به گزارش خبرگزاری شبستان، محمد ستاری، عکاس و استاد دانشگاه در همایش چهارمین جشنواره بین المللی هنرهای تجسمی فجر با محور تحولات هنر انقلاب تا امروز به سخنرانی با موضوع «تحولات عکاسی ایران در سه دهه پس از انقلاب اسلامی» پرداخت.
ستاری گفت:«در دوره انقلاب شاهد نوعی عکاسی مستند بودیم و در دوره جنگ تحمیلی هم این عکاسی تداوم داشت اما وجه خبری پیدا کرد چون وقتی عکاس به جبهه می رفت تا جنگ را ثبت کند این عکس ها در روزنامه چاپ می شد.»
وی افزود:«تلویزیون در آن زمان چندان آگهی تبلیغاتی نداشت و میان برنامه ها، اسلایدهایی از گل و کوه دماوند یا عکس های رزمندگان را پخش می کرد اما در دوران پس از جنگ که به سازندگی معروف است، عکاسی مستند که ریشه در انقلاب و جنگ داشت به مستند اجتماعی تغییر یافت و دوربین عکاسان به سمت جامعه شهری و تبلیغاتی رفت چون قرار بود سازندگی شود.»
ستاری در مورد سیر تحول عکاسی در این سه دهه ابراز کرد:«پس از آن و از خرداد سال 80 به خاطر یکسری آزادی های سیاسی، اجتماعی و مطبوعاتی عکاسی به شاخه های دیگری پرداخت که برخی از این شاخه ها با سیاست آمیخته شدند. در همین دوران به دلیل تکثر مطبوعات عکاسی فتوژورنالیستی بسیار پرکار بود و تولید بسیاری داشت.»
این استاد دانشگاه ادامه داد:«از این به بعد دغدغه های عکاسی شخصی و صحنه آرایی شده ایجاد شد تا به دوران کاربری شخصی اینترنت در ایران می رسیم. هنرمند ما دیگر معطل نبود که یک کتاب عکاس خارجی بدستش برسد و می توانست آثار هنرمندان خارجی را ببیند. عکاسان ما دیگر خیلی تابع گفته های معلمان خود در دانشگاه نبودند و برای خود برداشت هایی از اینترنت داشتند.»
ستاری با بیان اینکه در این دوره عکاسی هنری بوجود آمد، گفت:«در دوران کنونی بسیاری از عکس ها چون محملی برای ظهور ندارند، جدی گرفته نمی شوند. عکاسی که در آن حیطه فعالیت می کرد به حیطه خودش برگشته است و به عکس های صحنه پردازی شده در آتلیه ها و محفل های خاص می پردازد که به نوعی جز هنرهای مفهومی نیز به شمار می رود.»
وی گفت:«با وقوع انقلاب اسلامی چند مورد بسیار بزرگ جلوه کرد. با وقوع انقلاب و جنگ ارزش عکاسی برای مسوولان ما اهمیت پیدا کرد و مجوز راه اندازی این رشته را در برخی از دانشگاه ها صادر کردند. به دنبال آن عکاسی گسترش پیدا کرد و نمایشگاه ها و انتشار کتاب های عکاسی افزایش یافت.
ستاری سپس به وضعیت فعلی عکاسی اشاره کرد و گفت:«امروز وضعیت عکاسی ما را سه راس یک مثلث تعیین می کنند که ضلع بالای آن استادان دانشگاه ها هستند. راس دیگر مسابقات، نمایشگاه ها و اکسپوهای عکس است که باز هم سایه این استادان را می بینیم مثلا به عنوان داوران نمایشگاه ها شرکت می کنند. راس سوم هم مجلات هنری به خصوص مجلات عکاسی هستند. عکاسی برخلاف برخی از شاخه های دیگر هنرهای تجسمی، مجلات بسیاری دارد که قدیمی هم هستند.»
وی اضافه کرد:«عکاسی امروز ما با عکاسی معاصر جهان همسو است. در عکاسی معاصر جهان عکاسی پست مدرنیستی و بعد از آن پسا پست مدرنیستی داریم. در ایران هم چنین عکس هایی داریم اما آیا فلسفه ای که در غرب منجر به تولید این آثار شده است، نزد هنرمندان ما هست؟ بعید می دانم همه عکاسان ما به این موضوع اشراف داشته باشند.»
پایان پیام/
نظر شما