به گزارش خبرنگار شبستان، آیدین آغداشلو، هنرمند نقاش در اولین جلسه نقد و بررسی آثار جشنواره هنرهای تجسمی جوان ضمن بیان این مطلب گفت: بایدها و نبایدها در هنر به هر میزان که خیر و مثبت نیز باشند نمی‌توانند آن را به سمت سعادت بکشانند. من به همان اندازه از خط‌کشی به طور مثال هنر به معنای مدرن دور هستم که بخواهیم وجه مفهومی را تنها برای آن قایل شویم. نگاه خاص هنرمند و ویژگی‌های خاص وی هنر متفاوت را ایجاد خواهد کرد پس چه دلیل دارد که نوع خاصی از دیدگاه را به وی دیکته کنیم.
وی افزود: آثار نمایشگاه هنرهای تجسمی جوان به دور از هر تعارف و ملاحظه‌ای بسیار قدرتمند بودند و من انتظار چنین آثاری را نداشتم. تصورم این بود که با نمایشگاهی متشکل از بایدها و نبایدهای داوری و گزینش‌های خاص مواجه شوم اما به طور کل با مجموعه‌ای روبرو شدم که حد مطلوب را برخوردار بود و نمونه‌های موفق آن را پیش از این نیز دیده بودم.
آغداشلو اظهار کرد: نیرو، قدرت بیان و نوع نگاه جوانان امروز بسیار قدرتمند و قابل ستایش است. متشتت بودن آثار و ذهنیات مختلف آثار بر روی دیوارهای نمایشگاه که حاصل تفکرات مختلف، طبقات گوناگون اجتماعی، موقعیت‌های زیستی گوناگون و ... این هنرمندان است یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های یک مجموعه نمایشگاهیموفق است.
وی تأکید کرد: متأسفانه جوان‌های امروز آرزوهای بزرگ اما کم‌عمقی را در خصوص هنر در خود می‌پرورانند. شرکت در حراج‌های بزرگ دنیا و یافتن راهی برای حضور در آن آرزوهای پوچی است که من در طی سال‌ها معلمی بارها از شاگردان خود شنیده‌ام. داوری بر روی این آثار و برگزیده شدن آنها نیز اگر قرار باشد برای عده‌ای نهایت آمال و آرزو شود همانند همه چیزهای غیر راستین جهان گذرا بوده و چیزی از آن نصیب هنرمند نخواهد شد.
این هنرمند به تأثیر اساتید بر نگاه هنرمندان جوان اشاره کرد و گفت: این موضوع مطابق با هر نمایشگاه موفق دیگری که در سال‌های اخیر در کشور برگزار شده قابل توجه است. موضوع ذکر شده از یک سو ستودنی است، افرادی که ماندند و معنا را منتشر کردند و از این راه دین هنر خود را انجام دادند. اما مسئله این است که گاهی اساتید اجازه تجاوز هنرجویان را از حد و حدود سبک کاری خودشان نمی‌دهند در حالی که مهم‌ترین کار یک آموزگار هنر این است که به شاگردان در پیدا کردن راه اختصاصی و نگاه ویژه خود راهنمایی و یاری برساند. اساتید بسیاری هستند که جز راه خود، راه دیگری را برنمی‌تابند و تحمل هیچ تغییری را ندارند.
وی خاطرنشان ساخت: در تفکر شقه شده و دوگونه سفید یا سیاه اغلب نوع نگاه متشتت در نمایشگاه‌ها و مجموعه‌های این‌چنینی مورد سؤال قرار می‌گیرد که این آثار چه معنایی داشته،یا چه شیوه و شگردی تولید شده و چه هدفی را دنبال می‌کنند، در حالی که این نمایشگاه‌ها بهترین راه برای پی بردن به نوع تفکرات یک نسل است و اگر کمی هوشیارانه با آن برخورد کنیم می‌توان فهمید که آنها از چه چیز رنج می‌برند و چگونه شاد می‌شوند، چه مسایلی برای ایشان مهم است و در دنیای خود به دنبال چه می‌گردند. هنرمندان جوان مشترکات را نزد اساتید می‌آموزند اما آنچه ماندگار است نوع نگاه خاص و ویژه‌ای است که هر یک برای خود برمی‌گزینند.
این نقاش در پایان گفت: من معتقدم نسل ما آرام آرام باید سایه سنگین خود را از نسل جوان بردارد و راه را برای جوان‌ترها باز کند. نسل گذشته در کمال حسن نیت در این مسیر قرار دارند اما حضور این نسل سایه سنگینی است که من مدتی است سعی می‌کنم این سایه را به کناری بکشم.
پایان پیام/
نظر شما