به گزارش خبرنگار گروه مسجد و کانون های مساجد خبرگزاری شبستان، مصطفی چمران فیزیک‌دان، سیاستمدار، وزیر دفاع ایران در دولت موقت از همراهان موسی صدر در تشکیل جنبش امل (لبنان)، نماینده دوره اول مجلس شورای اسلامی، از فرماندهان ایران در جنگ ایران و عراق و بنیان‌گذار ستاد جنگ‌های نامنظم در جریان جنگ ایران و عراق بود.
وی در دانشگاه تهران، تحصیلات خود را در رشته الکترومکانیک به پایان برد. سپس برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و درجه دکترا در فیزیک پلاسما کسب کرد. پس از گذراندن آموزش‌های نظامی در مصر، به لبنان رفت و به همراه موسی صدر، در تشکیل جنبش امل نقش مؤثری داشت و از فرماندهان آن بود.
در جریان جنگ ایران و عراق، وی یکی از فرماندهان ایران بود.وی با شروع جنگ، به اهواز رفت و ستاد جنگ‌های نامنظم را بنیان‌گذاری کرد. از دیگر کارهای مهم وی ایجاد هماهنگی بین نیروهای ارتش، سپاه و نیروهای داوطلب مردمی بود که در منطقه حضور داشتند. مصطفی چمران در ۳۱ خرداد ماه ۱۳۶۰ در مسیر دهلاویه-سوسنگرد بر اثر اصابت ترکش خمپاره به پشت سرش در ۴۹ سالگی شهید شد.
شهید چمران به همراه شخصیت‌های برجسته انقلاب همچون شهید رجایی و باهنر پای درس آیت‌الله طالقانی قبل از انقلاب به یمن علم و فضیلت و تقوای آیت‌الله طالقانی در جلسات تفسیر قرآن وی در مسجد هدایت حضور می یافت و از کانون گرم علمی و سیاسی او بهره‌ها می گرفت.
شهید مصطفی چمران در یکی از خاطراتشان از اهمیت جلسات تفسیر قرآن مسجد هدایت گفته بود که «به راستی که آن اجتماع کوچک (جلسه تفسیر مسجد هدایت) که با هدفی متعالی تشکیل می‌شد، در طوفان حوادث سیاسی آن روزگار مانند کشتی نجات بود که ما را از خطرات فراوان انحراف به گرداب‌های چپ و راست حفظ کرد».
شهید مصطفی چمران در اوایل دهه ۱۳۴۰ به همراه دانشجویان ایرانی و نیز دانشجویان مسلمان سایر کشورهای اسلامی، «انجمن اسلامی دانشجویان در آمریکا و کانادا» را پایه‌گذاری کرد که به یکی از فعال‌ترین سازمان‌های اسلامی در آمریکا تبدیل شد.در اواخر سال ۱۳۴۹ نیز شهید چمران برای ادامه مبارزه سیاسی و به دعوت امام موسی صدر، رهبر شیعیان لبنان، راهی این کشور شد و در جنوب آن اقامت گزید و از همانجا با فلسطینی‌ها در ارتباط بود. وی به كمك امام موسی صدر، «جنبش محرومان» و سپس شاخه نظامی آن یعنی جنبش «أمل» را براساس اصول و مبانی اسلامی پیريزی کرد. همچنین، مدیریت مدرسه صنعتی جبل عامل را در صور به عهده گرفت و پس از ربوده شدن امام موسی صدر، یکی از اعضای اصلی رهبری جنبش محرومان شد.
چمران مردی وارسته و با عواطف عمیق انسانی بود که در برابر مصائب بشری به شدت منقلب می‌شد. راز و نیازهای عارفانه‌اش در دست‌نوشته‌هایی که از او به جا مانده، حاکی از عشق و علاقه خالصانه او به خدا و اوج محبت و دوستی‌اش به همنوعانش است، چنانکه دوستانش لقب «خدای عشق» را به او داده بودند. او فردی وحدت‌گرا و از گرایش به هر جریانِ منهای اسلام به شدت گریزان بود.
نظر شما