حجت‌الاسلام مسعود تاج لنگرودی، محقق و مبلغ امور دینی به خبرنگار شبستان گفت: امام حسن (ع) همچون دیگر امامان الگویی تمام‌عیار برای انسان‌ها و دربردارنده تمام کمالات بودند. در این زمینه به مهم‌ترین ویژگی‌های حضرت یعنی فقیرنوازی، اهتمام به امور مسلمین و موقعیت‌سنجی ایشان می‌پردازیم.
حجت‌الاسلام تاج لنگرودی ادامه داد: به عنوان مثال اگر فقیری نزد فردی بیاید و فرد به او کمک کند، طوری برخورد می‌کند که فرد بفهمد همیشه وضع به همین منوال نیست و اگر دوباره مشکلی داشتی به من رجوع نکنی اما در تاریخ می‌خوانیم که وقتی شخصی نزد امام مجتبی(ع) می‌آید و اشعاری با این مضمون می‌خواند که از دشمنی فرار می‌کنم که به هیچ چیز رحم نمی‌کند یعنی فقر، حضرت پس از کمک به او می‌فرمایند اگر دوباره این دشمن به سراغت آمد نزد ما بیا.
این مبلغ امور دینی با اشاره به تکلیف امروز شیعیان در مقابل فقر گفت: نکته مهم در سیره اهل بیت (ع) این است که آنها از گداپروری پرهیز می‌کردند و حتی می‌فرمودند اگر قرض بدهی و بعد آن را ببخشی این عمل 180 برابر از صدقه دادن بیشتر ثواب دارد، این امر برای جلوگیری از گداپروری یک اصل است که باید در تمام زمان‌ها رعایت شود.
وی افزود: از طرف دیگر در زمان ائمه معصومین (ع)، اعراب معمولا اظهار فقر را قبیح می‌دانستند و از اظهار آن خودداری می‌کرده‌اند در نتیجه معمولا اگر کسی اظهار فقر می‌کرد معلوم بود که کارد به استخوانش رسیده است اما در زمان کنونی که کمک کردن به فقرا می‌تواند باعث گداپروری و زشت شدن چهره جامعه مسلمین باشد نمی‌توان با استناد به کمک به اهل بیت (ع) به فقرا بدون تحقیق کمک کرد.
حجت‌الاسلام تاج لنگرودی دومین ویژگی بارز امام حسن (ع) را اهتمام به امور مسلمین دانست و افزود: در روایتی آمده است امام حسن (ع) وقتی داشتند برای اعتکاف به مسجد می‌رفتند، فقیری آمد و اظهار کرد من مقروضم و درهم و دیناری هم ندارم که آن را پس بدهم یا به من کمک کنید و یا برایم مهلت بگیرید. بدون معطلی برای حل مشکل آن مسلمان به راه افتاد. هنگامی که اصحاب اعتکاف را یادآور شدند، امام حسن (ع) فرمود به جایی می‌روم که 90 هزار برابر پاداش اعتکاف را به دست بیاورم.
وی با اشاره به موقعیت‌سنجی امام حسن (ع) گفت: در جریان معروفی که مرد شامی به امام حسن(ع) ناسزا می‌گوید، حضرت موقعیت طرف را در نظر می‌گیرد و فورا جوابش را نمی‌دهد زیرا می‌داند که تحت تأثیر تبلیغات دستگاه معاویه قرار دارد، در نتیجه صبر می‌کند تمام حرفش را بزند و سپس برای رفع احتیاجات او اعلام آمادگی می‌کند که همین امر باعث هدایت وی می‌شود.
مبلغ امور دینی با بررسی دلایل قتل امام حسن (ع) گفت: صلح‌نامه امام حسن (ع) با معاویه مفادی داشت که معاویه مجبور بود حداقل برای حفظ ظاهر آنها را رعایت کند. یکی از آن مفاد این بود که بعد از او خلافت به یزید نرسد و امام حسن (ع) حاکم باشد و چون معاویه در سر داشت خلافت را به سلطنت تبدیل کند، تصمیم به قتل امام گرفت تا خلافت را موروثی کند.
حجت‌الاسلام تاج لنگرودی در توضیح علت تأکید امام حسن (ع) به برادرش برای اینکه در تشییع پیکر وی به مسجدالحرام خونی ریخته نشود، گفت: همان دلایلی که امام را مجبور به صلح کرد و از قیام حضرت جلوگیری کرد، باعث می‌شود امام به برادرش امام حسین (ع) تأکید کند که حتی به اندازه خون حجامت در تشییع جنازه‌اش خونی ریخته نشود.
وی با بیان اینکه تنها زمانی باید قیام صورت گیرد که نتیجه‌اش بقای تشیع باشد، افزود: یاران امام حسن (ع) شاید تعدادشان از یاران امام حسین (ع) بیشتر بود اما یاران سیدالشهدا امتحان خود را پس داده بودند و امام می‌دانست یارانش تا آخر در کنارش هستند و فریب نمی‌خورند. یاران امام حسین (ع) به گونه‌ای بودند که حتی اگر مخالفان وی را معتکف در کنار کعبه می‌دیدند گردنش را می‌زدند و این بینش در میان یاران امام حسن (ع) وجود نداشت.
حجت‌الاسلام تاج لنگرودی ادامه داد: امام مجتبی (ع) فرمود اگر قیام می‌کردم حتی دو نفر از شیعه باقی نمی‌ماند و در تاریخ می‌بینیم که وقتی امام حسن (ع) صلح می‌کند بعضی از شیعیان به سراغ امام حسین (ع) می‌روند و به او پیشنهاد صلح می‌دهند اما امام با تأیید موضع‌گیری برادرش فرمود او امام است و من مأموم و باید به او اقتدا کنم.
این مبلغ امور دینی در توضیح ملاک قیام در مقابل ظلم گفت: در روایتی از رسول خدا (ص) سؤال می‌شود که کدام یک از این قیام‌ها خدایی است. قیام برای نشان دادن قدرت برای به دست آوردن قدرت یا برای کسب غنیمت. رسول‌الله (ص) می‌فرماید هیچ‌کدام، تنها قیامی فی سبیل الله است که به اعطای کلمه حق بینجامد حال چه کشته شود و چه پیروز شود.
وی با اشاره به اینکه هدف امام حسین (ع) از خروج از مدینه قیام نبود، گفت: این اشتباه است که حرکت امام حسین (ع) را قیام ابتدایی بدانیم. امام حسین (ع) حتی در زمانی که در مقابل سپاه کوفه قرار می‌گیرد، می‌فرماید چرا می‌خواهید خون مرا بریزید، آیا من مالی را از شما غارت کرده‌ام، آیا کسی را از شما کشته‌ام و .... این عبارت نشان می‌دهد که امام حسین (ع) قصد قیام نداشته است بلکه تنها قصد امر به معروف و نهی از منکر و عدم بیعت با یزید را داشته است.
حجت‌الاسلام تاج لنگرودی با اشاره به علت مخالفت جبهه مخالفان اهل بیت (ع) با تدفین امام حسن (ع) در کنار پیامبر (ص) گفت: مروان که حاکم مدینه بود و عایشه که جنگ جمل را علیه امام علی (ع) به راه انداخت هر دو بغض و کینه‌ای از اهل بیت (ع) به دل داشتند و همین بغض و کینه سبب می‌شد تا جلوی هر کاری را که باعث رفعت مکان آنها می‌شود، بگیرند.
پایان پیام/
نظر شما