حجت الاسلام والمسلمین حسن عرفان به خبرنگار شبستان گفت: انسان ها در بودن و شدن خود به حول و قوه الهی نیاز دارند همان طور که هرگاه سر از سجده بر می داربم بحول الله و قوه اقوم واقعد می گوییم به این معنا که توانایی ما از خداوند است و ما هیچ قوتی برای انجام کارها از خود نداریم .
این خطیب حوزه و دانشگاه اضافه کرد: انسان با نیایش و عبادت از ضعفها و کاستی های خود می کاهد یاس و نومیدی از زندگی اش، رخت می بندد و این همه به مدد اتصال به قدرت نامحدود الهی است.
حجت الاسلام عرفان اضافه کرد: فرانسیس کاله در کتابش آورده است بیمارانی که ارتباط با خدانداشتند اگر معاینه شان می کردیم ناامید و درمان نمی شدند؛ اما بیمارانی با خدا پیوند داشتند و ما از درمان آنها ناامیدشان می کردیم ؛ برای دعا ونیایش کنار دیوار ندبه می رفتند و عجیب بود که به طرز معجزه آسایی یاس از آنها دور شده و درمان پیدا می کردند.
این پژوهشگر دینی همچنین اظهار کرد: دعا و نیایش باعث می شود انسان از این پندار که همه درها به رویش بسته شده آزاد شود وانسان با اقبال به کانون عشق الهی از خودکشی و روی آوردن به مسکرات و مواد مخدر بپرهیزد.
حجت الاسلام عرفان در پاسخ به این سوال که چرا ماههای رجب؛ شعبان و رمضان را فصل نیایش می نامند؛ افزود: مسلمانان بر خلاف مسیحیان که زمان های خاصی را برای نیایش قرار می دهند معتقدند که در همه وقت می توان با خدا سخن گفت بلکه در بعضی زمان ها نیایش به اجابت نزدیک تراست وقداست و ظرفیت بالاتری دارد که از آن جمله شب و روز جمعه و ماههای رجب و شعبان و رمضان است .
این استاد حوزه و دانشگاه درباره وظیفه مومنان در فصل نیایش گفت: پرواپیشگی و دوری از گناه مهمترین وظیفه مومنان است زیرا در روایات آمده است امیرمومنان از پیغمبر پرسیدند بهترین کار در رمضان چیست ایشان جواب دادند ورع. زیرا دوری از گناه انسان را پاک و به خدا نزدیک می کند.
پایان پیام/
نظر شما