تعبیر یک رویا، به زباله ختم شد!

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از گلپایگان، بیماری کرونا از همان ابتدای حضور خود در چین، به دلیل وابستگی شدید اقتصادی ایران اسلامی به این کشور، مورد توجه کانال های مجازی ضد انقلاب قرار گرفت و هر صحنه از آن کشور به صورت لحظه به لحطه گزارش می شد که وقتی به حضور رسمی آن در کشور اعلام شد گویا این بیماری برای مردم غریبه نیست و در اولین واکنش ها، حتی در شهرستانی مانند گلپایگان دانش آموزان مدارس، در هفته اول اسفندماه به مدرسه نرفتند و این تازه آغاز ماجرا بود.

بیماری کرونا از زمان تایید رسمی آن در ایران رمز عملیات کانال ها و شبکه های لندن نشین شد و به دلیل اینکه شهر قم اولین آزمایش مثبت را اعلام کرد، روی قم قفل شد و در کنار آن به مذهب و اماکن مذهبی و مساجد و هر چه نشان  مذهبی داشت، تاخته شد و با اینکه همزمان 15 استان کشور در ابتدا در گیر کرونا شده بود، تنها خواستار قرنطینه قم  و در کنار آن قرنطینه ایران اسلامی یودند تا بتوانند در نهایت با ویروس کرونا تفکر انزوای ایران را به هدف نهایی برسانند و در این راه حتی  انگلیس و چند کشور دیگر اقلام بهداشتی ایران را در فرودگاه مصادره کرد اما ایرانی جماعت دست به زانوی خود گذاشت و بلند شد و ویروس نیزکار خود را کرد و اکنون کشوری از این بیماری در امان نمانده است و آنها هستند که بر سر ساده ترین امکانات، دزدی دریایی می کنند.

تریلی که چند خودرو صفر کیلومتر حمل می کرد، در همان اوایل اسفند ماه در شهر گوگد واژگون می شود و خسارت سنگینی را از نظر ریالی بر جای می گذارد و خسارت جانی آن پس از مثبت شدن راننده آن و فوت وی بر شهرستان به جای می گذارد و شهرستان گلپایگان را با نام شهرهای کرونایی استان اصفهان پیوند می زند.

شهرستان گلپایگان با سرعتی باور نکردنی و حتی پیشگام تر از برخی نقاط کشور، حالت ضد کرونایی به خود گرفت و مردم در خانه ماندن را تجربه کردند و بازار ها خلوت شد و اطلاعیه های متعددی ازادارات مختلف صادر و اجرایی شد تا جایی که  دستورالعمل هایی که صدا و سیما در حال اعلام بود، دراین شهرستان پیش از این، به اجرا در آمده بود.

این پیشگامی شهرستان گلپایگان سبب شد که پیش از هر نقطه ای دیگر در کشور و به عنوان اولین شهر قرنطینه اعلام و محور های اصلی با خاکریز بسته شود و کرکره  بازار در ظهرهمان روز پایین کشیده شد و این درحالی بود که تنها نتیجه آزمایش راننده تریلی مثبت اعلام شده بود.

فردای روز قرنطینه،خاکریزها از محورهای اصلی شهرستان برداشته شد وبیشتر کسبه بازار به سر کار خود برگشتند، اما همین تعطیلی عصرانه بازار، شکی بر مردم وارد آورد و آنهارا ترغیب به خریدهای اضافی کرد که سبب کمبود برخی کالا در بازارو سبب افزایش قیمت چند برابری آنها شد.

قرنطینه گلپایگان، پیش از قرنطینه قم، کنجکاوی کانال های مجازی را برانگیخت، گویا پیش خود فکر کرده بودند اوضاع گلپایگان تا چه حد خراب است که به جای قم با موارد متعدد مثبت بیماری، این شهرستان قرنطینه شده است و دلایلی چون عالم پرور بودن این دیار و زادگاه چند فرد موثر درنظام، پیوند خوردن نام گلپایگان با کرونا را برای خبرهاجذاب می کرد و از این رو هر خبر مثبت یا منفی  این شهرستان در کانال های خودی و غیر خودی با شدت منتشر یافت و کانال های ضد انقلاب را به انتظار خبرهای جذاب کرونایی گلپایگان نشاند.

این توجه به نام گلپایگان از ادعای وضعیت قرمز با انتشار فیلمی کوتاه از ماشین بلندگو دار که به خانه مااندن توصیه می کرد تا انتشار فیلم و عکس ها حتی ازشهرهای همسایه گلپایگان و هر آنچه که می شد به گلپایگان ربط داد، توییت شد و در شبکه های مجازی به صورت انفجاری پخش شد اما انگار این ویروس در این شهر با آنها شوخی داشت و دستان آنها را در گردو نهاده بود، آمارهای شهر پایین بود و به مانند شهرو استان همسایه، خبری از آن انفجار کرونایی  خبری نبود.

استفاده حداقلی از این ترند گلپایگان که برایش انرژی گذاشته بودند، در دستور کار قرار گرفت و درهفته ای که برای خود، بنا بر برنامه سالیانه مجاهدین خلق، هفته اعتراضات سراسری نامیده بودند! و شبانه روز چهارشنبه سوری را زمان ایستادگی خود معرفی کرده بودند، طرح یک تجمع مردمی در هنگامه بیماری  کرونا و درست درمحل دفن زباله های شهرستان های گلپایگان و خوانسار را به بهانه دفن زباله های بیمارستانی پایه گذاری شد.

