به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از بندرعباس، این بوستان قدیمی واقع در تقاطع بلوار آزادگان و بلوار نواب صفوی با مساحتی گسترده و تنوع گیاهی شامل نخلهای بلند، چریش، ختمی و اکالیپتوس، روزگاری نماد همبستگی شهروندی بود.
تنها نه ماه پیش، در ۷ دی ۱۴۰۳ – همزمان با عید سعید مبعث، شهردار بندرعباس، مهدی نوبانی با حضور اعضای شورای اسلامی شهر، تونل نور و آبشار موزیکال آن را افتتاح کرد. این بهسازی با اعتباری بیش از ۲ میلیارد تومان و طی چهار ماه عملیات شامل نوسازی آبنماها، تعمیر پایههای چراغها، تعویض لامپهای فرسوده و افزودن ۱۶ دستگاه بدنسازی، ۹ وسیله بازی کودکان و ۶ چشمه آب آشامیدنی، قول بازگرداندن "ایستگاه سلامت" به شهروندان را داد.
اما مشاهدات میدانی در ساعات غروب و شب، روایتی تلخ از تضاد میان این بهسازی مرکزی و حاشیههای تاریک و ناامن پارک را برملا میسازد. جایی که تاریکی، تجمعات پرخطر و تردد بیمهابای موتورسیکلتها، آرامش خانوادهها و سالمندان را به یغما برده است.
مشاهدات میدانی؛ از نور مرکزی تا سایههای حاشیه
ورود به پارک در ساعت ۱۸:۰۰، با تصویری دلانگیز آغاز میشود. مرکز بوستان، زیر نورهای LED تونل نور که با رقص رنگها و موسیقی آبشار موزیکال همآوا شده، پر از خانوادههایی است که بر بنچهای چوبی مینشینند و کودکان بر سرسورهها و تابها خندهکنان بازی میکنند.
صدای آبنماهای نوسازیشده با بوی گلهای تازهکاشته، فضایی ایده آل برای پیادهروی عصرگاهی میسازد، اما با نزدیک شدن به غروب حدود ساعت ۱۹:۱۵ و خاموشی تدریجی آسمان، مسیرهای حاشیهای شرقی و غربی که از سایه درختان و لامپهای ناکافی پوشیده شدهاند، چهرهای دیگر میپذیرد.
در گوشه شمالی پارک گروهی ۵-۶ نفره از نوجوانان پسران و دختران حدود ۱۵-۱۸ ساله دور هم حلقه زدهاند و بوی تند مصرف مواد همراه با خندههای بلند و حرکاتی نامتعارف، هوا را سنگین میکند.
یکی از آنها با صدای رسا به رهگذری میانسال که از مسیر عبور میکند، نگاهی تحقیرآمیز میاندازد و زوج سالمندی که دست در مسیر پیاده روی پارک قدم میزدند، ناگهان توقف میکنند و مسیر را کج میکنند و همزمان صدای غرش موتورسیکلتهای جوانان به گوش می رسد؛ دو موتورسوار با سرعت بالا از مسیر پیادهروی عبور میکنند و به سمت همان گوشه میپیچند، سر و صدایی که تا پاسی از شب، اغلب تا ساعت یک بامداد ادامه دارد.
در بخش جنوبی، زنی میانسال با سگ کوچکش، یکی از معدود سگگردانهای شبانه، از دور مشاهده میشود. او توضیح میدهد که ورود موتورها نه تنها ایمنی را تهدید میکند، بلکه با ایجاد آلودگی صوتی، آرامش را مختل میسازد.
مشاهدات نشان میدهد که این تجمعات، اغلب ۲ تا ۸ نفره و مختلط با مصرف مواد مخدر یا الکل مستقیماً با بازدیدکنندگان آسیبپذیر، زنان، مردان مسن و خانوادهها و کودکان، مواجه میشوند و آنها را وادار به ترک زودهنگام پارک میکند.
