابی به پاسخ، به دنبال بازکردن یک پرسش است، اظهار داشت: امروزه مفهومی به عنوان تجربه دینی شناخته شده و حتی پایه خیلی از مشارب دیگر نیز قرار گرفته است.
صادقی پرسش پیرامون چیستی تجربه دینی و چگونگی معرفت بخشی آن و طریقه مبنا قرار گرفتن برای دیگر مکاتب را از سوال های بنیادین خود معرفی کرد.
این پژوهشگر فلسفه غرب، در همین زمینه ادامه داد: در عصر جدید و با گرایش به تجربه گرایی علمی یکی از شیوه های اصلی برای رد باورهای دینی سلاح به تجربه در نیامدن آنها بود که تجربه دینی در مقابل این حجمه بالقوه می تواند به مثابه واکنشی جدلی مفید فایده باشد.
وی به تلاش منفی برخی فلاسفه اشاره کرد و افزود: برخی فلاسفه دین به جای استفاده صحیح از این امکان و تبدیل آن به فرصتی مناسب و در حد توانایی آن سعی کردند با فروکاهیدن دین و باورهای دینی به تجربه دینی، کل مجموعه باورها را رد کنند و این امر خود تبدیل به نقطه ضعفی در مقابل مخالفان شد.
صادقی در ادامه سخنانش تلاش کرد تا بین این دو دسته از فلاسفه دین که هر دو از خداباوران هستند، مقایسه ای انجام دهد و نشان دهد که انتظار توجیه قوی از تجربه دینی امری خوشبینانه است و حداکثر می توان با چشم داشتن توجیه ضعیف از تجربه دینی در سطح درجه دوم به سامان باورهای دینی پرداخت.
بنابر گزارش شبستان، در ادامه این همایش، فاطمه احمدی، از دانشگاه علامه طباطبایی و پژوهشگر پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، با موضوع "بررسی مقایسه ای روابط علم و دین در الاهیات جدید مسیحی، با تاکید بر آرای مک گراث، باربور و پیترز" به ایراد سخنانی پرداخت.
وی با اشاره به اینکه در مقاله خود به بررسی روابط متصور یا محقق میان علم و دین از دیدگاه آلیسترمک گراث، باربور و پیترز پرداخته است، اظهار داشت: در این مقاله با برشمردن نقاط اشتراک و افتراق، دیدگاه های آن ها را با یکدیگر مقایسه نموده است.
احمدی در این سخنرانی به مدل هایی از نظرات هر یک از این اندیشمندان در خصوص روابط محقق میان علم و دین به صورت فهرست وار اشاره کرد.
این پژوهشگر فلسفه در همین زمینه افزود: باربور به وجود چهار رابطه "گفتگو، استقلال، تعارض و همبستگی" میان علم و دین قایل است و خود به رابطه همبستگی میان این دو باور دارد.
وی به آرای پیترز اشاره کرد و گفت: پیترز به وجود هشت رابطه "علم گرایی، امپریالیسم علمی، اقتدارگرایی دینی، خلقت گرایی علمی، نظریه دو زبانی، توافق فرضیه ای، همپوشانی اخلاقی و عصر جدید معنویت" اشاره دارد و خود به رابطه توافق فرضیه ای برای گفتگو اذعان دارد.
احمدی معتقد بود که مک گراث هم به وجود سه رابطه اشاره و خود، رابطه گفتگو میان این دو را تصدیق می کند.
همایش ملی معرفت دینی، 19 و 20 بهمن در سالن اجتماعات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی برگزار شد.
پایان پیام/
نظر شما