خبرگزاری شبستان، گروه بینالملل: سپتامبر امسال برای امت اسلامی، ماهی سنگین و اندوهبار بود؛ ماهی که با فقدان بزرگ رهبر عالی جنبش مقاومت، سید شهیدان امت، سید حسن نصرالله، همراه شد. او در ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۴، اندکی پیش از غروب آفتاب، در حالیکه فرماندهی اتاق عملیات مقاومت را در برابر تجاوز اسرائیل برعهده داشت، به دیدار معبود شتافت.
شهادت سید نصرالله ادامه مسیری بود که با عروج بسیاری از رهبران از جمله سید هاشمی السید هاشم صفی الدین و زخمی شدن رزمندگان مقاومت و غیرنظامیان همراه شد. دشمن با این تجاوز آشکار، همه قوانین بینالمللی و حقوق بشردوستانه را زیر پا گذاشت و کوشید اراده مردم و مقاومت را در هم بشکند. اما تجربه نشان داد که اندیشه، صلابت و میراث بیش از سه دهه رهبری نصرالله نهتنها تضعیف نشد، بلکه به انرژی تازهای برای ادامه راه تبدیل شد.
اکنون این پرسش مطرح است: جامعه مقاومت پس از این فقدان چه مسیری را پیموده است؟ پاسخ روشن است؛ نه سستی و زوالی رخ داده و نه عهدی شکسته شد. برعکس، خون شهید نصرالله به نیرویی مضاعف برای ادامه مبارزه و آزادسازی سرزمین بدل شده است.
در اینجا، مهمترین سؤال مطرح میشود: چگونه شهادت سید نصرالله، با تمام معانی فداکاری که در پی داشت، انگیزه اخلاقی قابل توجهی برای شروعی جدید برای مقاومت و مردم آن ایجاد کرد؟
شکی نیست که مقاومت پیش از این دورههایی را پشت سر گذاشته است که در آنها رهبران بزرگ و رهبران شهیدی مانند سید عباس موسوی، شیخ شهدای مقاومت، شیخ راغب حرب و دو رهبر بزرگ جهادی، عماد مغنیه و مصطفی بدرالدین و دیگران را تقدیم کرده است. تاریخ مقاومت گواهی میدهد که شهادت فرماندهان بزرگ مقاومت هر بار فرصتی برای بازسازی و تجدید قوا بود. این بار نیز شهادت نصرالله به نمادی الهامبخش در دل جوانان و محیط اجتماعی مقاومت تبدیل شد.
تجربه تاریخی مقاومت همچنین نشان داده است که رهبران، فرزندان و خانوادههایشان در صف مقدم کاروان فداکاریها قرار دارند. همه این نقاط عطف، لحظات فداکاری بودند، اما همچنین فرصتهای مهمی برای بازسازی، توسعه بر اساس ضرورت حفظ این فداکاریها و حفاظت از آنها با حفظ مقاومت و جمعآوری دستاوردهای آن فراهم میکردند. همه اینها به مقاومت، با همه رهبران و اعضای آن، و همچنین به محیط آن، شتاب قابل توجهی بخشید.
هادی قبیسی، مدیر مرکز تحقیق و توسعه یوفید، میگوید: محیط مقاومت و جامعه آن، این آزمون تاریخی بسیار دشوار را با موفقیت پشت سر گذاشت. توانایی خود را در استقامت و ایستادگی در مواجهه با سختترین چالشها نشان داد.
مدیر مرکز تحقیق و توسعه یوفید توضیح میدهد که مقاومت در روزهای نخست بدون رهبری مستقیم، چه در خطوط مقدم و چه در جبهه موشکی، جنگیدند. سپس، در طول جنگ، صفوف خود را بازسازی کردند وبا قدرت دوباره به میدان بازگشت.
قبیسی میگوید که پس از جنگ، مقاومت حضور و نفوذ سیاسی خود را بازیافت و روند عظیم و بیسابقهای از احیا و سازگاری را طی کرد. اگرچه این روند ممکن است هنوز به اندازه کافی در رسانهها پوشش داده نشده باشد، اما آینده نتایج آن را آشکار خواهد کرد.
قبیسی خاطرنشان کرد: میراثی که سید حسن نصرالله طی سی سال در عرصه معنوی، اخلاقی، نهادی و اجتماعی بر جای گذاشت، یک مراث ساده نیست، بلکه میراثی ریشهدار است که مقاومت را قادر ساخت پس از شهادتش مسیر را ادامه دهد.
قبیسی تاکید کرد که آنچه جامعه مقاومت و خود رزمندگان مقاومت آموختهاند، توانایی تکیه بر خود در لحظات حساس، درک موقعیت، نقش و مأموریت خود و سپس پایداری، صرف نظر از همه عوامل و تأثیرات است. بنابراین، آنها به مرحلهای جدید و بیسابقه در تاریخ خود گام نهادند.
نخستین سالگرد شهادت سید نصرالله، نقطه عطفی در تاریخ مقاومت است؛ فرصتی برای تجدید پیمان با این رهبر استثنایی و احیای دوباره روحیه جهادی ملتی که راه او را ادامه میدهد.
نظر شما