حجت الاسلام محمدرضا بابازاده، مسئول کانون های فرهنگی و هنری مساجد آذربایجان غربی، در گفتگو با خبرنگار شبستان گفت: حج نخستین بار در دین ابراهیم انجام شد و آیین‌های حج و عمره، احرام، لثم و لمس حجرالاسود، سعی بین صفا و مروه، وقفه در عرفات و رمی جمره، همگی پیش از اسلام رایج بود و تنها برخی تعدیلات در حج اسلامی نسبت به پیش از اسلام روی داده‌است.
وی افزود: اعراب پیش از اسلام هنگام طواف «لبیک یا لات»، «لبیک یا عزی» و «لبیک یا منات» می‌گفتند و هر قومی بت خود را می‌خواند و در اسلام، «اللهم» جای بت‌ها را گرفت و آن عبارت به شکل «لبیک اللهم لبیک» تغییر یافت.
این مسئول تصریح کرد: مسلمانان پس از فتح مکه و برانداختن بت‌های قریش از سعی میان صفا و مروه اکراه داشتند؛ زیرا پیش از اسلام بر این دو کوه دو بت سنگی قرار داشت که حاجیان و زائران آن دوره سعی بین صفا و مروه را برای نزدیک شدن به آنها و دست‌کشیدن و بوسیدن آنها انجام می‌دادند ولی محمد سعی بین صفا و مروه را مجاز کرد و بنا بر متن قرآن این کار از شعائر الله دانسته می‌شود.
بابازاده، دین را عامل تقویت ارادة انسان دانست و گفت: قبول دین به فرد کمک می‌کند تا به فرمان عقل گردن نهد و در مراسم و ایام حج زمینة آموختن علوم و معارف اسلامی و تبادل اطلاعات فراهم می‌شود.
وی ادامه داد: دین مهم‌ترین کنش و تأثیر خود را در پشتیبانی از اخلاق دارد، به این معنا که به انسان اطمینان خاطر می‌دهد که اخلاق بر جای استوار تکیه زده است و یک مرجع اصیل آن را تأیید کرده است.
بابازاده گفت: می‌توان گفت که حج «مینیاتوری» کوچک از اسلام بزرگ است، گویی خداوند اراده کرده اسلام را با همه ابعاد و وجوه آن در یکی از فروع دین جای دهد تا بندگان او با انجام آن و معرفت به همه آن وجوه و ابعاد، یک بار تمام اسلام را تجربه کرده باشند.
پایان پیام/
نظر شما