به گزارش خبرگزاری شبستان، مردم در خاورمیانه بیدار شدند و بیداری اسلامی جریانی بود که در سال 2011 به مرزهای کشورهای منطقه محدود نشد و هوشیاری مردم در غرب، آمریکا، انگلیس، کانادا، اسپانیا و یونان حقایق جالبتری را آشکار کرد.
اگر رسانه های غرب نگران دیکتاتورری ها در خاورمیانه است و فرصت را در شناسایی دیکتاتوری های خود از دست داده اند ما آنها را آگاه می کنیم.
دولتهای غربی باعث شدند تا درد دموکراسی مردم را به خیابانها بیاورد.نباید تصور کرد که خیزش های مردمی در غربی کپی برداری از نمونه آن در خاورمیانه است.
حقیقت کاملاً متفاوت است آنچه که اعراب را با جمعیتی برابر با دهها هزار نفر از طبقات مختلف به خیابان ها کشاند و همین روال را در غرب رقم زد توقع احیای ارزشها و رد واگذاری قدرت و زمان در اختیار دیکتاتورها و خانواده هایشان بود.
مبارک، بن علی و قذافی ها، پادشاهان اردن و یمن باور داشتند که حق تملکی برای آنها در کشورهایشان قرار داده شده است.
در شیوه حکمرانی هر یک از این دیکتاتوری های سقوط کرده ارتباط بی چون و چرا با آمریکا قابل درک است. شهدای عرب علیه دیکاتوری کشته شدند تا ثابت کنند کشور آنها وابسته به ملتهاست نه نویسندگان دیکتاتوری غرب.
این دقیقاً همان مقیاس غرب است جنبش های معترضین به تدریج ارگانیک تر شدند و دلایل برای دولت ها روشن شد.
آنچه که به خوبی در این دوران واضح شد آن بود که در طول دهه ها مردم غرب در بسته ای ساختگی از دموکراسی پیچیده شده بودند.
غربی ها در نهایت بی خبری به احزاب سیاسی رای می دادند و سپس دستور دموکراسی و قدرت مطلق را که باید به مردم داده شود در اختیار بانکها و عملیات بورس و بده بستانهای مالی قرار می گیرد که تحت نیات شوم برجسته ترین کارشناسان تحصیلکرده تعیین و راهبری می شود.
و در این میان بحرانی به نام جهانی سازی آمریکا که به تبع خواسته هایشان مقادیر زیادی پول نیازمند است نیات شوم بانکداران را تقویت می کرد تا هر چه بیشتر به چپاول حسابهای مردمی مبادرت کنند.
به گزارش اینفو – فلسطین، بانکها و ماموران مالی به تدریج به دیکتاتورهای وقت آمریکا تبدیل شدند.همچون بن علی و مبارک، بانکداران در غرب باور کرده اند سرمایه داران و صاحبان داشته های مملکت هستند.
انتخابات همواره به آنها این امکان را می دهد تا به مدد چراغ سبزهایی که دولت های برگزیده از کمک های مالی آنها نشان می دهند سرمایه هایی ملی را به خدمت گرفته و در این سیکل معیوب انتخابات تقلبی و دولت های فاسد و خیانتکار پول ملی را تنها در اختیار بانکداران گذاشته و آنها نیز آن را خرج دولتها کنند.
گلدمن ساچ و بانک سلطنتی اکوس امروز مبارکها و بن علی های آمریکا و انگلیس هستند هر یک ثروت های مردمی را می بلعند و بیشتر از آن پاداش هایی کلان از رهبران خائن به ملتها دریافت می کنند خیلی قویتر از آنچه که برادران دیکتاتورشان در کشورهای عربی اعمال می کردند.
فیلم مستند «شغل درون» از چارلز فرگوسن که اخیراً در شبکه های غربی پخش شد کمک بزرگی به فهماندن مفهوم بانکداری و عاملان بانک در آمریکا کرد.
خالقان هزار و یک ترفند مالی برای گرفتن پولهای مردم بزرگترین دست آوری است که غرب در طول دهه های امپریالیسمی به جهان تقدیم کرده است.
اما سوال دیگری در این میان مطرح است چرا اصحاب رسانه های در وال استریت، بی بی سی، سی ان ان و حتی الجزیره این جماعت جنایتکار را از قلم انداخته است؟ چرا هیچ تحقیقی درباره فسادهای مالی صورت نگرفته؟
این روش همان برنامه دیکته شده غرب درباره عدم پوشش جنایات اسراییل است که ارتش لابی گرای حامی صهیونیسم ان را حمایت می کند تا این باور را بگنجاند که آمریکا برای رسیدن به صلح تلاش می کند.
مردم عرب دست کم خود را برای خلاص شدن از این پوچی آماده کرده اند و تظاهرکنندگان وال استریت همان را دنبال می کنند تا ثابت کنند تروریست ها ثروت مردم را نشانه می روند در غرب دولتها و دیکتاتورها از پول مردم جان می گیرند.
پایان پیام/
نظر شما