عصر روز 28 اسفند ماه ساعت 14، تجمع شکل گرفت و فیلم و عکس های آن، ساعت ها پیش از آنکه در کانال های خودی منتشر شود، سر از برنامه «در یک نگاه» سیمای آزادی سازمان مجاهدین  در آورد و شبکه های ایران اینتر نشنال، کلمه  و در توییت ها و صفحات مجازی بارها و بارها به عنوان خشم مردم گلشهر از زباله های بیمارستانی منتشر شد.

تجمع دیگری با همین عنوان در پنجم فروردین 99 و در همان محل صورت گرفت، دادستان گلپایگان به این امر ورود کرد و به مسئولان شهرستان تا اول اردیبهشت برای رفع نارضایتی مردم و حل مشکل فرصت داد.

شهرستان های  گلپاگان و خوانسار به دلایل متعددی سال ها با مشکل دفن درست و بهداشتنی زباله مواجه بودند و محل دفن زباله دو شهرستان با نظارت سازمان محیط زیست  دربهمن ماه سال 97 از روستای خم پیچ به گوشه ای ازشهر گلشهرشهرستان گلپایگان آورده شد که گویا در دفن آن به قوانین بهداشتی  و زیست محیطی کمتر توجه شده که نتیجه آن، پخش شدن گوشه ای از زباله ها در دشت شمال گلپایگان شده و سبب نارضایتی مردم شهر گلشهر را فراهم کرده  است.

کارخانه بازیافت زباله که در آن چهار شهرداری و یک دهیاری در دو شهرستان گلپایگان و خوانسار سهیم هستند و به گفته «علی بختیار» در سال گذشته که خبر آن در شبستان نیز درج شد، 5 میلیارد تومان را در سال 98 جذب کرد تا کامل شود و «پیمان شکر زاده» نیز به خبرنگار شبستان خبر از آماده بهره برداری بودن آن و افتتاح رسمی پس از دوران کرونا را داده است.

«اکبر عسگریان زاده» نیز در متنی که در فضای مجازی  از وی انتشار یافته با تاکید براینکه دفن کردن زباله در محل پشت پارک جنگلی گلپایگان به واقع در حریم شهر قرار داشته است و این جا به جایی  محل با نظارت اداره محیط زیست استان اصفهان شکل گرفته  و دفن زباله با نظارت اداره محیط زیست و شبکه یهداشت گلپایگان قرار دارد، بیان کرد: پسماندهای پزشکی شهرستان نیز پس از بی خطرسازی در ترانشه جداگانه ای با پوشش آهک و خاک دفن می شود و پوشش گیاهی محل دفن زباله در حال حاضر تقریبا از دست رفته و آبی وجود ندارد و مکان مناسبی برای حیات وحش محسوب نمی شود و چنین امری در گذشته های دور در آن محل بوده است.

دو بار اجتماع مردم شهر گلشهر در وضعیت کرونایی درست در محل دفن زباله، فارغ از چگونگی رفتن به آن تجمع، برای حل مشکلی که با اندک فرصت زمانی و با دغدغه مسئولان آن در حال برطرف شدن است وبا دقت به این نکته که مردم شهر رجوع به شورای شهر و مسئولان شهرستان را راه حل ماجرا می دانند تنها نشان از سو استفاده  بعضی از مشکلات مردم و مصادره آن به نفع خود توسط چند نفردارد.

 نکته قابل تامل این داستان، این حرکت دومین مورد بهره برداری هواداران یک سازمان آلبانی نشین در این شهر و در کمتر از 10 ماه گذشته است که تنها هوشیاری مردم متعد و انقلابی این شهر برای بازی نکردن در زمینی که خودی نیست را می طلبد و باید به دنبال پاسخ این پرسش ها باشند که چرا و چگونه مطالبه مردمی، دوبار با اهدافی وارونه در شبکه های که اعتقادی به آن ندارند، یافت شده است؟ چرا در وضعیت بیماری کرونا، اجتماع  در مسجد و پارک بد و اجتماع در میان زباله ها خوب است؟ چرا تاریخ پیگیری مشکلی چنین، به بعد بیماری کرونا محول نشد؟ چرا بعد از گذشت چند سال، به یکباره زباله مهم شد؟ چرا اگر باد بیماری کرونا را از محل زباله ها به شهر می آورد و خطرناک است، کاری به اجتماع کنندگان ندارد!؟ و چرا چنین اجتماعی در مقابل شهرداری شکل نگرفت؟ چرا کاری که با یک طومار و درخواست ساده می تواند در محلی پاک صورت بگیرد، نیاز به سرو صدایی در محل کثیف دارد؟ و چند چرای دیگر که می تواند بصیرت افزا در مقابل ایده ها و استدلال های نادرست با پوشش های محیط زیستی باشد!

ویروس کرونا مردم را خانه نشین و پای شبکه های مجازی نشاند و این شبکه ها به صورت میانگین روزانه 15 شایعه را نزد مردم باب کردند و هوشیاری مردم گلپایگان در رعایت بهداشت از روزهای نخستین بیماری که نا امیدی شبکه ها و ربات های مجازی را فراهم کرد، اما نیاز به ضرورت افزایش سواد  رسانه در کنار پویش های همدلی را به مردم به خصوص اهالی  شهرستان گلپایگان گوشزد می کند./

گزارش: نجمیه بخشایش