«حسن نجاریان»، بازیگر و تهیه کننده سینما و تلویزیون در گفتگو با خبرنگار فرهنگ و اجتماع خبرگزاری شبستان در پاسخ به این سوال که به نظر شما سینمای دفاع مقدس در انعکاس هشت سال جنگ چقدر موفق بوده و این سینما در حال حاضر با چه مشکلاتی مواجه است؟ اظهار کرد: دفاع مقدس نکات بزرگی را در پی داشته که متاسفانه در کلیت فیلم ها به آنها پرداخته نشده و نتوانسته اند واقعیت ها را به بینندگان منتقل کنند. شاید تعداد فیلم هایی که توانسته اند گوشه هایی از این واقعیت ها را به نمایش بگذارند، به تعداد انگشتان یک دست هم نرسد. اگر بخواهیم به دلایل عدم موفقیت این فیلم ها اشاره می کنیم، یکی از آنها همین بحث نگاه فیلمسازان و متصدیان امور به فیلم های دفاع مقدس است که متاسفانه پژوهش های زیادی روی آثار خود صورت نمی دهند؛ چرا که این کارها مشمول هزینه های هنگفتی هستند و نمی توان با بودجه محدود در این زمینه کار کرد.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه در شرایط کنونی هزینه ها به شدت بالا رفته، این امر نیز تشدید شده است. به اعتقاد من سینمای دفاع مقدس به یک حمایت همه جانبه از طرف مسئولان و نیروهای نظامی نیاز دارد، حمایتی که بر زبان جاری می شود اما در مرحله عمل شاهد آن نیستیم؛ به طور مثال شهرک سینمایی دفاع مقدس یک سری تجهیزات و امکانات فرسوده ای دارد و دست اندرکاران فیلم باید آنها را وصله و پینه کنند تا بتوانند صحنه ای را به صورت واقعی یا نزدیک به واقعیت فیلمبرداری کنند و همین امر لطمه بسیار زیادی به این فیلم ها می زند. همچنین با توجه به اینکه بابت در اختیار قرار دادن این تجهیزات هزینه های هنگفتی بر گردن تهیه کننده می افتد، این امر موجب عدم تمایل فیلمسازان در حوزه دفاع مقدس می شود.
این بازیگر به زوایای پنهانی هشت سال دفاع مقدس وجود دارد اشاره کرد و بیان کرد: سینمای جنگ را در همه دنیا با توپ، تانک، ترکش و تجهیزاتی از این دست می شناسند اما سینمای دفاع مقدس ما متفاوت است و تصویرگر روابط و شرایط رزمندگان و ارتباطات آنها است؛ اینکه رزمندگان عنوان می کنند که برای جنگ دلمان تنگ شده؛ منظورشان جنگیدن، از دست دادن دوستان، اعضای بدن و یا حتی شهید شدن نیست؛ زیرا این رزمندگان دوست دارند در همه جای جهان صلح برقرار باشد و جنگ آنها برای پدید آمدن شرایط صلح است.
این نویسنده سینما و تلویزیون خاطر نشان کرد: به اعتقاد من کمتر به روابط، شرایط و حال و احوال رزمندگان ما در سینمای دفاع مقدس پرداخته شده است. ارتباطات رزمندگان ما با همدیگر حتی در شهرهای ما در آن دوران نیز وجود نداشت و هرگاه آنها به شهرها می آمدند، دوست داشتند خیلی زود مجددا به حال و هوای جبهه برگردند که همان طور که عنوان شد این امر به خاطر آن حال و فضا بود نه به خاطر تمایل به جنگ کردن.
نجاریان در پاسخ با این سوال که آثار تولید شده مرتبط با دفاع مقدس چقدر در ایجاد ارتباط بین نسلی موفق عمل کرده است؟ تصریح کرد: به اعتقاد من چندان موفق نبوده است و به همین دلیل است که نسل جوان و نوجوان ما نگاه دقیق و موثری به زمان جنگ و داستان ها و ارتباطات آنها پیدا نکرده است. بعضا وقتی برخی از آنها در کاروان های راهیان نور یا برخی کتب در این زمینه را می خوانند با مواردی مواجه می شوند که سبب تعجب آنها می شود.
وی با اشاره به راه نجات سینمای دفاع مقدس اظهار کرد: این سینما به یک عزم عمومی از طرف متولیان امر نیاز دارد؛ چرا که سینماگران ما همیشه این آمادگی را داشته اند که در این حوزه فعالیت کرده و زوایای پنهان و مسایل ناگفته را طرح کنند؛ این حمایت باید از زمان نوشتن فیلمنامه تا زمان تولید و پخش آن نیز از طرف متولیان امر انجام شود تا فیلمساز بتواند با گرفتاری های کمتر فیلم های موفقی را ارایه کند.
نجاریان گفت: هشت سال دفاع مقدس ناگفته های بسیاری دارد که می توان در مورد آنها صحبت کرد. انشاءالله شرایطی فراهم شود تا این نادیده گرفتن ها، ناهماهنگی ها و عدم حمایت ها کنار رود تا ما بتوانیم فیلم های خوبی را در ژانر دفاع مقدس شاهد باشیم.
نظر شما