۱۳ هزار روز در انتظار شهادت هستم

خبرگزاری شبستان -گرگان، داود خاندوزی؛ معنی شیمیایی را می توان در صدای نحیف دلاورمرد دوران هشت سال دفاع مقدس که ۱۳ هزار روز است که جانبازی می کند، فهمید، با سرفه هایش حقایق جنگی را می گوید که ما آن را در کتاب ها و وصایای شهدا خوانده ایم، حقایقی که گاهی ماورای دایره افکار ما قرار دارد لذا آن را حماسه ای تکرار نشدنی می پنداریم.

امروز گرچه برخی از تنگی نفس به دلیل کرونا واهمه دارند اما جانبازی در استان گلستان ده ها سال است که رنج تنگی نفس و درد سینه را تحمل می کند در حالی که ملتی باید برای او ایستاده تشویق کند اما خود را مدیون ۸۰ میلیون ایرانی می داند و همواره شرمنده آن است که نتوانسته جان خود را برای نظام و انقلاب در دوران هشت سال دفاع مقدس تقدیم کند.

عصاره تمام مردانگی های هشت سال دفاع مقدس هنوز هم خود را سرباز ولایت می داند و در برابر مقامات سپاه اگر سرفه هایش بگذارد ایستاده حرف می زند.

گرچه بیماری کرونا می تواند 30 درصد از سینه نیم سوخته ای که برای وی باقی مانده را بگیرد اما بی اعتنا به کرونا در محافل و مجالس حضور پیدا می کند و می گوید دِینی برگردن دارد و باید نسبت به همرزمان خود ادای تکلیف کند لذا با همه مشکلات جسمی تا نام شهدا می آید گوهر گرانبهای خود را از هشت سال رشادت و مردانگی عرضه می کند.

*هوا هم شرمنده نفس های سخت این روزهای جانباز شیمیایی گلستان است

هوا هم شرمنده نفس های سخت این روزهای جانباز حاج صادق روشنی است، مردی که در مصاحبه ای عنوان کرد از قول من بگویید که «صادق منتظر شهادتش است»، نمی دانم حاج صادق این روزها از تنگی نفس خسته شده است یا از تنگی بی مهری ها به شهدا و ایثارگران اما همه آرزو دارند که سند آن روزهای هشت سال دفاع مقدس در استان گلستان مانا و پایدار باشد.

در کلام حاج صادق مفهوم زیبایی چیز دیگری است که شاید از درک ما خارج باشد، کسی که گاز خردل را دریچه و هاله ای از زیبایی های خدا می داند و این رنج سرفه های گوش خراش و تنگی نفس را از هفتم اسفند 62 در جزیره مجنون تحمل می کند و اعتقاد دارد که از این نقطه وجود و هستی خود را به خدا گره زده است.

حاج صادق روشنی از دوره دبیرستان وارد بسیج شد و در دوره های آموزش نظامی شرکت کرد و پس از آن به خاطر ناامنی برخی گروه ها در قسمت های مختلف ایران از جمله سیستان و بلوچستان، به آن منطقه اعزام شد و  بعد به دلیل دلیل کمبود نیرو، در همان منطقه تغییر عضویت داده و لباس سبز سپاه را بر تن کرد.

جانباز سرافراز گلستانی که امروز به سمبلی از ایستادگی تبدیل شده است در دوران هشت سال دفاع مقدس در عملیات های رمضان ، والفجر 4، کربلای 4 و خیبر حضور داشت.

*سربازی در رکاب سهپبد قاسم سلیمانی در لشکر ثارالله 

حاج «صادق روشنی» همچنین در لشکر ثارالله توفیق آن را داشت که سرباز سردار رشید اسلام سپهبد قاسم سلیمانی باشد و می گوید در مقطعی از دوران دفاع مقدس در کرمان مستقر بودند و برای اینکه جابه جایی نیروها اتفاق بیفتد در سه شبانه روز تنها با یک ظرف ماست و یک عدد سیب ترش تغذیه شدند گرچه آن ایام سختی هایی را در برداشت اما با گذشت زمان هیچگاه این صحنه هایی را که بر دل و جان ما نقش بسته است را فراموش نکردیم.

وی می گوید که برای ایجاد یک خاکریز با یک سلاح «ژسه» و چند خشاب که افراد به طور نوبتی تیراندازی می کردند هفت شهید تقدیم کردیم و آن خاکریز بهانه ای بود که برای این شهدا سنگر ساخته شود.

جانباز 65 درصد گلستانی می گوید: ایجاد خاکریزها بهانه ای برای دوستی با خدا بود و اگر در آن روزها کم کاری می کردیم اعتقاد داشتیم که باید در برابر خدا پاسخگو باشیم و از کارهای خوب نیز نادم بودیم که چرا بیش از آن نتوانستیم عمل کنیم.

حاج صادق می گوید: «الله اکبر» در نیمه های شب به معنی یورش به دشمن نبود بلکه آراسته شدن برای تیرها و ترکش هایی بود که اعتقاد دارم، می دانستند قرار است به تن و جسم چه کسی بخورد.

*13 هزار روز است که منتظر شهادت نزد خدای سبحان هستم

وی بیان کرد: 13 هزار روز است که منتظر شهادت نزد خدای سبحان هستم اما شرمنده ام که کوله از دوش برداشته ام ولی به عنوان توشه ایمان چیزی در خود نمی بینم.

این جانباز سرافراز گلستانی یادآور شد: در دوران هشت سال دفاع مقدس در تابلوی شهر خرمشهر حک شده بود «خرمشهر با 32 میلیون جمعیت» و رزمندگان خود را مدیون ملت می دانستند و امروز من نیز خود را مدیون 80 میلیون ایرانی می دانم، ما مدیون جامعه هستیم و به خدای متعال بدهکاریم.

روشنی متذکر شد: دفاع مقدس در امتداد راه حسینی قرار داشت و «هَیْهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ» را زنده کرد و خدا را شاکر هستم که در مسیر ظلم ستیزی، 70 درصد از ریه خود را تقدیم کردم.

وی معتقد است امروز سرنوشت ما راخدای متعال می نویسد به همین دلیل است که جانبازان سرافراز ما در 14 اردیبهشت 61 به درجه رفیع جانبازی نائل می شوند و در 14 اردیبهشت سال 95 به یاران شهیدش می پیوندد.

این جانباز سرافراز دوران دفاع مقدس به مسئولان می گوید که بند پوتین های خود را در راه خدمت محکم کنید و بدانید بهترین شما کسانی هستند که به دیگران سود بیشتری می رسانند.