به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، آن ها که «محمود حکیمی» حشر و نشر داشته اند به خوبی می دانند این نویسنده تا چه حد در جستجوی دانش بوده و هست. مشاهده ذوق و شوق او برای مشاهده تازه های نشر همواره زبانزد اهالی فرهنگ و رسانه است. بسیار دیده شده که حکیمی -که حالا سنی از او گذشته- با کیفی پر از کتاب و دست نوشته در میان راهروهای نمایشگاه های کتاب و مطبوعات قدم می زند و با اهالی نشر احوال پرسی می کند.
اما این ویژگی مربوط به دوران بازنشستگی او نیست. حکیمی از همان کودکی اشتیاقی وافر به دانستن ناشناخته ها داشت؛ وقتی معلم دوران دبستانش او را با مجله دانش آموزی آموزش و پرورش آن زمان آشنا کرد، تصور نمی کرد پنجره ای به روی او گشوده باشد که تا سال های بازنشستگی گشوده بماند. علاوه بر تشویق به مطالعه، حکیمی معلمانی هم داشت که او را به تحقیق و نوشتن ترغیب می کردند. همین موجب شد که «محمود» نوجوان با کتابخانه ها و روش تحقیق آشنا شود و انس او با اندیشه و کتاب ماندگار شود. شاید همین تاثیر عمیق معلم های دوران ابتدایی اش بود که موجب شد در سال های پس از آن، معلمی را بر هر شغل دیگر ترجیح دهد.
محمود حکیمی که متولد سال بیست و سه بود، دوران نوجوانی خود را در سال های پس از کودتای 28 مرداد سی و دو گذراند؛ وقتی آزادی سال های پیش از کودتا جای خود را به خفقان داده بود. سال های پس از آن مصادف است با قدرت گرفتن اندیشه های مارکسیستی که از طریق نشریات حزب توده به صورت مخفیانه در جامعه پخش می شد. این اندیشه ها حکیمی را به مطالعه تجربه تاریخی کمونیستی شوروی و وضعیت کنونی آن واداشت و زمینه را برای گرایش بیشتر او به سوی اندیشه های اسلامی برای مواجهه فکری با رویکردهای مارکسیستی فراهم کرد. حضور در سخنرانی های مرحوم طالقانی، جلسات تفسیر قرآن مهندس بازرگان و نشست های دکتر شریعتی در حسینیه ارشاد رسما پای او را به مباحث دینی جدی بازکرد و آغازگر مسیری شد که بعدها با مطالعات عمیق درباره تاریخ دین ادامه پیدا کرد.
دریافت مدرک دیپلم برای محمود حکیمی مصادف شد با سفر او در قالب سپاه دانش به مناطق کردنشین. این سفر را باید ورود رسمی حکیمی به عرصه تدریس و تعلبم دانست که بعدها با تدریس در مدارس متوسطه، آموزش زبان انگلیسی به روحانیون و فعالیت آموزشی در مدرسه نابینایان تداوم یافت. علاوه بر این، حضور در مناطق سنی نشین در آن سال ها، دریچه ای تازه به روی حکیمی گشود و او را واداشت تا مطالعات مذهبی خود را تعمیق بخشد؛ مطالعاتی که او را به حوزه علمیه کشاند و بعدا در محتوای کتاب های دینی که برای کودکان و نوجوانان نوشت، خودنمایی کرد. در این زمینه می توان به کتاب هایی چون «نقابداران جوان» و «وجدان» اشاره کرد که با زبان داستان و کاملا غیرمستقیم، آموزه هایی را پیش روی نوجوانان و جوانان انقلابی قرار داد و شور مبارزه با طاغوت را در جان آن ها شعله ور کرد.
آن چه تاکنون گفته شد بخش هایی از مراحل آغازین زندگی حرفه ای محمود حکیمی بود. زندگی این نویسنده، پیش از انقلاب با تحصیل در رشته زبان انگلیسی در دانشسرای عالی، استخدام در آموزش و پرورش، تدریس زبان انگلیسی به روحانیون در مدرسه فیضیه، حضور در حوزه علمیه، مهاجرت به انگلستان برای تحصیل در رشته تعلیم و تربیت و بازگشت به کشور پیش از پیروزی انقلاب، انتشار کتاب های پرتیراژ ترجمه و تالیف و بسیاری رویدادهای دیگر ادامه می یابد. در سال های پس از انقلاب نیز حکیمی در بسیاری از نهادهای مرتبط با تعلیم و تربیت مسئولیت نگارش و ویراستاری کتاب ها را برعهده گرفت. به طور مثال به سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی رفت و با پذیرش مسئولیت آن، به تالیف و ترجمه کتب مرتبط با علوم انسانی پرداخت. یا این که در سازمان کودکان استثنایی، در کنار تدریس انگلیسی، ادبیات و تاریخ، مجله «آوا» را منتشر کرد.
به همه این ها باید تالیف و ترجمه حدود صد و پنجاه کتاب برای کودکان و نوجوانان را اضافه کرد که با وجود بار پژوهشی غنی، به سادگی برای هر نویسنده ای قابل تحقق نیست. نکته جالب توجه درباره آثار حکیمی اما، استقبال فوق العاده خوانندگان نسل های مختلف از آثار اوست. در جامعه که آمار مطالعه آن به طور معمول پایین است، از رسیدن یک کتاب به چاپ نوزدهم در حالی که چاپ نخست آن در پانصدهزار نسخه منتشر شده، نباید به سادگی گذشت.
به هرروی گذری بر زندگی محمود حکیمی فراز و نشیب های جالب توجهی را نمایان می کند؛ رخدادهایی که قرار است امروز سه شنبه 17 تیرماه در قالب مستندی با عنوان «در جستجوی حقیقت» از شبکه افق به تصویر کشیده شود.
«در جستجوی حقیقت» ضمن گفتگوی مفصل با خود محمود حکیمی، دیدگاه برخی از اهالی فرهنگ و هنر را نیز درباره او جویا شده است. علاقه مندان به حکیمی می توانند عصر امروز ساعت 17 پای خاطرات دلنشین این نویسنده پرکار و معلم دوست داشتنی بنشینند.
نظر شما