سحر عبداللهی، پژوهشگر جوان و پرتلاش ایلامی، با انتشار دهها مقاله علمی، تألیف کتاب، ثبت اختراع و راهاندازی شرکتهای فناور، توانسته عنوان «دانشجوی نمونه کشوری» را به دست آورد. او معتقد است این موفقیت تنها حاصل تلاش فردی نیست، بلکه نتیجه حمایت خانواده، استادان و همکارانی است که همواره در کنارش بودهاند. عبداللهی در گفتوگویی صمیمی با خبرنگار خبرگزاری شبستان ایلام از لحظه انتخابش به عنوان دانشجوی نمونه کشوری، مسیر پرچالش پژوهش و کارآفرینی، انگیزههایش برای نوآوری و برنامههای آینده سخن گفت.
۱. خانم عبداللهی، وقتی شنیدید اسمتون به عنوان «دانشجوی نمونه کشوری» اعلام شده، اولین چیزی که به ذهنتون رسید یا حسی که داشتید چی بود؟
وقتی اسمم به عنوان دانشجوی نمونه کشوری اعلام شد، در لحظهی اول واقعاً باورم نمیشد و حس خوشحالی و قدردانی عجیبی داشتم. بیشتر از اینکه به خودم فکر کنم، یاد خانواده و استادانی افتادم که همیشه پشتم بودند و حس کردم این عنوان متعلق به همهی ماست. در عین حال، غرور خاصی همراه با یک حس مسئولیت جدی در من شکل گرفت؛ با خودم گفتم این موفقیت پایان راه نیست، بلکه شروع یک مسیر بزرگتر و مسئولیتآفرین است. از این به بعد وظیفه دارم با تلاش بیشتر، هم الگوی شایستهای برای جامعه دانشگاهی باشم و هم در خدمت به کشورم نقش مؤثرتری ایفا کنم.
۲. شما ۱۰ تا مقاله ISI چاپ کردید، چند تا کتاب نوشتید و کلی طرح پژوهشی انجام دادید. توی این مسیر سختترین چالشهاتون چی بودن و چطوری از پسشون بر اومدید؟
من مجموعا ۴۹ مقاله ISI، علمی-پژوهشی و همایشی و کنفرانس های بین المللی داخلی و خارجی کشور دارم و ۷ جلد کتاب انجام دادم به علاوه طرح های زیاد و کسب عناوین جشنواره های مختلف
طبیعتاً مسیر پژوهش برای من آسان نبوده و با چالشهایی همراه بوده است. یکی از بزرگترین سختیها، محدودیت امکانات و شرایط ناشی از تحریمها بود؛ دسترسی به تجهیزات، منابع علمی و حتی مواد اولیه آزمایشگاهی دشوار بود، اما با خلاقیت و استفاده از ظرفیتهای موجود راهحلهای جایگزین پیدا کردم. چالش دیگه، فشار کاری و مدیریت زمان بود؛ همزمان پیش بردن مقالات، تألیف کتاب و اجرای طرحهای پژوهشی نیازمند برنامهریزی دقیق، نظم شخصی و پشتکار زیادی بود. از طرف دیگر، دوران کرونا شرایط را پیچیدهتر کرد؛ تعطیلی دانشگاهها و محدود شدن ارتباطات حضوری، سرعت کار را پایین آورد، اما با استفاده از ابزارهای آنلاین و استمرار همکاری گروهی توانستم این مانع را هم پشت سر بگذارم. در نهایت، چیزی که باعث شد از همهی این موانع عبور کنم، پشتکار، حمایت خانواده و اساتید، و از همه مهمتر عشق و علاقهام به علم و تحصیل و پیشرفت کشورم بود. چون اعتقاد دارم موفقیت زمانی ایجاد میشه که شخص با علاقه واقعی آن را دنبال کنه. همین انگیزه درونی باعث شد هر بار با عزم جدیتری ادامه بدهم و باور داشته باشم که حتی در سختترین شرایط هم میتوان با تلاش و خلاقیت به نتیجه رسید. اما همیشه سخن مقام معظم رهبری را در ذهن داشتم که می فرماید: علم، پایهی پیشرفت همهجانبهی یک کشور است. این جمله برای من همواره انگیزهبخش بوده و مرا در مسیر پژوهش و خدمت به کشورم مصممتر کرده است.
