حجت الاسلام نصرت الله آیتی، نویسنده کتاب "تاملی در نشانه های حتمی ظهور" در گفت وگوی اختصاصی با خبرنگار شبستان، بااشاره به جایگاه نشانه های ظهور و فواید مطلع بودن از این نشانه ها گفت: یکی از کارکردهای بیان علائم ظهور، ایجاد امید یا شتاب گرفتن جریان آمادگی و زمینه سازی و نیز مواجهه صحیح با حرکت های اجتماعی است که در آخر الزمان شکل می گیرد.
وی ادامه داد: در اینجا پرسشی اساسی طرح می شود مبنی بر اینکه آیا در دین برای دستیابی به موارد یاد شده هیچ مسیری جز نشانه های ظهور وجود ندارد و در دین ما هدایت ها، بینات و اصولی وجود ندارد که ما را به این موارد برساند و اگر ما به فرض روایات نشانه های ظهور را نداشتیم به امید دست نمی یافتیم و برای ظهور آماده نمی شدیم و نمی دانستیم در برابر حرکت های اجتماعی چه موضعی بگیریم.
این پژوهشگر مهدویت ادامه داد: برای توضیح بیشتر می توان از این مثال بهره برد که پیامبر اکرم(ص) از زمان بعثت به طور مکرر در هر فضا و هر مکانی درباره وصایت حضرت علی(ع) سفارش می فرمودند و این سفارش ها به حدی بود که اگر کسی در آن زمان با رویت این همه تاکید و سفارش به بعضی از این بینات توجه می کرد، باز هم اگر ذره ای انصاف داشت به امامت و حقانیت ایشان صحه می گذاشت.
حجت الاسلام آیتی خاطرنشان کرد: با وجود اینکه پیامبر(ص) درباره وصایت امام علی(ع) بینات و هدایت های فراوانی را ارائه کرده بود، نشانه هایی را نیز برای حقانیت امیرالمومنان(ع) بیان فرمود ازجمله تذکر اینکه عمار به دست گروه ستمگر کشته می شود و یا مساله حضور عایشه در جنگ جمل و پارس کردن سگان حوئب بر او و ... این نشانه ها برای این بود که آنجا که مردم از معیارها غفلت دارند و یا وقتی که دشمن سعی می کند با غبار آلود کردن فضا، قدرت رجوع به معیارها و اصول را از مردم بگیرد نشانه ها به عنوان ابزاری عمومی و سهل المئونه برای همگان قابلیت راهنمایی داشته باشد.
وی با بیان اینکه علایم ظهور دارای دو کارکرد اصلی هستند، اظهارکرد: یکی از آنها برای افرادی است که دچار غفلت از بینات و اصول شده اند و دیگری در زمانی است که جبهه باطل فضا را غبارآلود می کند و به راحتی نمی توان از اصول و هدایت های دین به نحو مطلوب استفاده کرد.
پژوهشگر حوزه مهدویت عنوان کرد: اگر بخواهیم، میان بینات و اصول از یک سو و نشانه ها از سوی دیگر، مقایسه ای انجام دهیم باید این مطلب را عنوان کنیم که باید در هر حرکتی پایه کار را روی این اصول بنا کنیم و به نشانه ها به عنوان مکمل و متمم نظر بیاندازیم؛ این مطلب هم از توضیحات پیش گفته قابل استنباط است و هم به دلایل متعدد دیگری ازجمله این که نشانه ها خاصیت "تفسیر باطل" دارند، زیرا همانگونه که صحبت شد، جبهه باطل می تواند با ترفندهای خاص، تفاسیر باطلی از نشانه ها ارائه دهد و اذهان را مغشوش کند.
وی افزود: روایتی از پیامبر(ص) درخصوص شهادت عمار یاسر به دست گروهی ستمگر و سرکش بیان شده بود و مردم نیز به این روایت باور داشتند، زمانی که این صحابی بزرگ در جنگ صفین و به دست یاران معاویه به شهادت رسید، شکاف عظیمی در سپاه باطل ایجاد شد، ولی معاویه با سیاست نیرنگ و تفسیر باطل این نشانه، عنوان کرد که قاتل عمار، امام علی(ع) است زیرا حضرت، وی را به جنگ آورده بود و باعث شهادت وی شده بود. البته امام علی(ع) نیز در پاسخ فرمودند که بنابراین حمزه را نیز پیامبر گرامی اسلام کشته است ولی با این وجود بالاخره برخی با این نیرنگ معاویه فریب خوردند و نتوانستند حق را از باطل تشخیص دهند.
آیتی با بیان روایتی از حضرت امام جعفر صادق(ع) در رابطه با صیحه آسمانی در آستانه ظهور، گفت: امام می فرمایند: در آستانه ظهور، علاوه بر صیحه آسمانی حضرت جبرییل امین، شیطان نیز صیحه ای می کشد و سعی می کند اذهان را به سمت خود جلب کند و به تعبیر دیگر می کوشد اثر ندای جبرییل را خنثی کند و از این رو بین مردم اختلاف می شود و طبق فرمایش امام صادق(ع) تنها کسانی می توانند حق را از باطل تشخیص دهند که از قبل با فرهنگ ولایی و حقانیت اهل بیت(ع) آشنا و آگاه بوده باشند؛ بنابراین حتی نشانه های ظهور نیز در پرتوی اصول و معیارهای دین قابل فهم و استفاده هستند.
وی گفت: با این تفاسیر باید به این نکته اشاره کرد که بینات و اصول مهم تر از نشانه های ظهور هستند، زیرا در زمانی که نشانه ها نیز ممکن است به دلیل تفسیر به باطل دشمن وسیله ای برای گم کردن راه شوند، این اصول هستند که راه را از بی راهه نشان می دهند.
آیتی اظهارداشت: آنان که می خواهند در عصر غیبت، تکیه گاهشان نشانه های ظهور باشد و با دیدن نشانه های ظهور نور امید در دلشان پرتوافکن شود و به آمادگی برسند و دریابند که با چه حرکت اجتماعی همراه شوند و از کدام حرکت بپرهیزند، همانند کسانی هستند که تا خون عمار به زمین نریزد به حقانیت امام علی(ع) پی نمی برند؛ اما آنان که به معیارها و اصول دین آگاهی دارند سال های سال پیش از آنکه نشانه هایی هم چون ندای آسمانی یا قیام یمانی رخ دهد برای ظهور امام مهدی(عج) لحظه شماری می کردند و نور امید هم چون آفتاب در دلشان پرتوافشانی می کرد و با تمام وجود برای ظهور مهیا بودند.
کتاب "تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور" از بخش‌هایی مانند تعریف علایم ظهور، جایگاه نشانه‌های ظهور در هندسه دین، بدا و نشانه های حتمی ، و بررسی چهار مورد از نشانه های حتمی ظهور با عنوان قیام یمانی، قیام سفیانی، کشته شدن نفس زکیه و خسف بیدا تشکیل شده است.
شایان ذکر است، "تاملی در نشانه های حتمی ظهور" در هفتمین همایش بین المللی دکترین مهدویت رونمایی شد که در آن به پرسش ها و پاسخ های حساسی در خصوص مساله ظهور پرداخته شده است.
پایان پیام/
نظر شما