تمام دنیا با کمبود مواد اولیه تولید دستکش لاتکس مواجه هستند/ ضرورتی که باید مورد استفاده قرار گیرد

خبرگزاری شبستان – البرز: در روزهای پایانی سال 98 مهمان ناخوانده ای سایه سنگین خود را بر زندگی مردم دنیا انداخت و زندگی روزمره تمام افراد را تحت تأثیر خود قرار داد و موجبات دل نگرانی همگان را فراهم کرد.

رعایت بهداشت فردی و توجه به توصیه های پزشکان مهمترین راه مقابله با این مهمان ناخوانده است که جست و جو برای دستیابی به راه های پیشگیرانه متخصصان را به تکاپو واداشته و مردم نیز به دنبال یافتن بهترین و سریع ترین راه برای انجام اقداماتی در جهت پیشگیری از ابتلا به این ویروس هستند.

با اعلام رسمی ورود کرونا ویروس به کشور و در روزهای نخست این بحران علیرغم تقاضای فراوان برای استفاده از مواد ضدعفونی کننده جهت مبارزه با این ویروس مسری، بازار عرضه این اقلام دچار نابسامانی های فراوانی شد.

در چنین شرایطی سودجویان نیز بیکار ننشستند و با به کارگیری ترفندهای متفاوت از قبیل تولید مواد تقلبی و احتکار محصولات بهداشتی به این نابسامانی ها دامن زدند تا جایی که اقلام ضدعفونی کننده بیش از اینکه در بازار عرضه شوند، در انبارهای محتکران دپو شدند و با فروش آن ها به کسبه، مردم را دچار سردرگمی کردند. شوک های قیمتی در این بحران را نیز نمی توان نادیده گرفت.

و امّا؛ امروز با گذشت بیش از ۲ ماه از شیوع ویروس کرونا در کشور و به تبع آن در استان البرز و به دنبال آن، راه اندازی خط های تولید جدید، شاهد افزایش چشمگیر تولید محصولات بهداشتی به منظور مبارزه با این ویروس هستیم اما به دلیل ادامه فعالیت سودجویان، تشخیص محصولات مجاز از غیرمجاز برای مردم دشوار بوده و هنوز سوالات بسیاری در ذهن آن ها بدون پاسخ مانده است.

خبرنگار خبرگزاری شبستان به منظور شفاف سازی و افزایش آگاهی البرزنشینان گفت و گویی را با کیومرث پوررستمی، معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی استان البرز ترتیب داده است تا پاسخ برخی از سوالات مطرح شده از سوی شهروندان در این گفت و گو ارائه شود.

همزمان با انتشار ویروس کرونا و شیوع آن در استان البرز با کمبود موادضدعفونی کننده مواجه شدیم. بفرمایید چگونه این نیازها تامین و بازار کنترل شد؟

زمانی که با کمبود مواد ضدعفونی کننده در استان البرز مواجه شدیم، شرکت های تولیدکننده اقلام آرایشی و بهداشتی را به سمت تولید مواد ضدعفونی کننده سوق دادیم و با صدور بیش از 100 مجوز بدین منظور بازار به سرعت کنترل و اشباع از این اقلام شد.

ایران جزو کشورهایی است که در آن مواد ضدعفونی کننده به مقدار کافی در اختیار مردم است تا جایی که اکنون انبار کارخانه ها تولید کننده مملو از محصولات بهداشتی است و انبارداران به صورت مرتب مکاتباتی در رابطه با نحوه عرضه این اقلام در بازار صورت می دهند.

به منظور سهولت دسترسی مردم مقرر شد اقلام ضدعفونی کننده علاوه بر داروخانه ها در اختیار هایپرمارکت ها و فروشگاه های بزرگ مجاز نیز قرار گیرد.

همانطور که مستحضر هستید مقدار زیادی از مواد ضدعفونی کننده توسط سودجویان احتکار می شود؛ پس از کشف تکلیف این اقلام چیست و در اختیار چه کسانی قرار می گیرند؟

اقلام احتکار شده ای که توسط دستگاه های ناظر کشف می شوند، در صورتی که غیرمجاز باشند یعنی فاقد شناسه، مشخصات یا استانداردهای مربوطه باشند، کالای قاچاق تلقی شده و ضمن صدور حکم توقیف جهت بررسی بیشتر به معاونت غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی استان البرز تحویل داده می شوند.

پس از آن فرآورده های مکشوفه مورد آزمایش و بررسی های بیشتر قرار می گیرند و در صورتی که قابلیت عرضه در بازار و مصرف انسانی را داشته باشند براساس مصوبات ستاد ملی کرونا تحویل انبار دانشگاه علوم پزشکی می شوند و به مصرف می رسند.

چنانچه محصولات کشف شده فاقد استانداردهای لازم بوده و اثربخشی و کیفیت لازم را نداشته باشند یا خارج از شبکه رسمی کشور تولید شده باشند، به عنوان کالای غیر قابل مصرف به مراجع قضائی معرفی شده و بنابر قوانین موجود، طی لیستی تحویل سازمان اموال تملیکی می شوند.

دانشگاه علوم پزشکی استان البرز پس از تحویل گرفتن این اقلام چگونه آن ها را توزیع می کند؟

ستاد اموال کرونای مرکزی دانشگاه علوم پزشکی انباری دارای ورودی های مختلف است. بخشی از اقلام موجود در آن سهمیه هایی هستند که از سوی وزارتخانه به این ستاد تعلق می گیرند و دانشگاه مکلف به خریداری آن ها از تولیدکنندگان مجاز است و بخش دیگر آن ها نیز از محل کشفیات تأمین می شوند و در انبار متمرکز قرار می گیرند.

کمیته توزیع دانشگاه علوم پزشکی که با مدیریت رئیس دانشگاه اداره می شود و از معاونت ها و واحدهای مختلف نماینده دارد، هر چهار روز یکبار تشکیل جلسه می دهد و نیازهای دانشگاه احصا و در این کمیته مصوب می شود و پس از ابلاغ به انبار مرکزی، اقلام کشف شده در قالب حواله در اختیار مراکز درمانی قرار می گیرند.

اقلام مذکور براساس نیازسنجی انجام شده میان بیمارستان ها، مراکز بهداشتی، فوریت های پزشکی، فعالان حوزه بهداشت محیط و بیماریابی، آزمایشگاه های مرتبط با کرونا و بیماران کرونایی و مراکز سی تی اسکن مربوط به کرونا که پرسنل آن ها نیاز به وسایل حفاظت فردی دارند توزیع می شود.

پخش این محصولات براساس میزان همه گیری شیوع ویروس کرونا در بیمارستان ها و مراکز درمانی مختلف، متفاوت است و این سهمیه متناسب با تعداد بیماران، پزشکان، پرستاران و خدمه ای که با بیماران در ارتباط هستند، تأمین می شود.

این اقدام، دارای استانداردی است که وزارتخانه آن را به معاونت غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی اعلام و ابلاغ می کند.

مدتی پیش بزرگترین انبار دستکش احتکارشده در شهرستان اشتهارد استان البرز کشف و مقرر شد دستکش های مکشوفه توزیع شوند. در این خصوص توضیحاتی بفرمایید.

این انبار توسط دستگاه های نظارتی کشف شد. براساس اظهارات صاحب شرکت، انبار مذکور دستکش ها را وارد، بسته بندی و سپس به بازار عرضه می کرد که ظاهرا مشکلاتی در سیستم قانونی و اداری آن وجود داشت.

حدود 98 میلیون عدد دستکش لاتکس از این انبار کشف شد. این موضوع به دلیل ملی بودن به ستاد ملی کرونا، سازمان غذا و دارو و واحدهای ذیربط اطلاع داده و با آن ها مکاتبه شد و پس از تصویب در ستاد ملی کرونا، برای هر استان سهمیه ای از دستکش های مکشوفه در نظر گرفته شد.

با توجه به اینکه استان البرز کاشف این محموله بود، بنابر تصمیم مسئولان و با هماهنگی سیستم قضائی مجوز توزیع 10 میلیون عدد از این دستکش ها به استان البرز اخذ و توزیع آن ها از اوایل اردیبهشت ماه آغاز شد و در اختیار نظام پزشکی، هلال احمر، ادارات مرتبط با سلامت و کرونا و نیز صنایع سلامت محور مانند صنایع لبنی و پروتئینی قرار گرفت و می گیرد.

علاوه بر این محموله، سهمیه های دستکش های لاتکس تولید شده توسط کارخانه های تولیدی کشور به صورت تدریجی و مستمر در بیمارستان ها و مراکز درمانی توزیع می شود.

با وجود کشف بزرگترین محموله دستکش احتکارشده در البرز، چرا باز هم با کمبود این محصول در استان مواجه هستیم؟

از نظر تأمین مواد ضدعفونی کننده وضعیت قابل قبول است اما تمام دنیا با کمبود دستکش لاتکس و مواد اولیه تولید آن مواجه است. کشورهایی مانند مالزی، سنگاپور و ... که تولیدکننده و توزیع کننده ماده اولیه دستکش لاتکس هستند که برخی کشورها مدتی پیش این مواد اولیه را پیش خرید کرده اند.

بخشی از دستکش های لاتکس موجود در کشور تولید داخل است و برای تأمین بخشی دیگر نیازمند واردات هستیم. این دستکش از جمله اقلامی است که باید مدیریت شده مصرف شود و نیاز به عرضه آن از طریق داروخانه ها توسط سازمان غذا و دارو تشخیص داده نشده زیرا مسئولین امر معتقد هستند درصورت توزیع دستکش لاتکس در داروخانه ها، مراکز درمانی با کمبود آن مواجه می شود.

با توجه به اصرار شهروندان برای استفاده از دستکش لاتکس، در چنین شرایطی آیا این دستکش در پیشگیری از شیوع ویروس کرونا کاربرد دارد؟

با توجه به تأکید کارشناسان بر رعایت بهداشت فردی و شستشوی مداوم دست، دستکش لاتکس کاربرد زیادی ندارد. در واقع دستکش یک سطح آلوده کننده تقلبی می شود زیرا افراد با اتکا به دستکش، سطوح آلوده مختلفی را لمس می کنند و ممکن است یک لایه رشد میکروبی روی آن تشکیل شود اما بدون دستکش در صورت لمس سطوح آلوده هر بار دست خود را می شویند یا ضدعفونی می کنند.

با توجه به اینکه دستکش لاتکس بسیار نازک و غیراستریل بوده و ممکن است با کوچک ترین خراش پاره شود بنابراین افرادی که در کارخانه های صنعتی مشغول فعالیت هستند باید از دستکش های صنعتی استفاده کنند و الزامی برای استفاده از دستکش لاتکس توسط آن ها وجود ندارد.

توصیه ما به مردم استفاده از دستکش های نایلکسی است زیرا از ایمنی بیشتری نسبت به دستکش های لاتکس برخوردار هستند و با استفاده کوتاه مدت از آن ها تعویض می شوند. مواد اولیه تولید دستکش نایلکسی در کشور موجود است و سازمان صنعت، معدن و تجارت صدور مجوز تولید و عرضه آن را بر عهده دارد و نیازی به اخذ گواهی بهداشت نیست.

این مصاحبه طی ۲ بخش تهیه شده است که ادامه آن را در زمان دیگری مطالعه می کنید.
 

* مینا صدیقیان