به گزارش خبرگزاری شبستان، نظام الدین امامی فر، محقق در همایش چهارمین جشنواره بین المللی هنرهای تجسمی فجر با محور تحولات هنر انقلاب تا امروز به سخنرانی با موضوع «سیر تحول پوستر پس از انقلاب اسلامی» پرداخت.
امامی فر در این همایش، با تقسیم بندی پوسترهای انقلاب اسلامی تا امروز به سه دوره یک پوستر از هر دوره را با شیوه نشانه شناسی نقد و بررسی کرد.
وی در تقسیم بندی این سه دوره زمانی اظهار کرد:«سال 57 تا 59 که دوران تحولات اجتماعی ایران است، سال های 59 تا 68 که مربوط به جنگ تحمیلی است و سال های 68 تا 80 که به دوران سازندگی بر می گردد، در این تقسیم بندی لحاظ شده اند.»
امامی فر در ادامه پوستری از مرتضی ممیز را با نوشته «از خون جوانان جوانان وطن لاله دمیده» به عنوان یکی از پوسترهای دوره اول نشان داد و گفت:«در این دوره برخی از پوسترها بسیار راحت و صریح استفاده می شده اند و بحث هنری مانند امروز لحاظ نشده بود. حتی در برخی از موارد با خودکار یا مداد در کنار اثر متنی نوشته می شد و گرافیست به این فضا تن داده بود.»
وی در مورد دیگر خصوصیات این دوره توضیح داد:«انسان ها درگیر تحولات اجتماعی بودند. در پوسترهای این دوره کنتراست شدید و وجود سیاهی و سفیدی به عنوان معانی اسطوره ای مطرح بود که به دور از هرگونه پیچیدگی است.»
این محقق سپس پوستری با عنوان «از خون شکفتن غنچه ها» اثر علی وزیریان را به عنوان نمونه دوره دوم نشان داد و عنوان کرد:«فضاهای غیر واقعی و اسطوره ای، تراکم زیاد عناصر، تصویرسازی و اهمیت نوشته و خط در این دوره سلطه دارد.»
وی همچنین در بخش دیگری پوستری از طراحی چند گرافیست را به معرض دید گذاشت و در خصوص ویژگی های دوره سوم گفت:«در این دوران به دلیل گسترش تکنولوژی کامپیوتر و صنعت چاپ، فضای بازتری برای گرافیست ها ایجاد شد که می توانستند مفاهیم پیچیده و انتزاعی تری بیان کنند.»
وی در خاتمه سخنانش گفت:«هرچه از دوره اول به سمت دوره سوم می رویم پوسترها از حالت روایی گونه به سمت مفهومی شدن می روند. پوسترهای دوره اول واقعی، دوره دوم اسطوره ای و دوره سوم انتزاعی هستند.»
همچنین در این همایش حسنعلی پورمند؛ پژوهشگر موضوع «سیر تحول نقاشی متعالی انقلاب اسلامی» را بررسی کرد.
پورمند گفت:«هنرمندان هستند که جنبش ها و شورش های انقلابی را رقم می زنند و اندیشه های برتر، فرصت مناسبی را برای تصویر کردن وقایع در اختیار اهل هنر قرار می دهد.
وی افزود:« یک نظریه این است که جنبش ها باید همراه خود یک دستورالعمل هم بیاورند. هنر اسلامی گونه ای هنر رئالیسم و متعالی است اما ما دستورالعملی در این زمینه نداریم و باید از قرآن در این مورد دستورالعمل ها را استخراج کنیم. خدا می گوید بهترین شیوه های قصه گویی را بیان کرده و چه نشانی بهتر از اینکه یک بازگشت قرآنی داشته باشیم.»
پایان پیام/
نظر شما