به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، فراگیری بیماری کوووید-19 در کشور ترس و نگرانی شدیدی را در بین مردم بوجود آورده است، بیماری که تنها 2 درصد از مبتلایان به آن می میرند؛ اما اضطراب ناشی از کرونا سبب خانه نشین شدن مردم شده است ، جامعه هنری از میان اقشار تاثیر گذار بر اجتماع توانایی امید آفرینی بیشتری در این شرایط میان مردم دارند و می توانند با خلق اثر هنری به عبور از بحران کم کنند؛ اگرچه بسیاری از فعالیت های فرهنگی و هنری برای پیشگیری از شیوع کرونا تا اطلاع ثانوی از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تعطیل شده اند و هنرمندان هم امکان فعالیت چندانی ندارند اما باید صبور بود و منتظر ماند تا کشور از این شرایط به سلامت عبور کند، اضطراب اجتماعی ناشی از کرونا در مان مردم و وظیفه هنرمندان در ایجاد امید در جامعه را با «بهناز جلالی »، هنرمند نقاش به گفتگو نشسته ایم که در زیر می آید:
در شرایط فعلی که جامعه نگران بیماری مثل کرونا است هنرمند برای ایجاد امید در جامعه چه وظیفه ای دارد؟
وقتی روند کار هنرمندان را در دوره های مختلف مرور می کنیم متوجه می شویم که هنرمندان در سختی ها شاهکارهایی آفریدند که در شرایط عادی موفق به خلق آن نشده اند.نمونه آن حمله نازی ها به دهکده گرنیکا در سال ۱۹۳۷ بود که الهام بخش یکی از مشهورترین نقاشی های تاریخ هنر دنیا شد و «گرنیکا» اثر «پیکاسو» خلق می شود و یا در دوره جنگ هشت ساله ایران هنرمندان در رشته های مختلف سخت به کار خودشان ادامه دادند و آثار ارزنده ای را ارایه نمودند؛به نظر من هنرمند در مرحله اول خودش باید امیدوار باشد تا بتواند این امید را به جامعه ببخشد.
و وقتی که هنرمند با تمام سختی ها کار می کند این نشان از ادامه زندگی و امید است که می تواند این انرژی را به جامعه منتقل کند، در این دوران قرنطینه مشاهده کردیم که تنها چیزی که در اولویت قرار گرفت هنر بود، مردم در خانه هایشان موسیقی گوش دادند، کتاب خواندند و فیلم دیدند و عده ای هم آنلاین موزه های دنیا رو ورق می زدند و کاریکاتوریست ها با طنز تلخشان لبخند را بر لب مخاطبین حتی برای لحظه ای جاری کردند، پس هنر همیشه نوید زندگی را می دهد و تلنگری به انسان ها می زند که زندگی ادامه دارد.
هنرمند با چه ابزاری به ایجاد نشاط،در جامعه کمک می کند ؟
به نظر من وظیفه هنرمند ایجاد نشاط در جامعه نیست، هنرمندان حس های عمیق خودشان را از شرایط به گونه ای بیان می کنند، مهم نیست که اثر هنرمند حتما نشاط آور باشد ولی روند ادامه کار و اینکه هنرمندان همچنان در کارگاه هایشان کار می کنند می تواند نتیجه ای نشاط بخش داشته باشد، این مدت دیدیم که کنسرت هایی آنلاین بدون تماشاچی پخش می شود این موضوع هم دردناک و از طرفی هم خوشحال کننده بود. .
هنرمند نیاز به ابزار ندارد، هنرمند خودجوش فضایی ایجاد می کند که به دیگران بگوید ما خلق می کنیم چون زندگی ادامه دارد و دیدن این آثار برای مخاطبین نشاط اور است و شاید آنها را هم تشویق کند که به هنر روی آورند.
برای برون رفت از چالش کرونا مسئولیت بخش هنر چیست؟
متاسفانه همیشه هنر در تمام جوامع به عنوان کارهای غیر ضروروی شناخته می شود و اولین تعطیلی ها شامل این بخش می شود
پس قرنطینه توسط بخش هنر خیلی زود شروع شد و کلیه گالری ها تعطیل هستند و با توجه به اینکه هنرمندان بخش کمی از جامعه را تشکیل می دهند به نوع خودشان مسئولیت شان را به خوبی نشان دادند و با تمام تعطیلی ها در خانه در کارگاه هایشان ماندند و کار کردند و نیازی به بیرون رفتن نداشتند چون هنر همیشه جذاب بوده و فرصتی فراهم شد تا ببشتر به کارهای هنری بپردازند.
در این شرایط که رویدادهای هنری تعطیل شده اند دولت چگونه باید از هنرمندان حمایت کند؟
هنرمندان در هیچ دوره ای حمایت نشدند و نیازی هم ندیدند که کمکی بخواهند. آسیب پذیر ترین کار در شرایط سخت متاسفانه هنر است چون همیشه به عنوان کاری لوکس و غیر ضروری به آن نگاه شده است، پس هنرمندان همیشه مستقل و بدون کمک به کارشان ادامه دادند مثلا پارسال در زمانیکه سیل همه جا را فرا گرفت با فروش آثارشان به سیل زدگان کمک کردند و هیچ وقت کمکی به آنان نشده است و خودشان هم تمایلی به حمایت های دولتی ندارند.
وظیفه متولیان امر هنر در قبال جامعه هنری که در این شرایط متضرر شده اند چیست؟
در این مدت گالریها و سالن های تئاتر و کنسرتها تعطیل شدند و ضرر زیادی هم شامل هنرمندان هم برگزارکنندگان رویدادهای هنری شد.انتظار می رود بعد از گذر از این دوران متولیان هنر اماکن را راحت تر در اختیار هنرمندان قرار دهند و امکانی فراهم کنند تا هنرمندان بتوانند آزادانه تر و راحت تر به کارشان ادامه دهند و بتوانند با تبلیغات هدفمند دوباره مخاطب را به جامعه هنری ترغیب کنند.
نظر شما