صداهایی از دل محله
قبلاً تا ساعت ۲۲ میآمدم، اما حالا قبل از ۲۰ برمیگرم خانه. او که خود را فاطمه، ساکن بلوار سرور آزادگان معرفی میکند، ادامه میدهد: سالمندان مثل ما، که فقط برای پیادهروی به پارک می آییم، مجبوریم نیمی از پارک را دور بزنیم. خانوادهها دیگر بچههایشان را همراه خود نمیآورند و این بوستان که قرار بود قلب محله باشد، حالا دیوار جدایی کشیده است.
زینب که سال ها در کوی آزادگان ساکن است در حالی که بر بنچ مرکزی پارک نشسته، گلایه میکند که این پارک روزها مثل بهشت می ماند با این نخلها و آبشارش، اما شبها به کابوسی برای اهالی تبدیل شده. گروههای ۲ تا ۵-۶ نفره نوجوانان پسر و دختر، مختلط در گوشههای تاریک جمع میشوند و مواد می کشند و بوی آن تا وسط پارک میرسد. ما خانواده ها که فقط برای پیاده روی میخواهیم از فضای پارک استفاده کنیم، مجبوریم قبل از غروب به خونه هایمان برگردیم.
او می گوید: موتورسوارها هم که با سرعت از پیادهرو عبور می کنند، این نبود امنیت، باعث می شود که اهالی نتوانند از این فضا استفاده کنند.
آقای رضایی سالمندی که از فضای پارک برای نشستن و صحبت کردن با دوستش استفاده می کند به بهسازی پارک توسط شهرداری اشاره می کند و می گوید کاش به نصب دوربین، نور حاشیه های پارک و امنیت آن هم توجه می شد.
کارگر فضای سبز و مسئول نگهداری پارک شهدا هم که با دستهای پینهبسته و لباس کار، در حالی که هرس شاخهای از درخت را انجام میدهد، می گوید: این پارک، با درختان متنوعش یکی از بهترین پارک های شهر بندرعاس است و ما هر روز در نگهداری این درخت ها تلاش می کنیم، اما متاسفانه به دلیل عدم حضور پلیس بویژه در غروب آفتاب تا نیمه های شب شاهد دورهمی های مختلط پسرها و دخترهای نوجوان و جوان و مصرف مواد مخدر توسط برخی از آنها هستیم.
جواد، جوان ۲۲ ساله موتورسوار هم می گوید: مشکل اینجاست که جای دیگری برای نوجوان ها و جوان ها نیست، نه کلوپ ورزشی شبانه، نه رویداد فرهنگی و نور کم حاشیه های پارک هم شرایط را بدتر کرده و اگر نور بیشتری وجود داشته باشد و پلیس گشت بزند، همه چیز فرق می کند.
روشنایی یکپارچه از طریق گسترش لامپهای LED با سنسور حرکتی به تمام مسیرها، همانند مرکز پارک، نظارت پویا از طریق راه اندازی گشتهای منظم پلیس پیشگیری و نصب دوربینهای مداربسته در نقاط کلیدی، همراه با موانع فیزیکی برای موتورسیکلت ها و فعالیتهای جایگزین در قالب رویدادهای شبانه خانوادگی، کلاسهای ورزشی برای نوجوانان و کمیته محلی با شورایاری برای نظارت مداوم از راهکارهای عملی برای برون رفت پارک شهدا از شرایط کنونی است.
خداحافظی با سایهها
پارک شهدا، این نگین کوی آزادگان میتواند دوباره بدرخشد، نه فقط در مرکز، بلکه در هر گوشهاش. اما این درخشش، نیازمند ارادهای فراتر از بهسازیهای نمایشی است. ارادهای برای شنیدن صدای محله، برای روشن کردن سایهها و برای بازگرداندن حقوق شهروندی. امیدوارم این گزارش جرقهای برای تغییر باشد.
نظر شما