حمامهای وقفی اطراف حرم امام رضا(ع) اسناد زنده احترام به زائر و اهمیت عبادت همراه با طهارتاند. از نقش زنان واقف گرفته تا معماری شگرف حمام شاه و حضرتی، همه و همه نمایشگر فرهنگی است که پیرامون قداست زیارت رشد کرده است. امروزه اگرچه ساختمان بسیاری از این آثار از میان رفته، اما روحیه خدمت، مهماننوازی و ارج نهادن به طهارت همچنان در هسته شهر مشهد جریان دارد؛ سنتی که میراث مشترک دیروز و امروز ماست.
یکی از وجوه تقرّب به ذات الهی و اظهار ارادت به پیامبر اسلام(ص) و اهل بیت پاک و مطهرش، وقف مال و ارج نهادن به این ایام است. عاشقان این سلاله پاک، با وقف مال در ایام میلاد و عزای اهل بیت(ع)، شعائر اسلامی را گرامی میدارند. ایام عزاداری و شهادت اهل بیت عصمت و طهارت(ع) به ویژه محرم و صفر در موقوفات آستان قدس رضوی جایگاه بسیار پررنگی دارد و بسیاری از موقوفات به این بخش اختصاص دارد.
برخی از موقوفات آستان قدس رضوی با نیت اطعام روزهداران و دیگر فعالیتهای رمضانی وقف شدهاند؛ مثل موقوفه مرحومه شهربانو بیگم که تأکید شده بخشی از آن در ماه مبارک رمضان و شبهای جمعه و لیالی قدر، صرف سوخت و روشنایی مسجد بالا سر مبارک گردد به نحوی که دو چراغ تا صبح روشن باشد.
یکی از برکات وجود بارگاه رضوی تاسیس مکتبخانه اطفال یتیم است که در مجاورت حرم رضوی بنا شده، این بنا، محل نگهداری کودکان یتیم به ویژه اطفال سادات بود از اوایل دوره صفویه تا پایان دوره قاجار فعالیت داشت. نام این مکتب خانه در اسناد به شکل های مختلفی آمده است؛ مکتب خانه سرکار فیض آثار، اطفال ایتام، اطفال سادات، اطفال ایتام سادات، موقوفه محراب خانی، مدرسه رضویه و مدرسه صدریه سادات.
