هفته دفاع مقدس امسال نیزکه به روزهای پایانی خود نزدیک می شود بهانه خوبی است برای بازنگری در آثار تولید شده یک سال گذشته در حوزه دفاع مقدس. سینمای دفاع مقدس از جمله تأثیرگذارترین گونه های هنری است که هرساله تعدادی اثر را در مقابل دیده جامعه قرار می دهد.
فیلم سینمایی «ملکه» به کارگردانی محمدعلی باشه آهنگر در جشنواره فیلم فجر سال گذشته به نمایش درآمد و مورد استقبال منتقدان و علاقمندان قرار گرفت و قرار است به زودی نیز اکران شود.
به بهانه هفته دفاع با مصطفی زمانی، بازیگر این فیلم که پیش از این نیز سابقه حضور در فیلم جنگی چون «بدرود بغداد» مهدی نادری را دارد، به گفتگو نشستیم.
مصطفی زمانی درباره «ملکه» و نقش متفاوت خود در این فیلم به خبرنگار شبستان گفت: در سال های جنگ و پس از آن، در ابتدا خود جنگ و پس از آن، تبعات آن، موضوع فیلم های دفاع مقدسی شد، اما امروز دنیا از صلح سخن می گوید و از چرایی جنگ می پرسد؛ بنابراین باید بررسی کنیم چرا جنگیدیدم.
وی ادامه داد: قطعا شرایط جنگ های امروز با جنگ هشت ساله ما متفاوت است؛ امروز جنگ رسانه ای بسیار تأثیرگذار است و رسانه ها با ابزارهایی که در اختیار دارند، واقعیت می سازند.
زمانی با اشاره به حضور در فیلم ملکه، یادآور شد: در ابتدا نقش اصلی فیلم به من پیشنهاد شد، اما هرچه فکر کردم دیدم این نقشی نیست که من باید بازی کنم، نقش شهید فیلم را دوست داشتم. مزین ملکه این بود که تهیه کننده و کارگردانش، هریک بیش از پنج سال تن به تن در جنگ حضور داشتند و این فضای داستان را برای ما بسیار ملموس می کرد.
این بازیگر سینما تصریح کرد: «ملکه» داستان اختلاف نظرهای امروز درباره جنگ دیروز است. عده ای بر غلبه شور و احساس در جنگ تأکید دارند و عده دیگری بر شعور، اما واقعیت ملغمه ای از این شور و شعور بود که مناطق جنگی را به تعادل می رساند؛ به طوری که اگر صدسال هم جنگ به طول می انجامید، ما پیروز میدان بودیم.
وی در این زمینه افزود: «ملکه» در واقع پینگ پونگ همین شور و شعور است. شور می پرسد، شعور جواب می دهد و دیالوگ بین شهید و شخصیت اول فیلم در لحظاتی از فیلم به اوج خود می رسد تا چرایی جنگ و صلح را مورد پرسش قرار دهد.
بازی در نقش «صالح» بدرود بغداد، موضوع دیگری بود که مصطفی زمانی درباره آن گفت: «صالح» معلمی در آستانه ازدواج است اما با اتفاقاتی که در اثر جنگ رخ داده همه چیز را از دست رفته می بیند و به انتحار می رسد و عامل این انتحار جنگ است.
وی افزود: وقتی یک غیرنظامی بی دلیل وارد جنگ می شود، وقتی یک کودک در اثر یک موشک، دست خود را از دست داده و دچار معلولیت می شود، ایده آل های آینده اش را از دست رفته می بیند، حال عده ای از این ضعف و تفکر آسیب پذیر در جهت اهداف تروریستی خود سوء استفاده می کنند.
زمانی تأکید کرد: بدرود بغداد اما در پایان می خواهد بگوید با همراهی و دیالوگ آدم ها، گزینه های بهتری خواهیم داشت.
پایان پیام/
نظر شما