به گزارش خبرگزاری شبستان، «میشل گویا»، مدیر مطالعات در زمینه « جنگ های معاصر» در موسسه تحقیقات استراتژیک و مدرسه نظامی در مصاحبه اختصاصی با «اووست فرانس» با ابراز تاسف از آنچه که بر سر غرب در جنگ افغانستان آمده گفت: نه کسی ابراز شرمندگی می کند و نه کسی از جان گذشتگی ها تقدیر می کند اما قصه تکراری جنگ افغانستان به خاطر اهمیتی که دارد و تاثیری که هرروزه بر سیاست های کشورهای مداخله گر می گذارد شنیدنی است.
ارتش فرانسه از ده سال جنگ در افغانستان چه درسی گرفت؟
آنچه که آشکار شد فقط محدودیت های توانایی های ما است.نخست اینکه ما بدترین نتیجه را از اتحاد با کشورهای عضو ناتو کسب کردیم، هر یک از این کشورها با فرهنگ و درک خود وارد جنگ شد و البته آمریکا به بدترین شکل ممکن جنگیده است و هرگز بهترین نبوده است.
استراتژی از ما فرار کرده است و فقط تاکتیک ها باقی مانده، سربازان ما کارهای زیادی کرده اند آنها به خوبی خود را با شرایط هماهنگ کرده اند اما توانایی های ما دیگر پاسخگوی مبارزه نیست.برای تامین امنیت 2 درصد از مردم افغانستان ما باید 15 درصد از نیروهایمان را به کار بگیریم.
آیا درست است که نیروهای فرانسوی در افغانستان با یک جنگ واقعی سر و کار دارند؟
برخی باور ندارند که افغانستان دریگر جنگ است و جنگ برای آنها مبارزه نظامی دو کشور در مرزها تعریف شده است در حالی که هروز که می گذرد افغانستان بیشتر به میدان جنگ تبدیل می شود و جنگ داخلی این کشور با مداخله کشورهای خارجی به مجادله ای سخت تر از جنگ تبدیل شده است باید باور کرد که ناتو در سال 2006 وارد یک جنگ واقعی در افغانستان شد و از سال 2008 این روند به طور سعودی همه اعضای ناتو را به سمت جنگی جدی پیش برد.
در خصوص تعهد فرانسه در افغانستان بگویید؟
فرانسه فراموش کرد که در هر یک از جنگ های ناتو با وجود اینکه کمترین تعهد را داشت چه تعداد سرباز فرانسوی را قربانی کرد: چاد، 158 کشته، لبنان،158 کشته،یوگسلاوی سابق؛116 کشته و در افغانستان از همه بیشتر باید بارها یاداوری کنیم که افکار عمومی نسبت به کشته ها حساس شده است و قیمت این خونها برای آنها غیرقابل قبول است.
عمر تاکتیک ها به پایان رسیده و همین باعث شده تا ابتکار به دست دشمن بیفتد و همین امر باعث شده تا هروز سربازان بیشتری کشته شوند.
فکر ورود سربازان ما به جنگ افغانستان در بدون تامل و توضیحی منطقی در مارس 2008 کلید خورد و فقط یکبار در پارلمان مورد بررسی جدی قرار گرفت
پس ما جنگ را باختیم؟
گاهی شکست و پیروزی یک معنا را دارد بسته به آن دارد که چه تصویری از این جنگ ترسیم کنیم باید سیاست مسئولیت جنگ افغانستان را به عهده بگیرد و هرگز در این بازی ابراز شرمگینی علنی نکند و البته نباید بگذاریم سربازهایمان با این سرعت قربانی شوند.
بدترین پیش بینی این است که ما در جریان یک بررسی قضایی در مورد افغانستان واقع شویم .
در پایان باید گفت که این یک جنگ است و نمی توان عاقبت آن را قضاوت کرد.
پایان پیام/
نظر شما