به گزارش خبرگزاری شبستان، محمد مهدی احمدی، مشاور عالی وزیر و سرپرست معاونت در اختتامیه اولین جشنواره ملی عکس ویان استان البرز با بیان تحلیلی گسترده از جایگاه تصویر و روایت، تأکید کرد که هنر عکاسی در عصر هوش مصنوعی بیش از گذشته نقشآفرین است.
وی افزود: در دنیایی که تصویر بیش از هر زمان دیگری جریان زندگی انسان را شکل میدهد، این پرسش اهمیت دارد که جایگاه عکاسی کجاست؟ آیا در دورهای که هوش مصنوعی، شبکههای اجتماعی و تولیدات انبوه تصویری حضور دارند، عکاسی هنوز مصداق هنر است؟ پاسخ قطعی و روشن است: بله. عکاسی از مصادیق هنر باقی میماند، نه به اعتبار ابزار، بلکه به دلیل اینکه نگاه هنرمند را از دریچه لنز روایت و به مخاطب منتقل میکند.
مشاور عالی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: هنر عکاسی دو شاخص برجسته دارد. یک روایتگر بودن و دوم اینکه عکس حافظ وقایع مهم تاریخی است. جوهره اصلی هنر عکاسی روایت است. عکاس زمانی هنرمند می شود که فراتر از تکنیک، نگاهش را در قاب قرار دهد؛ نگاهی که از یک واقعه، یک احساس یا یک پدیده، روایت میسازد.
احمدی ادامه داد: عکس حافظ وقایع تاریخی است. دوره ها و اتفاقات تاریخ نه فقط از طریق مکتوبات، بلکه از طریق تصویر و عکس تحلیل می شود؛ از پوشش دوران صفویه و قاجار گرفته تا سبک زندگی معاصر، فرهنگ عمومی و حتی جزئیاتی که در هیچ نوشتهای ثبت نشده است. تصویر، زمان را متوقف میکند و آن را برای نسلهای بعد به سند تبدیل میسازد.
احمدی با تبیین تفاوت روایت در شرق و غرب گفت: غرب برای بسیاری از چیزهایی که حتی وجود خارجی ندارند روایت میسازد، اما ما در شرق با وجود اینهمه پدیده عظیم و ریشهدار تاریخی، هنوز روایتگری را جدی نگرفتهایم. بسیاری از مردم نمیدانند چه گنجینهای از مقاومت، فرهنگ، تمدن و پیشینه تاریخی در سرزمین ایران وجود دارد، زیرا روایت آن ساخته نشده است. این یک ضعف جدی است و هنر، بهویژه هنر عکاسی، مهمترین ابزار جبران این کاستی است.
سرپرست معاونت هنری وزارت ارشاد تأکید کرد: تاریخ ایران سرشار از روایتهای شگفتانگیز است؛ وقتی این روایتها در تصویر ثبت میشوند، جامعه پشتوانه هویتی پیدا میکند. جوانی که بداند پشت سر او قهرمانان تمدن ایستادهاند، در برابر چالشهای اجتماعی و فرهنگی، تابآوری بیشتری خواهد داشت. هنر، یکی از ستونهای تابآوری جامعه ایرانی است.
وی سپس با اشاره به حرمت ذاتی هنرمند افزود: حرمت هنرمند از هنر نشات میگیرد او و ذاتی است، نه عارضی و برخواسته از عناوین مقطعی. این حرمت ذاتی ریشه در اصالت هنر دارد. هنرمند هم در حیات و هم پس از حیاتش صاحب حرمت است، چون اثر او ماندگار است.
وی در پایان خاطر نشان ساخت: استان البرز دارای ظرفیت های هنری بسیاری است که در قالب همین رویدادها میتوان آن را به فعل مبدل ساخت.
وی افزود: در دنیایی که تصویر بیش از هر زمان دیگری جریان زندگی انسان را شکل میدهد، این پرسش اهمیت دارد که جایگاه عکاسی کجاست؟ آیا در دورهای که هوش مصنوعی، شبکههای اجتماعی و تولیدات انبوه تصویری حضور دارند، عکاسی هنوز مصداق هنر است؟ پاسخ قطعی و روشن است: بله. عکاسی از مصادیق هنر باقی میماند، نه به اعتبار ابزار، بلکه به دلیل اینکه نگاه هنرمند را از دریچه لنز روایت و به مخاطب منتقل میکند.
مشاور عالی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: هنر عکاسی دو شاخص برجسته دارد. یک روایتگر بودن و دوم اینکه عکس حافظ وقایع مهم تاریخی است. جوهره اصلی هنر عکاسی روایت است. عکاس زمانی هنرمند می شود که فراتر از تکنیک، نگاهش را در قاب قرار دهد؛ نگاهی که از یک واقعه، یک احساس یا یک پدیده، روایت میسازد.
احمدی ادامه داد: عکس حافظ وقایع تاریخی است. دوره ها و اتفاقات تاریخ نه فقط از طریق مکتوبات، بلکه از طریق تصویر و عکس تحلیل می شود؛ از پوشش دوران صفویه و قاجار گرفته تا سبک زندگی معاصر، فرهنگ عمومی و حتی جزئیاتی که در هیچ نوشتهای ثبت نشده است. تصویر، زمان را متوقف میکند و آن را برای نسلهای بعد به سند تبدیل میسازد.
احمدی با تبیین تفاوت روایت در شرق و غرب گفت: غرب برای بسیاری از چیزهایی که حتی وجود خارجی ندارند روایت میسازد، اما ما در شرق با وجود اینهمه پدیده عظیم و ریشهدار تاریخی، هنوز روایتگری را جدی نگرفتهایم. بسیاری از مردم نمیدانند چه گنجینهای از مقاومت، فرهنگ، تمدن و پیشینه تاریخی در سرزمین ایران وجود دارد، زیرا روایت آن ساخته نشده است. این یک ضعف جدی است و هنر، بهویژه هنر عکاسی، مهمترین ابزار جبران این کاستی است.
سرپرست معاونت هنری وزارت ارشاد تأکید کرد: تاریخ ایران سرشار از روایتهای شگفتانگیز است؛ وقتی این روایتها در تصویر ثبت میشوند، جامعه پشتوانه هویتی پیدا میکند. جوانی که بداند پشت سر او قهرمانان تمدن ایستادهاند، در برابر چالشهای اجتماعی و فرهنگی، تابآوری بیشتری خواهد داشت. هنر، یکی از ستونهای تابآوری جامعه ایرانی است.
وی سپس با اشاره به حرمت ذاتی هنرمند افزود: حرمت هنرمند از هنر نشات میگیرد او و ذاتی است، نه عارضی و برخواسته از عناوین مقطعی. این حرمت ذاتی ریشه در اصالت هنر دارد. هنرمند هم در حیات و هم پس از حیاتش صاحب حرمت است، چون اثر او ماندگار است.
وی در پایان خاطر نشان ساخت: استان البرز دارای ظرفیت های هنری بسیاری است که در قالب همین رویدادها میتوان آن را به فعل مبدل ساخت.
نظر شما