۳. چی باعث شد کنار درس و تحقیقات، برید سمت نوشتن کتاب، ثبت اختراع و حتی تأسیس شرکت؟ انگیزهتون چی بود؟
علاقه و انگیزهام همیشه فراتر از یادگیری صرف بوده است. از همان ابتدا باور داشتم که علم و تحقیق تنها وقتی ارزشمند است که بتواند در عمل و جامعه اثرگذار باشد. به همین دلیل، کنار تدریس و پژوهش، به سمت تألیف کتاب رفتم تا دانشم را با دیگران به اشتراک بگذارم، ثبت اختراع انجام دادم تا ایدههایم قابلیت کاربردی پیدا کنند و حتی تأسیس شرکت را تجربه کردم تا بتوانم تحقیقات و فناوریهای نوآورانه را وارد صنعت و زندگی واقعی مردم کنم.
البته در این مسیر، حمایتهای استاد راهنمام و دیگر اساتید نقش بسیار مؤثری داشت و باعث شد بتوانم ایدهها و پروژههایم را با اعتماد به نفس پیش ببرم. در واقع، انگیزه اصلیام عشق به علم، علاقه به پیشرفت کشور و ایجاد تأثیر مثبت در جامعه بوده است؛ چیزی که باعث شده همیشه با عزم و اشتیاق فراوان به یادگیری، پژوهش و نوآوری ادامه بدهم.
۴. شما مدیر دو تا شرکت فناور هستید و در عین حال دکتری هم میخونید. مدیریت شرکت در کنار درس خوندن چه سختیهایی داره و چه جذابیتهایی براتون داشته؟
ادارهی دو شرکت فناور در کنار تحصیل دکتری برای من تجربه بسیار آموزندهای بود، اما به خاطر اینکه فعالیتهای شرکتها مستقیماً در راستای رساله دکتری من بوده، کار خیلی دشوار نبود. علاوه بر این، حمایت خانواده و استاد راهنما همیشه همراه من بود و باعث شد بتوانم با آرامش و تمرکز روی پژوهش و مدیریت شرکت پیش بروم.
از جذابیتهای این مسیر هم میتوان به این اشاره کرد که امکان تبدیل ایدهها و یافتههای پژوهشی به محصولات و خدمات واقعی برای جامعه را پیدا کردم و تجربهی کار با تیمهای مختلف و حل مسائل عملی برایم بسیار انگیزهبخش بود. در نهایت، این تجربه به من آموخت که با پشتکار، برنامهریزی دقیق و حمایت اطرافیان میتوان همزمان در مسیر علمی و مسیر کارآفرینی پیشرفت کرد و اثر واقعی ایجاد نمود.
۵. اگه بخواید تجربه کارآفرینیتون رو توی یه جمله کوتاه به دانشجوهای دیگه بگید، اون جمله چی میشه؟
اگر عاشق علم و یادگیری باشید و پشتکار داشته باشید، میتوانید ایدههایتان را به عمل تبدیل کنید و با نوآوری،هم برای خودتان و هم برای جامعه ارزش بسازید.
۶. دانشگاه ایلام چه امکانات یا حمایتی براتون فراهم کرد که حس کنید واقعاً مسیر پیشرفتتون رو هموارتر کرده؟
دانشگاه ایلام با فراهم کردن زیرساختهای مناسب و حمایتهای مؤثر، نقش مهمی در هموار کردن مسیر پیشرفت من ایفا کرده است. یکی از اصلیترین حمایتها، فعالیتهای مرکز رشد واحدهای فناور دانشگاه ایلام است که بستری مناسب برای تجاریسازی ایدهها و راهاندازی شرکتهای دانشبنیان فراهم کرده است. این مرکز با ارائه مشاوره، برگزاری دورههای آموزشی و فراهم کردن فضای کار اشتراکی، به دانشجویان و پژوهشگران کمک میکند تا ایدههای خود را به محصول تبدیل کنند. در کنار این امکانات، حمایتهای اساتید راهنما، خانواده و دوستان نیز نقش بسزایی در پیشبرد اهداف علمی و کارآفرینی من داشته است. این حمایتها باعث شده تا با انگیزه و اعتماد به نفس بیشتری در مسیر پژوهش و کارآفرینی گام بردارم. ترکیب امکانات دانشگاه ایلام، حمایتهای اساتید، خانواده و دوستان عزیزم، و انگیزه درونی برای ایجاد تأثیر مثبت در جامعه، مسیر پیشرفت من را هموارتر کرده است.
۷. برای آینده چه برنامهای دارید؟ بیشتر میخواید روی پژوهش متمرکز بمونید یا قصد دارید کارآفرینیتون رو گسترش بدید؟
برنامهی من برای آینده، ادامهی مسیر علمی و پژوهشی در کنار گسترش فعالیتهای کارآفرینی است. از یک سو، علاقه و تعهدم به علم و پژوهش باعث میشود که همچنان روی تحقیقات کاربردی و توسعه فناوریهای نوآورانه تمرکز کنم و دانش و تجربهی علمی خود را ارتقا دهم. از سوی دیگر، تجربههای کارآفرینی و مدیریت شرکتها به من نشان داده که بهترین راه برای اثرگذاری واقعی، تبدیل یافتههای پژوهشی به محصولات و خدمات کاربردی است. بنابراین هدفم این است که با ادغام پژوهش و کارآفرینی، نه تنها در زمینه علمی پیشرفت کنم، بلکه توانایی خلق ارزش برای جامعه و کمک به توسعه کشور را هم داشته باشم. حمایت اساتید و انگیزه درونی برای خدمت به کشور، همیشه نقش هدایتکنندهای در این مسیر برای من خواهد داشت.
همیشه جمله از انیشتین در ذهن دارم که میگه: «من به آینده فکر نمیکنم، چرا که به زودی خودش خواهد آمد»، باور دارم که با تمرکز روی امروز، تلاش مستمر و استفاده از فرصتها، آیندهی موفقی را می¬توان رقم زد. اما خب می¬توان برای آینده برنامه ریزی کرد.
۸. اگه بخواید یه پیام ساده و صمیمی به دانشجوهای جوونتر بدید، اون پیام چیه؟
همیشه کنجکاو باشید، دنبال یادگیری بروید و از اشتباه کردن نترسید. هر قدم کوچک امروز شما، آینده بزرگ تون را میسازد. همیشه به آینده امیدوار باشید؛ با تلاش و خلاقیت میتوانید خیلی چیزها بسازید.
۹. اگه امریکا ازتون بخواد به کشورش مهاجرت کنید و بورسیه تون کنه میرید؟
برای من علم و پژوهش همیشه اهمیت داشته است، اما باور دارم که تأثیر واقعی وقتی ایجاد میشود که تواناییهایم را در خدمت کشورم و توسعه جامعه خودم قرار دهم. بنابراین حتی اگر فرصتهای خارجی هم پیش بیاید، اولویت من کار و پژوهش در ایران و کمک به پیشرفت علمی و صنعتی کشورم است. البته تجربههای بینالمللی میتوانند آموزنده باشند، اما همواره سعی میکنم دانش و مهارتهایی که کسب میکنم، به کشورم بازگردد و در مسیر توسعه آن مؤثر باشد. جانم فدای ایران
۱۰.نظرتون در مورد جنگ اسرائیل با ایران چیه؟چون به دانشمندان و محققین و مردم ایران حمله کرده؟
به عنوان یک پژوهشگر و دانشمند، اعتقاد دارم علم و تحقیق باید در خدمت توسعه و پیشرفت جامعه باشد. حمله به دانشمندان، محققین یا مردم، چه در ایران و چه در هر کشور دیگری، اقدامی غیراخلاقی و آسیبزننده به مسیر پیشرفت علمی و انسانی است. چنین رفتارهایی باعث عقبماندگی علمی و محدود شدن فرصتهای توسعه میشود. ما باید تمرکز خود را روی توسعه دانش، نوآوری و همکاریهای علمی بگذاریم تا بتوانیم از طریق علم، زندگی مردم را بهتر و جامعه را قویتر کنیم.
نظر شما