خبرگزاری شبستان، گروه بینالملل: در میان خیابانهای پرتراکم و بازارهای شلوغ «پتا» شهر کلمبو، گنبدها و منارههای مسجدی سرخ ـ سفید خودنمایی میکنند؛ حضوری آرام و استوار در میان هیاهوی روزمرگی. این مسجد جامع الفار، که با نام «مسجد سرخ» نیز شناخته میشود، بیش از یک صد سال است که روایتگر خاطرههای جمعهها، نمازهای جماعت، و جمع مسلمانانی است که در این شهر بندری اقامت دارند.
ساخت مسجد در سال ۱۹۰۸ آغاز و در ۱۹۰۹ به پایان رسید؛ مسجد توسط جامعه مسلمانان هندی مقیم «پتا» بنیان گذاشته شد تا مکانی ثابت برای نمازهای روزانه و نماز جمعه داشته باشند.
معمار آن شخصی محلی به نام حبیبلبّی سایبو لبّی(Habibu Labbe Saibu Lebbe ) بود، که با الهام از سبک «هندو-اسلامی» و خطوط معماری «هندو‑سارانِسیک» مسجدی متفاوت آفرید: ترکیبی از روح اسلامی، هند و تجملات معماری نوگوتیک و کلاسیک.
چشمانداز مسجد با رنگ قرمز با خطوط سفید، مانند نخی سرخ و سفید بر روی بوم سنگی شهر کشیده شده — ترکیبی چشمنواز که شناخت آن را از دور ممکن میکرد. منارهها و برج ساعت مسجد روزگاری برای دریانوردانی که به بندر کلمبو نزدیک میشدند علامت و نشانهای بود تا بدانند به ساحل نزدیک شدهاند.
در دو طبقه مسجد، با ستونهای ضخیم چوبی و پوششهای چوبی تزئینی، احساس احترام، آرامش و تقدس در دل هر بینندهای زنده میشود.
این مسجد تنها یک سازه نیست؛ او حافظ یاد مردمی است که در لابهلای تجارت، مهاجرت و زندگی شهری، به هم پیوستهاند. در این مسجد نه تنها نماز خوانده میشود، بلکه ارتباطات اجتماعی، تبادل فرهنگی و هویت جمعی ساخته و بازسازی میشود. برای بسیاری، این مسجد نقطه تمرکز جمعهها و اعیاد است؛ جایی که همبستگی و برادری اسلام معنا مییابد.
با وجود تغییرات محیط اطراف — بازارها، ساختمانها، شلوغی خیابانها — مسجد سرخ ایستاده است، خاطرهها را جمع میکند و حیات اسلامی ـ فرهنگی مسلمانان کلمبو را حفظ میکند. برای بسیاری، بازدید این مسجد تنها دیدنی نیست؛ فرصتی است برای لمس تاریخ، تأمل در فرهنگ، و درک تعامد میان ایمان و زندگی شهری.
نظر شما