به گزارش خبرگزاری شبستان، احزاب و جنبش های متفاوتی در صحنه سیاسی لیبی جدید وجود دارند.در کنار احزاب اسلامی دموکراسی خواه و گروههای آزادی خواه احزاب لائیک از پادشاهی های منطقه ای و قبیله ای نیز وجود دارد.
صحنه سیاسی لیبی امروز با فعالیت هایی که هرگز این کشور به چشم ندیده است روبروست، احزاب سیاسی که در دوران دیکتاتوری قذافی فعال نبوده اند به روی کار آمده اند و هر یک حرفی برای گفتن دارند.
بعد از سقوط قذافی احزاب، ارگان ها و نهاد های جدید دوباره متولد شدند و ایدوئولوژ های سیاسی جدیدی را با خود به همراه دارند.
مخالفان سرسختی با قذافی وجود دارند که به طور گسترده ای در خارج از لیبی فعالیت می کنند و هنوز وارد لیبی جدید نشده اند از همین رو تاثیرات سیاسی آنها به سختی در لیبی پیاده می شود.
رهبران این دسته ها و فعالان اعتراف می کنند که دوری آنها و فاصله ای که آنها با جامعه دارند اجازه نمی دهد تاثیرات آنها در قلب جامعه جدید لیبی بنشیند.
در حالی که برخی از مطالبات آنها در قانون جدید انتخاباتی لیبی در 2012 وارد شده است و از سویی قوانین جدید چون منع شرکت دو ملیتی ها در انتخابات مانع آن می شود که آنها وارد صحنه سیاسی شوند.
به گزارش میدل ایست، در مجموع بازیگران صحنه سیاسی لیبی را در این زمان می توان به پنج دسته تقسیم کرد:
دسته اول سلطنتی هایی هستند که پادشاهی سانوسی نامیده می شوند و در لیبی باقی مانده اند. مشروعیت این گروه در دوران قذافی مورد حمله قذافی قرار گرفت و بعد از سقوط قذافی قوت گرفتند در حالی که در طول سالها جمعیت آنها رشد روزافزونی یافت و و این قبایل کوه نشین مدعی شدند که سلطنت لیبی باید به صورت سلسه وار و موروثی به آنها برسد و در رسیدن به خواسته ها و توقعات حکومتی شان بسیار مصمم هستند.
دسته دوم، جنبش های ناسیونالست ها که در دهه 70 تشکیل شدند و قذافی یکی از متحدان و مدافعانشان بود تا زمانی که خواست اتحاد آفریقایی را تغییر دهد.
بر خلاف ادعای کسانی که ناسیونالیست ها را بسیار ضعیف می انگارند دلایل روشنی وجود دارد که نشان می دهد که این گروه بسیار قوی عمل می کنند.
دسته سوم، جنبش های اسلامی که عمدتا زیر شاخه اخوان المسلمین هستند که در شرق لیبی مستقرند و قادرند هر مسند سیاسی را با تکیه به ارزش های دینی شان سرنگون کنند و بالاترین تاثیر را در تصمیمان سیاسی لیبی جدید بر عهده دارند.
چهارمین دسته جنبش های لیبرال و معروف ترین آنها متفقین دموکرات می باشد و از سال 1993 و به واسطه تلاش های سرویس اطلاعاتی قذافی در لیبی فعالیتش خاموش شد.
گروهای لائیک بسیاری تمایل خود را به این جنبش نشان دادند و خواستار تشکیل دولتی با کمک این حزب هستند.
در این باره گروههای اسلامی بسیار موفق عمل کرده اند و تشکیل هر گونه دولت لائیک در لیبی را با حمایت مردم رد کرده اند.
و بسیاری از گروههای لیبرال را تا کنون برای رسیدن به انتخابات سرکوب کرده اند.
گروه پنجم، جنبش های مربوط به جوانان هستند که عمده کسانی را تشکیل می دهند که در انقلاب 17 فوریه 2011 نقش داشته اند و قذافی را سرنگون کرده اند این گروه نقش بزرگی در اینده لیبی خواهند داشت همانگونه که ارتش را به دست گرفتند و نیروی نظامی دارند.
در مجموع این گروه 67 درصد مردم لیبی را تشکیل می دهند و در حالی که گروههای جوان قدرت برنامه ریزی کمتری دارند تا کنون چندین بیانیه ارائه داده اند و از اراده و عزم سیاسی خود خبر می دهند.
نظر شما