به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، از ابتدای روی کار آمدن دولت سیزدهم، تاکنون دو جشنواره فیلم فجر برگزار شده که جشنواره دو سال پیش به نوعی نمایش فیلم های دولت قبلی بود و جشنواره فیلم فجر سال گذشته هم که عملا در شرایط بحرانی برگزار شد و بخش اعظمی از تمهیدات برگزارکنندگان مصروف خنثیکردن هجمه های رسانه ای شد خود نفس برگزاری نمایش موفقت و اقتدار سازمان سینمایی کشور بود که در متن تعطیلی های گسترده جلودار برگزاری جشن ها و رویدادهای فرهنگی شده بود.
آشتی دوباره با سینما
امسال اما شرایط کاملاً متفاوت است. فضای سینما ثبات و آرامش یافته، رونق تولید در بخش های مختلف شتاب گرفته و فروش فیلمها نیز موید این است، مردم بار دیگر با سینما آشتی کرده اند. در چنین شرایطی قرار است چهل و دومین جشنواره فیلم فجر برگزار شود. همین اینکه دبیرخانه جشنواره اعلام می کند بیش از ۱۰۶ فیلم سینمایی برای حضور در جشنواره فیلم امسال نامنویسی کرده اند؛ یعنی اینکه اولین علائم حضور یک جشنواره داغ و احتمالا پرمخاطب را شاهد خواهیم بود.
با اعلام اسامی فیلم های راه یافته به بخش مسابقه، وجوه دیگر جشنواره امسال بیشتر نمایان شد. برخلاف تصور، برخی از نامآشنایان سینما که درخواست حضور فیلمشان را در جشنواره داده اند، جایی در میان فیلمهای به نمایش در آمده در جشنواره امسال نخواهند داشت. «ساعت ۶ صبح» به کارگردانی مهران مدیری و «زودپز» به کارگردانی رامبد جوان و بازی محسن تنابنده و نوید محمدزاده نتوانستند نظر موافق هیات انتخاب فیلمها را جلب کنند ( که ای کاش تمهیدی اندیشیده می شد و این فیلمها برای اصحاب رسانه نمایش داده میشد).
به نظر میرسد به همان اندازه که سینما در طول یکسال گذشته توانسته مخاطبان را درگوشه وکنار کشور به سالنها بکشاند، به همان اندازه هم جشنواره فیلم فجر این بضاعت و توانایی را دارد که تماشاگران مختلف را به سینماهای نمایش دهنده فیلمها بکشاند. بعد از اتفاقات سال گذشته، سینما توانست مخاطب قهرکرده را دوباره با سالنهای سینما آشتی دهد. این اتفاق بزرگی بود. چرا که هیچ کس فکر نمیکرد مدیریت سازمان سینمایی بتواند زیر سنگینی آن همه بحرانی که از سال گذشته بر گُرده سینمای ایران تحمیل شده، کمر راست کند، اما این سازمان موفق شد با هوشمندی و تدبیر از این بحران عبور کند و سینما را از بزنگاههای خطرناک به سلامت عبور دهد.
این حال و روز سینما در سال گذشته بود. حالا سینما از آن کمینگاهها به سلامت رسته بود. اما این برای حیات سینما کافی نبود. لازم بود تا چرخه سینما، در همه ابعاد بچرخد تا رونق شکل بگیرد. این مهمترین کاری بود که در حوزه سینما میتوانست اتفاق بیفتد. فروش گیشه فیلمها آرام آرام بالا رفت و به جایی رسید که عنوان رکورد تاریخی را از آنِ خود کرد. در حوزه تولید هم آثار مختلفی آماده شدند.
حالا چند روز است که چهل و دومین جشنواره فیلم فجر آغاز شده است. مانند همه جشنوارههای دیگر این جشنواره نیز، هم «متن» و هم «حواشی» مفصلی دارد که در فضای مجازی و فضای رسانهای کشور به خوبی بازتاب داده شده است. این نشان میدهد که جشنواره پویا و زنده است و توانسته با مخاطبانش ارتباط بگیرد. تا همین جا هم بخش قابل توجهی از اخبار و گزارشهای رسانه ها مربوط به وقایع جشنواره فیلم است. در فضای مجازی هم پست های زیادی با موضوع فیلم های جشنواره و حضور عوامل فیلم ها در نشست رسانهای وایرال شده است. حتی آنها که از سال گذشته با این رویداد فرهنگی موضع دارند هم تسلیم جو غالب رسانه شدهاند و با موضوع جشنواره و فیلمهایش، مطلب و عکس در باره جشنواره منتشر میکنند. همه اینها حکایت از اهمیت این جشنواره دارند.
سیاست همدلی بین سینماگران و مسئولان از سوی سازمان سینمایی کاملا جواب داده و سینماگران مختلف تلاش میکنند با کمک به ثبات و آرامش سینما نقشی در رونق و رشد آن داشته باشند. این خبر خیلی خوبی برای کلیت سینمااست و اینکه میتوان امیدوار بود بعد ماجراهای سال گذشته و تدبیر سازمان سینمایی، کشتی سینما در فضایی بی تنش و به دور از جنجالهای کاذب به راهش ادامه دهد.
پایان پیام/
نظر شما