خبرگزاری شبستان؛ چرا شیعیان در اذان و اقامه بر ولایت امیرالمونین علی علیه السلام شهادت می دهند در حالی که این بند و این شهادت جزء اذان نیست؟ این پرسشی است که آیت الله سبحانی از مراجه عظام تقلید به آن پاسخ داده اند. متن پاسخ ایشان به این شرح است:
شیعیان در اذان پس از شهادت بر رسالت پیامبر گرامی صل الله علیه و آله، بر ولایت امیرمؤمنان علی بن ابی طالب علیه السلام گواهی می‌دهند، و این مسأله در تمام بلاد شیعی مشاهده می‌شود، در این باره توضیح چند نکته ضروری است: تمامی فقهای شیعه بر این نکته اتفاق نظر دارند که شهادت ثالثه «شهادت بر ولایت علی علیه السلام » جزو اذان نیست و لذا هنگامی که فصول اذان را می‌شمارند، آن را هجده فصل بیشتر نمی‌دانند که عبارتند از: 4 تکبیر، 2 بار شهادت بر وحدانیت خدا، 2 بار شهادت بر رسالت پیامبر صا اللخ علیه و آله، 2 بار «حیّ علی الصلاة»، 2 بار «حی علی الفلاح»، 2 بار «حیّ علی خیر العمل»، 2 تکبیر و 2بار تهلیل و این سخنی است که فقهای شیعه جملگی بر آنند.
اگر فردی شهادت سوم را به عنوان جزئی از اذان بگوید، کار حرامی مرتکب شده و گناه کرده است. اما شهادت سوم در اذان، بدون قصد جزئیت جایز و یا مستحب است و این استحباب، دو مبنا دارد: الـف) علـی علیه السلام به حکم قـرآن و حـدیث رسول گرامی اسلام صل الله علیه و آله ولیّ خـداست. ب) امام صادق علیه السلام فرمود: هر گاه به رسالت پیامبرصل الله علیه و آله شهادت دادید، بر ولایت علی عیه السلام نیز گواهی دهید.
در اثبات اصل نخست و این که علی علیه السلام ولی خداست، گذشته از حدیث متواتر غدیر و روایات متواتر که پیامبر گرامی صل الله علیه و آله مکراراً فرموده است: یا علیّ أنت ولیّ کلّ مؤمن بعدی،قرآن مجید نیز بر ولایت علی علیه السلام تصریح کرده است، آنجا که می‌فرماید: « إِنّما ولیُّکُم اللّهُ و رسولُه و َالّذینَ آمَنُوا الّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاة وَ هُمْ راکِعُون * وَ منْ یَتَوَّلَ اللّه وَ رَسُولهُ وَ الّذینَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزبَ اللّه هُمُ الْغالِبُون» تنها ولی و سرپرست شما خداست و پیامبر او و آنها که ایمان آورده‌اند; همانها که نماز را برپا می‌دارند و در حال رکوع زکات می‌دهند و کسانی که ولایت خدا و پیامبر او و افراد با ایمان را بپذیرند، حزب و جمعیت خدا پیروز است.
مفسران اتفاق نظر دارند که این آیه در حقّ امیرمؤمنان علی علیه السلام وارد شده است، آنگاه که فقیری وارد مسجد شد و از مردم درخواست کمک کرد و حضرت که در حال رکوع بود، با انگشت خود به فقیر اشاره کرد که انگشتر را از دست او برگیرد و در آن هنگام دو آیة یاد شده فرود آمد.
مدارک نزول این حدیث فزونتر از آن است که در اینجا ذکر شود، امّا به عنوان نمونه به چند مورد در پاورقی اشاره می‌کنیم. بدین ترتیب، با توجه به آیه مذکور و آیات و روایات متعدد دیگر، آشکار می‌گردد که امیرمؤمنان علیه السلام ولی و سرپرست مؤمنان از جانب خدا است.
در خصـوص نکته دوم نیز قـاسم بن معاویه، از اصحاب امام صادق و کاظم علیهما السلام از آن حضرت چنین نقل کرده است:
هر گاه کسی از شما به وحدانیت خدا و رسالت پیامبر گواهی داد، برای تکمیل شهادت به ولایت علی علیه السلام نیز گواهی دهد.
بنابراین، احدی از شیعیان این شهادتین را به عنوان جزئی از اذان نمی‌گوید وحتی برخی در اقامه برای اینکه از دیگر اجزا تمیز داده شود، فقط یک بار آن را می‌گویند و در این صورت مشکلی در این مورد نخواهد بود.
منبع:پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سبحانی
پایان پیام/
نظر شما