خبرگزاری شبستان: این روزها در سینمای ایران صحبت از «جدایی نادر از سیمین» بر سر زبانهاست، اما متاع کفر و دین هم بی مشتری نیست، گروهی در دفاع از این فیلم سینه چاک می کنند و عده ای در نقطه مقابل این گروه، در قامت یک منتقد تمام عیار ظاهر شده اند.
از اولین باری که سال گذشته این فیلم در جشنواره های فجر و برلین به نمایش در آمد،گمان بر این می رفت که این فیلم بتواند موقعیت خوبی در سطح بین المللی داشته باشد اما اتفاقات این روزها، گمانه زنی های اولیه را تبدیل به هیجان و انتظار زیادی کرده است، چون احتمال برنده شدن اسکار در بخش بهترین فیلم غیر انگلیسی زبان، اکنون بیش از هر زمانی برای این فیلم وجود دارد.
تاکنون پانزده جایزه بین المللی از جشنواره های متعدد رهاورد سفر دور دنیای «جدایی نادر از سیمین» است ولی نامزدی این فیلم برای دریافت گلدن گلوب بهترین فیلم خارجی توسط انجمن منتقدان آمریکا،بار دیگر تواناییهای نهفته در سینمای ما را نشان می دهد و همچنین بخت بالای اولین اسکار برای سینمای ایران را یاد آور می شود.
جایزه انجمن منتقدان آمریکا همیشه سنگ محکی برای اسکار بوده و بسیاری از فیلمها یا اشخاص برنده اسکار،ابتدا جایزه انجمن منتقدان را به خانه برده اند.سال گذشته هر چهار برنده اسکار بازیگری - کالین فیرث، ناتالی پورتمن، کریستین بیل و ملیسا لئو - ابتدا جوایز انتخاب منتقدان را دریافت کردند و در سالهای قبل نیز این موضوع،مصداقهای بیشماری داشته است.
رقبای اصغر فرهادی در دریافت این جایزه نیز،نشاندهنده کیفیت بالای کار او در میان بزرگان سینمای جهان دارد. فیلم آمریکایی و بوسنیایی‌زبان «در سرزمین خون و عسل» به کارگردانی آنجلینا جولی بازیگر آمریکایی، «گل‌های جنگ» ساخته ژانگ ییمو کارگردان چینی،«پسری با دوچرخه» اثری از ژان پی‌یر و لوک داردن تولید مشترک بلژیک، فرانسه و ایتالیا و فیلم اسپانیایی«پوستی که در آن زندگی می‌کنم» ساخته پدرو آلمودوار رقبای صاحب نام فرهادی هستند که هر کدام جوایزی مانند نخل طلای جشنواره کن،خرس طلای برلین یا اسکار را در خانه دارند و قرار گرفتن نام فرهادی در بین آنها،افتخارات سینمای ایران را دو چندان می کند.
نباید از اقبال عمومی که در جهان نسبت به «جدایی نادر از سیمین» به وجود آمده نیز غافل شد.این فیلم در کشورهای بلژیک، فرانسه، تایلند، ترکیه، انگلیس، آلمان، هلند، مجارستان، سوئد، یونان، لهستان، اسپانیا، کره‌جنوبی، ایتالیا و دانمارک درحال نمایش است و در آستانه اکران عمومی در نروژ و پرتغال است.
این موج استقبال تا آن سوی دریاها رفته و در کنار مردم عادی، منتقدان بزرگ نیز به ستایش از این فیلم پرداختند.راجر ایبرت یکی از بزرگترین منتقدان حال حاضر،«جدایی نادر از سیمین» را یکی از فیلمهای برگزیده سال معرفی کرد و دیگر منتقدان بزرگ نیز مانند کنت توران،اوون گلیبرمن، دیوید دنبی و لیزا شوارزباوم همین دیدگاه را به ساخته جدید فرهادی داشتند.نشریه معتبر هالیوود ریپورتر نیز در یک گزارش،شانس دریافت اسکار توسط این فیلم را بالا ارزیابی کردو انتظارها را از شب اسکار بالا برد.
اما سوال مهم دلیل این درخشش و موفقیت است.و مهمترین دلیل این موضوع را می توان در اعتماد متولیان دستگاههای نظارتی بر سینما به سینماگران دانست.این اعتماد که باعث شده از نقد اجتماعی به سیاه نمایی تعبیر نشود و خواسته با نمایش بخشی از مشکلات جامعه ،تلاشی را برای یافتن راه حل آغاز کند،نتیجه نهایی خود را در تحسین داخلی و خارجی برای این فیلم می بیند و جامعه را یک قدم به حل مشکلات خود نزدیکتر می کند.
هنرمند همواره قصد بهتر کردن جامعه خود را دارد و اصغر فرهادی نیز مانند هر هنرمند دیگری،در آثارش از ابتدا تا به حال،با نگاهی تیز بین،عیوب جامعه را به نقد و چالش کشیده است.انتخاب هوشمندانه و به دور از حب و بغض این اثر برای نمایندگی ایران در اسکار و جوایز بیشماری که این فیلم تا به حال کسب کرده است،نشان دهنده پرش سینمای ایران برای رسیدن به اوج قله های افتخاری است که سینمای ایرا سالامی باید زودتر به آنها می رسید،اما هرگز برای رسیدن دیر نیست.
پایان پیام/
نظر شما