به گزارش خبرگزاری شبستان از رشت، استاد جعفر خمامی زاده در سال ۱۲۹۹ در رشت متولد شد. تحصيلات ابتدايی و متوسطه را در زادگاه خود و تحصيلات دانشگاهی را در دانشسرای عالی به پايان رساند و موفق به اخذ درجه ليسانس در رشته «تاريخ و جغرافيا و علوم تربيتی» شد.
بعد از گذراندن خدمت سربازی در تهران، به عنوان معلم در رشت مشغول به خدمت شد. شهريور ۱۳۲۷ به موجب قانونی كه برای ادامه تحصيل فارغ التحصيلان دانشسرای مقدماتی به تصويب رسيده بود، از گيلان به دانشسرای عالی معرفی شد و در همين سالها با همكاری يكی از دوستانش به نام محمدحسين شريعتداری، مجله «فكر جوان» را -كه ارگان فارغ التحصيلان دانشسرای مقدماتی بود- به راه انداخت.
پس از فراغت از تحصيل به كار تدريس پرداخت، طی دوران خدمت در آموزش وپرورش، مشاغل مختلفی از قبيل رياست دبيرستان، رياست اداره امتحانات، رياست اداره تربيت معلم و نيز رياست امور دانشجويان مدرسه عالی بازرگانی رشت را بر عهده داشت.
استاد خمامی زاده مترجمی پرکار بود و او را بیشتر به عنوان مترجم آثار یاسنت لوئی رابینو (کنسول انگلیس در رشت در اوایل قرن بیستم) می شناسند. مهمترین تألیفات خمامی زاده، ترجمه هایی است که از فرانسه به فارسی داشته است.
معروفترين اثر وی «ولايات دارالمرز ايران،گيلان» اثر لوئی رابينو است كه هنوز هم به عنوان یکی از کتاب های مرجع گیلان شناسی مورد استفاده قرار می گیرد. ترجمه هاي ديگر وی «صنعت نوغان ايران» اثر لوئی رابینو و لافون، «گويش گيلكی رشت» اثرآرتوركريستين سن، « کشت برنج در گيلان و دیگر ولايات جنوب دريای کاسپین» اثر لوئی رابینو است.
وی همچنین تدوین کتاب هایی همچون؛ روزنامه های ایران از آغاز تا سال۱۲۸۹ خورشیدی، تاریخ کتابخانه های گیلان، ترانه های محلی ساکنان کرانه های جنوبی دریای خزر، جنگ شهادت(شامل۳۳ تعزیه از اوایل دوره قاجار) و تاریخچه آموزش و پرورش گیلان(از اواخر دوره قاجاریه تا امروز) مهمترین فعالیت های پژوهشی استاد جعفر خمامی زاده است.
خانه کاری خمامی زاده بعد از مدرسه، «کتابخانه ملی رشت» بود. وی اتاقی در این کتابخانه به عنوان دفتر کار داشت و به گفته خودش از سال ۱۳۱۵ از كتابخانه ملی رشت استفاده می كرد و بعدها، عضو پيوسته كتابخانه و يكسال نيز عضو هيئت مديره كتابخانه بود. جعفر خمامی زاده، هشتم شهریور ماه ۱۳۹۳، چشم از جهان فروبست و در گورستان سلیمانداراب به خاک سپرده شد.
نظر شما