خبرگزاری شبستان: ماه صفر، دومین ماه قمری پس از محرم است. در دوران جاهلیت این ماه را «ناجز» می‌نامیدند. صفر از ریشه «صفر» به معنی تهی و خالی است. دلیل نامگذاری این ماه به صفر آن است که چون این ماه پس از ماه محرم است و عرب دوران جاهلیت در ماه محرم - به دلیل اینکه از ماههای حرام بود- از جنگ دست می‌کشیدند، با فرا رسیدن ماه صفر به جنگ روی می‌آوردند و خانه‌ها خالی می‌ماند؛ از این رو به آن صفر گفته‌اند.
حوادث تاریخی فراوانی در ماه صفر رخ داده است که از جمله آنها می توان به وارد کردن سر مطهر حضرت ابی عبدالله(ع) به شام، ورود اهل بیت به شام ، شهادت زید بن علی بن الحسین علیهم السلام (به روایتی)، آغاز جنگ صفین و ورود اسرای کربلا به مجلس یزید لعنت‌الله علیه بنا بر نقلی اشاره کرد. بنی‌امیه روز اول صفر را به دلیل ورود سر مطهر امام حسین (ع) به شام عید قرار دادند. با رسیدن خبر نزدیک شدن اسرای اهل بیت (ع) به دمشق، یزید ملعون نیز دستوراتی صادر کرد: از جمله دستور داد تاجی جواهر نشان و تختی مرصع به سنگ‌های قیمتی آماده کنند. بزرگان هر صنف با کمک یکدیگر شهر را در کمال زیبایی زینت نمایند و تمام اهل شهر لباس های زینتی بپوشند و خود را بیارایند. همگی در معابر رفت و آمد نموده، به یکدیگر تبریک بگویند و پس از آمادگی کامل با طبل و شیپور به استقبال بروند. جارچیان در شهر جار بزنند: سرهای بریده و زنان و اطفال کسانی بر شهر وارد می‌شوند که به قصد براندازی حکومت عازم عراق بودند اما عامل خلیفه یعنی ابن زیاد آنها را کشته است. هر کس خلیفه را دوست دارد امروز شادی کند. شامیان پست نیز در این باره کوتاهی نکردند و بر فراز بام‌ها بیرق‌های رنگارنگ برافراشتند و در هر گذری بساط شراب پهن نمودند، نغمه آواز بلند بود مردم دسته دسته به سوی دروازه شهر می‌رفتند و این در حالی بود که اهل بیت مصیبت زده و داغدار پیامبر(ص) را همراه با نیزه داران تازیانه به دست و بی‌رحم وارد دروازه ساعات کردند.
شهادت حضرت رقیه سلام الله علیها در سال 61 هجری از دیگر وقایع دهه اول صفر است. همچنین هفتم صفر مصادف است با شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام بنابر نقل بحارالانوار از علامه مجلسی، بیست صفر اربعین حسینی(ع) و بیست و چهارم این ماه، روز شدّت یافتن بیماری حضرت رسول(ص) است. در روز بیست و پنجم، حضرت رسول (ص) برای نوشتن وصیّت نامه قلم و دوات طلبیدند و عمر از این کار منع کرد. بیست و هشتم صفر روز رحلت جانسوز رحمت للعالمین پیامبر اعظم (ص) در روز دوشنبه 28 صفر سال 11 هجری قمری و شهادت مظلومانه سبط اکبر امام مجتبی(ع)درسال 50 قمری و آخر صفر سالروز شهادت امام رضا(ع) در سال 203 هجری قمری است.
اعمال ماه صفر:
این ماه معروف به نحوست است و برای رفع نحوست هیچ چیز بهتر از تصدق و ادعیه و استعاذه (پناه بردن به خدا) نیست و اگر کسی خواهد که از بلاهای نازله در این ماه محفوظ بماند، در هر روز ده مرتبه بخواند: " یَا شَدِیدَ الْقُوَی وَ یَا شَدِیدَ الْمِحَالِ یَا عَزِیزُ یَا عَزِیزُ یَا عَزِیزُ ذَلَّتْ بِعَظَمَتِکَ جَمِیعُ خَلْقِکَ فَاکْفِنِی شَرَّ خَلْقِکَ یَا مُحْسِنُ یَا مُجْمِلُ یَا مُنْعِمُ یَا مُفْضِلُ یَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ" و برای روئت هلال این ماه نیز دعایی نقل شده است.
در روز اول این ماه در سال شصت و یک هجری به قولی سر مبارک حضرت سید الشهداء علیه السلام را وارد دمشق کردند و بنی امیه آن روز را عید قرار دادند و آن روزی است که تازه میشود در آن احزان و در این روز و به قولی روز سوم صفر سال 121 زید بن علی بن الحسین شهید شده است. سید بن طاوس نقل کرده است که مستحب است در روز سوم صفر، دو رکعت نماز در رکعت اول حمد و إنا فتحنا و در دوم حمد و توحید بخواند و بعد از سلام صد مرتبه صلوات بفرستد و صد مرتبه بگوید اللَّهُمَّ الْعَنْ آلَ أَبِی سُفْیَانَ و صد مرتبه استغفار کند پس حاجت خود را بخواهد.
منابع:
هدایة الانام الی وقایع الایام، محدث قمی، ص 63؛
مفاتیح الجنان، ص 532
پایان پیام/
نظر شما