«حجت‌الاسلام علی مراد کیانی» در گفت‌و‌گو با خبرنگار شبستان در همدان با تاکید بر ارزش والای روز عرفه گفت: حاجیان اولین عملی را که پس از احرام بستن انجام می دهند توقف در عرفات است، وقوف در عرفات از روز نهم ذی‌الحجه تا غروب همین روز انجام می‌شود.
استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به اینکه عرفه، جز واجبات و ارکان حج است و بدون این عمل حج باطل است گفت: اهمیت عرفه آنقدر زیاد است که درباره آن گفته شده «الحج‌العرفه» یعنی جان حج به همان عرفه است.
کیانی با اشاره به فلسفه نامگذاری عرفه افزود: عرفه سرزمینی در ۱۸ کیلومتری جنوب شرقی مکه در مسیر مکه به طائف است، زمانی که جبرئیل مراسم حج را به حضرت ابراهیم آموخت در پایان از او سوال کرد «عَرَفتَ؟» یعنی شناختی؟ بدین معنا که فلسفه عرفات شناخت اعمال حج است.
وی ادامه داد: زمانی که آدم و حوا از بهشت رانده شدند، حضرت آدم بر روی کوه صفا و حوا بر کوه مروه فرود آمد، آنها برای مدتی یکدیگر را گم کردند و پس از گذشت مدتی یکدیگر را یافتند و شناختند که این شناختن نیز وجه تسمیه «عرفه» است.
فعال فرهنگی با اشاره به وجه تسمیه دیگر نام این روز اضافه کرد: در این روز گناهان آمرزیده می شوند و انسان به گناه خود اعتراف می‌کند.
وی ابراز کرد:از امام علی(ع) روایت شده است که عرفات در محدوده خارج از حرم است و حاجیان باید با تضرع، لیاقت ورود به این سرزمین را پیدا کنند، دعای عرفه که از زبان امام حسین(ع) است با همین مضمون است.
اهمیت «عرفه» در روایات
کیانی بیان کرد: در این روز از امام سجاد(ع) نقل شده است که ایشان در روز عرفه گدایی را دیدند و به او گفتند «در این روز غیر از خدا را طلب میکنی؟ در این روز برای کودکانی که در رحم مادر هستند هم امید سعادت می رود».
وی تاکید کرد:امام علی از رسول اکرم (ص) سوال کردند که «کدام گروه از اهل عرفه جرمشان بیشتر است ؟حضرت رسول(ص) گفتند کسانی که از عرفات بازمی‌گردند و گمان می‌کنند که آمرزیده نشده‌اند.».
این کارشناس مذهبی یادآور شد: امام عصر (عج) هر ساله در مراسم حج در صحرای عرفات حضور دارند که به ایشان از این جهت امیر الحجاج گفته می‌شود اما کسی او را نمی‌شناسد.
فلسفه و اسرار قربانی کردن
کیانی با اشاره به ریشه کلمه قربانی گفت: ریشه آن واژه قرب است به معنی نزدیک شدن، به هر آنچه انسان را به خدا نزدیک می‌کند قربانی می گویند و در اصطلاح به معنی ذبح کردن گاو یا گوسفند و یا نحر کردن شتر است.
وی خاطر نشان کرد: تاریخچه قربانی به زمان حضرت آدم بازمی‌گردد که خداوند هابیل و قابیل را مامور به انجام قربانی کرد،قربانی هابیل مورد قبول حق واقع شد و جریان آن در سوره مائده در آیات ۲۷ تا ۳۰ آمده است، دومین فرد مامور به قربانی حضرت نوح است که پس از طوفان تعدادی از حیوانات را قربانی کرد و سومین ماموریت مربوط به حضرت ابراهیم و قربانی کردن حضرت اسماعیل است که داستان آن در سوره صافات آمده است.
این کارشناس مذهبی خاطرنشان کرد: انجام قربانی در حج جزء واجبات است؛ اما فلسفه و اسرار قربانی کردن این است که قربانی نشان دهنده ایثار و از خودگذشتگی و دادن آنچه که انسان دارد در راه خداست.
وی ادامه داد: قربانی سبب نزدیک شدن انسان به خداست، چراکه خدا نیازی به قربانی ما ندارد، قربانی یک سنت ابراهیمی است و نشان دهنده آن است که انسان به تأسی از حضرت ابراهیم اخلاص خود را نسبت به پروردگار خویش نشان می دهد.
رئیس اداره تبلیغات اسلامی همدان با بیان اینکه قربانی کردن باعث کمک به فقرا می‌شود ادامه داد: این عمل به معنای از بین رفتن حرص و طمع انسان نسبت به امور مادی است، ذبح نشان دهنده آن است که برای رسیدن به خدا ابتدا باید نفس حیوانی خود را کشت و سپس به خدا نزدیک شد.
نظر شما