به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از بندرعباس، غلامعلی نعیمآبادی در ۴ اردیبهشت ۱۳۲۳ (۱۹۴۴ میلادی) در روستای نعمآباد از توابع شهرستان دامغان در استان سمنان، در خانوادهای روحانی و مذهبی به دنیا آمد و پدرش، حجتالاسلام قدرتالله نعیمآبادی، از روحانیان شناختهشده منطقه بود که در امور شرعی و دینی مردم نقش ایفا میکرد.
او دوران کودکی خود را در دامغان سپری کرد و از همان خردسالی به مکتبخانه رفت و مقدمات خواندن و نوشتن و آموزشهای دینی را فرا گرفت و سپس برای ادامه تحصیل به تهران رفت و پس از اتمام دوره دبستان و متوسطه، علاقه خود به علوم دینی را دنبال کرد.
در سال ۱۳۳۶ در سن ۱۳ سالگی به حوزه علمیه قم وارد شد و سالها در دروس حوزوی و علوم اسلامی به تحصیل پرداخت و از محضر علمایی همچون آیتاللهالعظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی، آیتاللهالعظمی مرتضی حائری یزدی، آیتاللهالعظمی محقق داماد، شهید دکتر محمد مفتح، آیتالله لطفالله صافی گلپایگانی، آیتالله ناصر مکارم شیرازی، آیتالله علی مشکینی بهره برد و به مراتب علمی بالایی دست یافت. وی همچنین در حوزه فقه، اصول، کلام، تفسیر و فلسفه اسلامی مطالعات گستردهای انجام داد.
از اوایل دهه ۴۰ شمسی، همزمان با اوجگیری نهضت امام خمینی(ره)، نعیمآبادی به صف مخالفان رژیم پهلوی پیوست. او به دلیل سخنرانیها، نوشتارها و فعالیتهای سیاسی و مذهبیاش علیه حکومت پهلوی، چندین بار توسط ساواک دستگیر و زندانی شد.
طبق اسناد، دستکم سه مرتبه بازداشت شد؛ دو بار هر کدام حدود سه ماه و یکبار دیگر نزدیک به سه سال در زندان بود. فعالیتهای او در هیئتهای مذهبی و منابر موجب شد در لیست روحانیون تحت نظر ساواک قرار بگیرد.
در این دوران، از امام خمینی اجازه دریافت وجوه شرعی مانند خمس و زکات داشت که نشاندهنده جایگاه مذهبی و اعتمادی بود که به او وجود داشت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، به فرمان امام خمینی، بهعنوان نخستین امامجمعه دامغان منصوب شد. این مسئولیت را به مدت ۱۱ سال (تا ۱۳۶۹) بر عهده داشت و در این دوران به برپایی نماز جمعه، آموزش علوم دینی، رسیدگی به امور مذهبی مردم و بازسازی مساجد و حوزهها پرداخت.
در آذر ۱۳۶۹، با حکم رهبر انقلاب اسلامی، بهعنوان نماینده ولیفقیه در استان هرمزگان و امامجمعه بندرعباس منصوب شد. او به مدت نزدیک به ۳۰ سال در این سمت باقی ماند و نقش مهمی در توسعه فرهنگی و دینی استان ایفا کرد. او در تیر ۱۳۹۸ از این مسئولیت کنارهگیری کرد.
نعیمآبادی در سال ۱۳۸۱، پس از درگذشت میرزا محمد انواری، بهعنوان نماینده مردم هرمزگان در مجلس خبرگان رهبری انتخاب شد و تا پایان دوره چهارم (۱۳۹۴) در این مجلس حضور داشت. پس از آن، در انتخابات دوره پنجم از راهیابی به مجلس بازماند، اما در دوره ششم (۱۴۰۳) بهعنوان نماینده مردم تهران به مجلس خبرگان راه یافت.
غلامعلی نعیمآبادی از جمله روحانیانی بود که فعالیتهای علمی، پژوهشی و فرهنگی گستردهای داشت. او بنیانگذار دانشگاه آزاد اسلامی دامغان، حوزه علمیه خواهران بندرعباس، مسجد جامع بندرعباس، مصلای بزرگ بندرعباس و دهها مدرسه و نظارت بر ساخت ۴۰۰ مسجد در نقاط مختلف استان هرمزگان بود.
نعیمآبادی از افزایش زاد و ولد و مقابله با پیری جمعیت حمایت میکرد و در خطبههای نماز جمعه به مردم توصیههایی درباره زندگی ساده، پرهیز از اسراف و حمایت از تولید داخلی میکرد. همچنین اعتراضات کارگری را نامتناسب با فضای نماز جمعه میدانست و در بحرانهای اقتصادی، مردم را به همدلی دعوت میکرد.
پرداختن جدی به مسائل زیست محیطی نظیر فاضلاب و خورهای بندرعباس، اعتدال سیاسی و پرهیز از افراط جلوگیری از تندروی های تخریبی در حوزه های فرهنگی و اجتماعی استان و پیگیری جدی و مستمر برخی مسائل مهم استان مانند تعریض و نوسازی جاده بندرعباس ـ سیرجان تا رسیدن به نتیجه یا انتقاد مداوم از سکون و بی فعالیت بودن ایزوایکو و دادن لقب کشتی نسازی به آن در خطبه های نمازجمعه از وی در خاطره ها مانده است.
او نویسنده دهها کتاب و مقاله در حوزههای مختلف علوم اسلامی بود و داروینیسم از دیدگاه علم و دین، نماز زیباترین الگوی پرستش (ترجمهشده به عربی و چاپ در مصر)، تحریف در آئینهای دینی، غدیر در آینه تاریخ، درمان با نماز، قرآن به روایت نهجالبلاغه، صلیب خونین، شکر در آینه وحی، زکات در آینه وحی، عاشورا در عاشورا، امر به معروف و نهی از منکر، جوان و عقلانیت، اعجاز قرآن برخی از آثار برجسته این عالم دین است.
آیتالله غلامعلی نعیمآبادی، نماینده کنونی مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری و نماینده پیشین ولی فقیه در استان هرمزگان، در تاریخ ۲۸ تیر ۱۴۰۴ در سن ۸۱ سالگی دار فانی را وداع گفت. از او بهعنوان یکی از چهرههای موثر در وحدت مذهبی و توسعه فرهنگی استان هرمزگان یاد شد.
نظر شما