مسجد جامع بروجرد؛ گنبدی که تاریخ و جامعه را به هم پیوند می‌دهد

«مسجد جامع بروجرد» فقط یک یادگار کهن نیست؛ کلاسِ زنده‌ای است که از دل آتشکده ساسانی به مسجد تبدیل شده است، قرن‌ها مرمت و دگرگونی دیده، زلزله و جنگ را تاب آورد و هنوز هم مرکز عبادت، هویت شهری و پیوندهای اجتماعی مردم شهرستان بروجرد بوده و در سال ۱۳۱۴ با شماره ۲۲۸ در فهرست آثار ملی ثبت شده است.

خبرگزاری شبستان- لرستان، مسجد جامع بروجرد، به عنوان یکی از معادن گران‌بهای هنر و معماری اسلامی و باستانی در کشور شناخته می‌شود و نمونه‌ای بارز از آثار ارزشمند معماری ایرانی است.

از کهن‌ترین مساجد غرب ایران می‌باشد و شواهد تاریخی از ساخت این بنا بر بستر یک آتشکده ساسانی و شکل‌گیری هسته‌ مسجد در قرون ۲ و ۳ هجری خبر می‌دهند؛ نقطه‌ای که بعدها به محله «دودانگه» شهر گسترش یافت و گذر تاریخ آن را به یک «دایرةالمعارف ساختمانی» تبدیل کرده است.  

مسجد جامع بروجرد؛ گنبدی که تاریخ و جامعه را به هم پیوند می‌دهد

شناسنامه تاریخی و ادوار ساخت

در سده‌های نخست پس از اسلام آتشکده به مسجد تبدیل شد و شبستان گنبدخانه در قرن ۵–۶ هجری شکل گرفت که به مسجد هویت فضایی داد، توسعه شبستان‌ها، کتیبه‌ها و درِ چوبی نفیس نیز دوره‌های تیموری و صفوی نیز بر استمرار نقش مسجد به‌عنوان مرکز دینی و اجتماعی اثرگذار بود همچنین در دوره قاجار الحاق ایوان‌ها و مناره‌ها حدود ۱۲۰۹ هـ. ق، موجب تقویت سیمای شهری و ورودی‌های شرقی و غربی شد.

مسجد جامع بروجرد از الگوی تک‌ایوانی پیروی می‌کند و دو ورودی شرقی و غربی دارد که به‌صورت غیرمستقیم به صحن باز می‌شوند.

گنبدخانه‌ آجریِ سلجوقی، هسته‌ شاخص آن است. درِ چوبی کنده‌کاری‌شده و کتیبه‌های متعدد، لایه‌های مرمت در دوره‌های صفوی و قاجار را نشان می‌دهد.

مسجد جامع بروجرد؛ گنبدی که تاریخ و جامعه را به هم پیوند می‌دهد

ترکیب آجرکاری و گچ‌بری ویژگی شناخته‌شده‌ هنر سلجوقی در این مسجد نیز قابل شناسایی است.  

کارکردهای اجتماعی مسجد

مسجد جامع بروجرد فقط محل عبادت نبوده وهمواره فراتر از نقش صرفاً مذهبی عمل کرده و مرکز اصلی فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی در شهرستان بوده است.

این مسجد، به دلیل موقعیت تاریخی و مکانی‌اش در قلب محله‌های قدیمی، محلی برای گردهمایی مردم، حل مسائل محلی و تقویت همبستگی اجتماعی به شمار می‌رود، مرکز حل مسائل محله، آموزش دینی، تلاوت قرآن، و حتی سامان‌دهی فعالیت‌های خیریه بوده است.

موقعیت آن در بافت کهن، پیوند طبیعی میان «صحن مسجد» و «عرصه زندگی روزمره» ایجاد کرده و به انسجام محله و پویایی اقتصادی پیرامون کمک کرده است.

این کارکرد اجتماعیِ چندوجهی، راز تداوم حیات مسجد طی قرن‌هاست.

تاب‌آوری و مرمت؛ از جنگ تا زلزله

این مسجد در جنگ ایران و عراق آسیب دید و در زلزله ۱۳۸۵ بروجرد–سیلاخور نیز به‌ویژه در بخش مناره‌ها و عناصر مرتفع خسارت دید؛ همین رویداد لزوم مرمت‌های سازه‌ای را برجسته کرد و از سال‌های اخیر، برنامه‌های مرمتی و استحکام‌بخشیِ بخشی از اجزا و نماها پیگیری شده است.  

مسجد جامع بروجرد؛ گنبدی که تاریخ و جامعه را به هم پیوند می‌دهد

مسجد جامع بروجرد؛ گنبدی که تاریخ و جامعه را به هم پیوند می‌دهد

مسجد جامع بروجرد میراثی زنده

ثبت ملی و شروع دوره‌های مرمت، فقط بخشی از ماجراست؛ حیات روزمره مسجد نماز جماعت، هیئت‌ها، و فعالیت‌های فرهنگی نشان می‌دهد که بنا هنوز «مرکز ثقل» معنوی و اجتماعی شهر است.

حضور جوانان و نوجوانان در برنامه‌های فرهنگی و کانون‌های مسجد، باعث شکوفایی استعدادها و پرورش روحیه اجتماعی و مسئولیت‌پذیری در نسل جدید شده است.

این مسجد با ایجاد پیوند میان عبادت و زندگی روزمره، نقش مهمی در انسجام محله و ارتقای فرهنگ مشارکت اجتماعی ایفا می‌کند و به همین دلیل، طی قرن‌ها توانسته جایگاه خود را به عنوان قلب فرهنگی و اجتماعی بروجرد حفظ کند.

کد خبر 1835027

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha