به گزارش خبرگزاری شبستان، بر هیچ کس پوشیده نیست که حمایت از مداخله در امور داخلی سوریه برابر است با خواسته ناتو در نفوذ به این کشور، جنگ داخلی و سرنگونی دولت بشار اسد.
اما باید باور کرد که برخلاف حمایت های منطقه ای برخی کشورهای عربی از مداخله خارجی هرگز جنگ داخلی در سوریه واقع نمی شود.
پیش از این در دوم دسامبر 2011 دیدیم که ناتو با استقرار پایگاه نظامی در جنوب ترکیه برنامه ای مشابه برای لیبی را علیه سوریه ترتیب داد.
از سویی می شنویم که سایت سیبل ادموند، افشاگر کهنه کار سیا از پلیس FBI آمریکا خبر از مشابه چنین نقشه ای در اردن می دهد.
ادموند، پایگاه خبری منطقه ای افشا کرد که هزاران سرباز غیرعرب مخفیانه وارد ارتش اردن می شود در حالیکه هیچ یک از رسانه های آمریکایی آن را اعلام نکرده است و حتی پادشاه اردن در حل آن هیچ واکنشی نشان نداد.
پایگاه المفرق در جنوب غرب سوریه در نزدیکی مرز اردن لبنان و اسراییل است که فعالان شورشی در آن علیه بشار اسد بسیج می شوند.
به گفته آژانس خبری سوریه نیروی امنیتی این کشور به دست افراد ناشناسی کشته می شوند.
باوری که ناتو از چتربازی در کشورهای خاورمیانه در سر دارد این بار متوجه سوریه شده است. اما سوریه هرگز مانند لیبی نمی توانند پذیرای نیروهای ناتو باشد.
سوریه از لیبی بسیار کوچکتر است و جمعیتی بالاتر و قوای نظامی منسجم دارد و با رویای چپاولگری انگلیس، فرانسه و سایر قدرتهای استعمارگر به خاطر بحران اقتصادی فاصله دارد.
از سویی وقتی رهبران مخالفان بشار اسد به قدری ناتوان شده اند که اذعان می دادند نقشه های حاصل از لابی صهیونیسم درباره سوریه با وجود ایران و حزب الله در لبنان کارآمد نیست.
مردم سوریه امروز همچون ارتش بزرگی که به شمار می آیند و شورای ملی سوریه به شدت خواهان ایجاد هرگونه جنگ داخلی است و با حمله به دفاتر رژیم بعث هنر خود را نشان داده است.
به گزارش اینفو – فلسطین، شورای ملی سوریه این تاکتیک را پیش رو گرفته که به تفکر غرب بباوراند که سبک لیبی در مورد این کشور صدق می کند و این مساله را از طریق رسانه های محلی در استانبول و پخش فیلم های مستند محقق می کند.
بعد از آن نوبت به اتحادیه عرب می رسد شش سلطنت طلب عرب عضو شورای همکاری خلیج بیشترین نقطه اتکای ناتو به شمار می روند جمعی که هرگز به تعرضات آمریکا و اسراییل در سال 2006 به جنوب لبنان و 2008 به نوار غزه اعتراض نکرد.
برنامه ناتو کاملاً مشخص است فرانسه تحت فرانبری نیکلاس سارکوزی لیبرال نئوناپلئونی از بزرگترین اعضای ناتو است که برای پاسخ به عطش استعمارگری غرب خواهان سرکوب اسلام در هر جای خاورمیانه است.
ناتو در بازی منتخب سیاسی خود خواهان کشانده شدن پای ترکیه به بازی کثیفی است و از آنجایی که آمریکا بهانه جدیدی برای به راه انداختن جنگ در بهره جویی از نفت منطقه ندارد پاره کردن ارتباطات کشورهای همسایه ترفند خوبی به نظر می رسد.
تفرقه میان شیعه و سنی در منطقه کردستان عراق رویای دیگر ناتو است که موجب اتحاد کردهای سوریه و عراق و ترکیه می شود که باعث می شود ترکیه علیه سوریه بیشتر تحریک شود.
در این میان ترکیه برای راضی نگه داشتن آمریکا و ناتو به استقرار قوای نظامی رضایت می دهد که البته در اینجا هدف دیگری به نام روسیه نیز تعریف می شود.
در نهایت ناباوری و ناامیدی غرب، دولت بشار اسد دورتر از دامهای پهن شده است علی رغم تحریم های ترکیه و اتحادیه عرب، سوریه به تجارت خود با چین ادامه می دهد و از سیستم اقتصادی فلج شده جهان جا نمی ماند.
پایان پیام/
نظر شما