خبرگزاری شبستان، گروه مسجد و کانون‌های مساجد، آیت‌الله سیدمحمدحسین مرتضوی لنگرودی درگذشت. وی از شاگردان آیت‌الله العظمی بروجردی، حضرت امام و علامه طباطبایی(ره) بود. ایشان فرزند بزرگ مرحوم آیت‌الله سید مرتضی مرتضوی لنگرودی و برادر مرحوم آیت‌الله العظمی سید محمد حسن مرتضوی لنگرودی بود.
آیت الله سیدمحمدحسین مرتضوی لنگرودی، فرزند بزرگ آیت الله سیدمرتضی مرتضوی لنگرودی است که به سال ۱۳۴۵ ق. در نجف اشرف دیده به جهان گشود. نامبرده پس از سپری نمودن دوره دروس مقدماتی، سطوح معقول و منقول و تکمیل سطوح عالی معارف متداول در حوزه های علوم دینی و مقدار قابل توجهی از خارج فقه و اصول والد معظّمشان، در سال ۱۳۶۷ ق. به حوزه علمیه قم عزیمت نمود و در دروس خارج فقه و اصول اساتیدی همچون: آیت الله بروجردی، امام خمینی(ره) و علامه طباطبایی(ره) شرکت کرد و پس از چندی که پدر بزرگوارشان از تهران به قم هجرت نمودند، در درس خارج فقه و اصول ایشان در مسجد عشقعلی قم حضور یافت و در تمامی دروس به حدّی جدّیت داشت که در مدتی کوتاه به مراتب عالی و رتبه اجتهاد دست یافت و از آیات عظام خصوصاً والد گرامی شان و نیز علمایی چون: آیت الله سیدمحسن حکیم، آیت الله سیدابوالحسن رفیعی قزوینی و آیت الله میلانی اجازات کتبی و شفاهی اجتهاد دریافت کرد.
وی در سال ۱۳۸۰ ق. بنا به اصرار اهالی محترم میدان قیام تهران و تاکید بسیاری از علمای اعلام و والد مکرّمشان، به امامت و سرپرستی مسجد و مدرسه حاج ابوالفتح مشغول، و درس و بحث را عهده دار شد و در امور علمی، فرهنگی، تبلیغی و اجتماعی فعالیت می کرد. در حوزه تحت سرپرستی ایشان، دروس اصلی و جنبی مقدّمات و سطح تا خارجه فقه تدریس می شد و خود آیت الله سیدمحمدحسین لنگرودی دروس فقه و اصول را در سطح عالی درس می داد، و همه ساله فضلا و علمایی متعهد را تربیت و تحویل جامعه اسلامی داده است.
این فقیه فاضل از دانشمندان پرهیزکار، کوشا و جدّی محسوب می شد که بسیار فروتن بود و در نهایت ساده زیستی و پرهیز از تشریفات و شئونات رسمی زندگی می کرد. وی، تألیفاتی در فقه، اصول، تفسیر قرآن، فلسفه و کلام دارد و بر برخی تألیفات درسی و غیردرسی حوزه حواشی ارزنده ای نوشته است. از باقیات صالحات ایشان فرزند برومند و فاضلش جناب حجةالاسلام و المسلمین آقای حاج سیدمحمدرضا لنگرودی است که پس از طی دروس مقدماتی و سطوح عالی، از محضرت آیات عظام: سیدمحمدرضا گلپایگانی و میرزا هاشم آملی و... بهره مند شده و کنون از فضلای حوزه علمیه قم است.
مدرسه و مسجد حاج ابوالفتح از آثار قدیمی تهران در محله سیروس است که در دوران ناصرالدین شاه قاجار به سال ۱۲۹۷ قمری به همت مرحوم حاج ابوالفتح تأسیس شده و مرحوم آیت الله حاج ملاعلی کنی وقفنامه آن را نوشته است. بعدها این مسجد بر اثر بی توجهی و احداث خیابان، به صورت ویرانه ای در آمد و زیرزمین و شبستان بالای آن، غیرقابل استفاده شد. تنها، شبستان کوچکی در داخل مدرسه بود که در فصول معتدل و گرم از آن استفاده می کردند. مدرسه هم با روی کار آمدن رضاخان، همچون سایر مدارس علوم دینی دستخوش حوادث ناگوار آن زمان شد و در اثر سهل انگاری متولّی و اداره اوقاف حتی حجره های آن را صاحبان مشاغل تصاحب کردند. این وضعیت اسفبار تا بعد از شهریور ۱۳۲۰ شمسی ادامه داشت، تا آنکه آیت الله سید مرتضی لنگرودی (پدر سیدمحمدحسین مرتضوی لنگرودی) به دعوت اهالی تهران برای اقامه نماز جماعت و خدمات فرهنگی و علمی در مسجد مذکور به این شهر آمد و برای احیای مدرسه و مسجد - که در حوالی میدان قیام واقع شده است - در همان ساختمان مخروبه و مرطوب اقامه جماعت کرد. نمناکی مسجد به قدری شدید بود که ایشان دچار پادردی شدید شد لذا تا آخر عمر از این کسالت رنج می برد.
سرانجام ایشان در مراسم شکوهمند نماز عید فطر برای تجدید بنای مسجد از مردم آن نواحی دعوت به همکاری نمود. با اهتمام آن فقیه فرزانه و همیاری مردم، کار ساختن مسجد، در سال ۱۳۷۰ قمری آغاز گردید و سال بعد خاتمه یافت. برای احیای مدرسه، آیت الله سید مرتضی لنگرودی شخصاً دست به کار شد و در نخستین مرحله با جدّیت فراوان حجره های آن را از افراد غاصب و نااهل باز پس گرفت و بعد از آماده کردن آن برای تحصیل و سکونت، در اختیار طلاب نهاد. سپس کتابخانه ای برای استفاده استادان و شاگردان بنیان نهاد و پس از تحمل رنج های فراوان این مکان مخروبه را به صورت مدرسه ای فعال در آورده و با تلاش مداوم وی، این حوزه علوم دینی رونق گرفت و شاگردان برجسته ای را تحویل جامعه داد.پس از ایشان پسرشان سیدمحمدحسین مرتضوی لنگرودی امامت جماعت این مسجد را عهده دار بود.
منبع: گنجینیه دانشمندان - حوزه نیوز
نظر شما