جمشیدی
-
تهدید جان مرجعیت، تهدید موجودیت دین و امت اسلامی است
عضو جامعه مدرسین با اشاره به تهدیدات اخیر رئیسجمهور آمریکا علیه رهبر انقلاب اسلامی،گفت: پیشتر تخریبها بهصورت غیرمستقیم بود، اما اکنون کار به جایی رسیده که شخص رئیسجمهور آمریکا، این جرثومه فساد و پلیدی، بهطور مستقیم مرجعیت شیعه را تهدید به ترور کرده است. این تعرضها بدون پاسخ نخواهد ماند.
-
توافقنامه احداث راه آهن رشت _آستارا امضا می شود
معاون سیاسی دفتر رئیسجمهور اعلام کرد: توافقنامه احداث راه آهن رشت _ آستارا با سخنرانی روسای جمهور ایران و روسیه امضا می شود.
-
جشن پیروزی مقاومت در سفر آیت الله رئیسی به سوریه برگزار می شود
جمشیدی با اشاره به سفر قریب الوقوع آیتالله سید ابراهیم رئیسی به سوریه گفت: جشن پیروزی مقاومت، در سفر آیت الله رئیسی به سوریه برگزار خواهد شد.
-
عضویت در سازمانهای منطقه ای کاغذبازی نیست
جمشیدی گفت: عضویت در سازمانهای منطقه ای کاغذبازی نیست بلکه ریشه در اراده سیاسی رهبران کشورهای عضو دارد.
-
سیاست همسایگی آیت الله رئیسی بار دیگر جواب داد
جمشیدی در پی اعلام توافق ایران و عربستان برای از سرگیری روابط دو جانبه گفت: سیاست همسایگی آیت الله رئیسی بار دیگر جواب داد. در مذاکرات آقای شی با ایشان در پکن، ابتکارهای سازنده منطقه ای مطرح شد که اینک به ثمر نشسته است.
-
پاسخ معاون سیاسی دفتر رئیسجمهور به شایعات درباره دریای خزر
معاون سیاسی دفتر رئیسجمهور به برخی شایعات درباره دریای خزر پاسخ داد و در این باره در توئیتی نوشت: سیاست دولت ایجاد کریدور جامع شمال جنوب است یعنی هم ترانزیت هم انرژی.
-
حجاب الزامی در دولت اسلامی/ معقولیّت مواجهۀ قانونی با اقلّیّتِ محض
در جاییکه دلیل قطعیِ عقلی وجود دارد، حکم شرع، ارشادی است و عقل در تلقّی شیعی، حجیّت ذاتی دارد. انسان بهطور طبعی میفهمد برهنگی، معارض با عفت است. در اینجا، شرع به کمک این درک اجمالی میآید و حد را تعیین میکند. پس اصل حجاب، فطری است و حد آن شرعی.
-
برگزاری نخستین فیلمواره خلیجفارس در خوزستان
جمشیدی از برگزاری نخستین فیلمواره خلیجفارس در خوزستان خبر داد و گفت: این فیلمواره به مدت سه روز همزمان در چهار استان خوزستان، هرمزگان، بوشهر و سیستان و بلوچستان توسط دفاتر انجمن های سینمای جوان در این استانها برگزار میشود.
-
فلسفۀ علم اجتماعیِ اسلامی؛ از ابنخلدون تا علامه مصباح
علامه مصباح، معتقد به اصالت جامعه نبود، امّا «سنّتهای الهیِ اجتماعی» را باور داشت و روشن است که این سنّتها، بر «جامعه» مترتّب میشوند؛ حالآنکه چنانچه جامعه از هرگونه وجودی تهی باشد، ترتّبِ سنّتهای تکوینی بر آن معنا نخواهد داشت.