الگوبرداری از کیفیت زندگی امام جواد الائمه(ع) غنی سازی فرصت ها است

خبرگزاری شبستان – البرز: پرداختن به شخصیت والا و بی نظیر حضرت امام جواد الائمه(ع) مقدمه نشست حسینیه مجازی نهج البلاغه خوانی در شامگاه 30 تیرماه سال جاری شد. « حجت الاسلام حمیدرضا مهدوی ارفع» طی این نشست که با محوریت حکمت ۵۹ نهج البلاغه شریف همراه شد گفت: زندگی گاهی وقت ها به اشتباه طولش برای ما اهمیت پیدا می کند در حالی که عمق آن باید مهم باشد؛ عرض و طول زندگی نیز با توجه به کیفیت مهم است.

دبیر نهضت جهانی نهج البلاغه خوانی افزود: امام جواد(ع) یکی از آثار وجودی برکاتشان، فهم درست این معنی است که با وجود 25 سال عمر، برکات زیاد زندگی ایشان تا به امروز جاری و ساری است.

مفسر نهج البلاغه شریف مطرح کرد: نکته دیگر از تأمل در زندگی امام جواد(ع) این است که حضور آن حضرت برای مسلمین و کسانی که پس از آن حضرت زندگی کردند یک حجت بود که رسیدن به آن مقامات الهی مشروط به سن و سال نیست.

حجت الاسلام مهدوی ارفع ادامه داد: طی دوران حیات امام جواد(ع) کسانی که به مقام حضرت عیسی(ع) تردید داشتند، وجود خردسال امام جواد(ع) در حالی که تمام سوالات علمای مذاهب مختلف را پاسخ می داد رفع شبهه کرد؛ برعکس آن کسانی که می خواستند شبهه اندازند که کودکی خردسال به اسم جواد الائمه(ع) امام یک امت باشد ماجرای حضرت عیسی(ع) که در مهد و گهواره سخن گفت، گواه است.

یکی از عالی ترین مصادیق کیفیت عمر « امام جواد الائمه (ع)» است

دبیر نهضت جهانی نهج البلاغه خوانی مطرح کرد: حضرت امام جواد(ع) بسیار مورد کینه و حسادت بود که پس از شهادت امام رضا(ع) مورد تردید بسیاری از مومنان و مومنین قرار گرفتند و سراغ احمد بن موسی رفتند و فرقه احمدیه شکل گرفت، بعضی دیگر بر امام موسی کاظم توقف کرده بود و به امام رضا(ع) نکشید و فرقه واقفیه شکل گرفت و عده ای دیگر که می گفتند همانطور که بر حضرت عیسی (ع) در کودکی وحی می شد چه اشکالی دارد که بر این کودک مقام امامت رسیده باشد و آنان شیعیان آن حضرت بودند.

حجت الاسلام مهدوی ارفع ادامه داد: نکته پایانی این بخش این است که ما نیز یک دوره زندگی داریم و در این دوره آغاز را می دانیم ولی پایان را نمی دانیم، اما نمی دانیم که در چه ماه و روز و ساعتی از دنیا خواهیم رفت؛ توجه به کیفیت زندگی یعنی الگو گرفتن از امام جواد الائمه (ع) یعنی اینکه بتوانیم آنچه از فرصت ها مانده است غنی سازی کنیم. 

غنی سازی فرصت ها به معرفت و کمال علمی است، انسان ها هر اندازه که به باور در خصوص حقیقت عالم می رسند رشد پیدا می کنند و به کمال دست پیدا می کنند و اگر ما فارغ از دغدغه اینکه چه مقدار از عمر مابقی است رشد پیدا کنیم کافی است به این حقیقت متوجه باشیم که هر چه را پیش می فرستیم در قیامت به ما می رسد و ظرف جمع آوری زاد و توشه همین عمر است. به تعبیر امیرالمومنین(ع) هر نفسی که انسان می کشد به مثابه قدمی است که قبر نزدیک می شود». 

حجت الاسلام مهدوی ارفع توضیح داد: توجه به حقیقت مرگ یعنی توجه به این نکته واقعی که بلاخره این فرصت یک روز تمام می شود و اینکه عجل از دنیا و ورود به برزخ برای ما نیز فرا می رسد در نتیجه تا نیامده است قدر بدانید و تلاش کنید و عمل کنید.

وی تصریح کرد: بهترین عمل کسب معرفت است و بهترین معرفت، معرفت به خدا و آل الله و محبت اهل بیت(ع) است بهترین خدمت آشنا کردن مردم با معارف اهل بیت(ع) است. طوبا به کسانی که عمر خودشان را وقف ترویج معارف اهل بیت(ع) کرده اند و کسانی که یک ممر تلاش حلالی راه انداخته اند و مابقی زمان و کیفیت زندگی شان را خرج نهج البلاغه و قرآن و دیگر معارف الهی کرده اند

این مفسر نهج البلاغه شریف مطرح کرد: اگر خداوند امروز حتی روزهای گذشته و آیندگان برای کسی خیر درست و حسابی در نظر گرفته باشد به او توفیق می دهد که در کسب معارف، نشر و توسعه معارف وقف شود؛ آن کسی که از بدی ها تو را برحذر می دارد همان قدر شایسته تقدیر است که کسی که تو را به کارهای خوب بشارت می دهد.

حجت الاسلام مهدوی ارفع خاطرنشان کرد: از خدا برای خدمت به نهج البلاغه شریف یاری بخواهید که این کتاب عظیم گنج معارف است بنابر این تلاش کنیم با امام جواد(ع) خوب ارتباط بگیریم و خوب ارتباط گرفتن یعنی خوب اقتدا کردن یعنی باید کاری کنیم که جوان و نوجوان ما از معارف چنان پر باشند که بتوانند از دین دفاع کنند و خودشان در شبهات گرفتار نشوند.

وی با اشاره به حکمت ۵۹ نهج البلاغه شریف مطرح کرد: ما با افرادی رفاقت داریم، همسفر می شویم و یا زندگی می کنیم یا هم شغل و هم مدرسه ای می شویم، گاهی این دوستان به ما تذکری می دهند و ما را از اشتباهاتی برحذر می دارند و گاهی ما را می خندانند و گاهی ما را می گریانند و ... 

حجت الاسلام مهدوی ارفع تصریح کرد: امام علی(ع) در یک آموزه تربیتی راهبردی در حکمت ۵۹ یک شاخص برای انسانی که تراز است در دستگاه ایمانی معرفی می کنند. مومن در خصوص خوبی هایش که به او بشارت می دهند خوشحال می شود گویا امیرالمومنین(ع) انتظار دارند که همان اندازه از تعریف های به حق دیگران خوشحال می شویم از انتقادها نیز خوشحال شویم و این پذیرش دوگانه کار راحتی نیست. 

مفسر نهج البلاغه خوانی مطرح کرد: حکمت ۵۹ نهج البلاغه شریف این است که « آن کس که تو را از بدی ها برحذر می دارد همان اندازه شایسته تقدیر است که کسی تو را به کارهای خوب بشارت می دهد و هر دو تو را برای رسیدن به کمال الهی هدایت می کنند».