سرور پایدار از قلب آغاز می شود/ شادی واقعی پایدار و ماندگار است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از البرز، « حجت الاسلام حمیدرضا مهدوی ارفع» در شامگاه ۴ فروردین در حسینیه فضای مجازی با اشاره به اهمیت بهره مندی از ایام الله ماه رجب و شعبان گفت: در آستانه ماه معظم شعبان به حسرت از دست دادن لحظات با ارزش این فکر کنید. یکی از راه هایی که انسان بتواند بهره برداری بیشتر از فرصت ها کند این است که نفس و روح خودش را در آن موقعیتی قرار دهد که گویا دیگر آن موقعیت را از دست داده است.

دبیر نهضت جهانی نهج البلاغه خوانی با اشاره به راهبرد معین برای قدرشناسی نماز و ایام خاص افزود: اینکه پیش از پایان نماز، پایان ماه های مبارکی چون ماه شعبان و ماه رمضان تصور کنیم این آخرین نماز و یا آخرین دعای ما است یکی از راهبردهای اهل بیت(ع) است. وقتی انسان تصور کند که ممکن است این آخرین عبادت من باشد دیگر به مشکلات دنیا و آرزوها و آمال ها نمی اندیشد، چرا که دیگر خودش است و چهار دقیقه وقت برای نماز.

این استاد نهج البلاغه خوانی از امروز برای ماه شعبان تلاش کنید و قدر لحظات آن را بدانید توضیح داد: توجه به اینکه فرصت خیر در حال از دست رفتن است انسان را به تکاپوی بیشتر وا می دارد. آن لحظه هیچ کاری جز آن هدف اصلی اولویت ندارد.

به گفته حجت الاسلام مهدوی ارفع، توجه و تصور اینکه ماه شعبان تمام شد و امروز اول ماه رمضان است و ما آلودگی های رفتاری و اخلاقی را هنوز در خودمان داریم و توشه خالی خود از حسنات را به همراه دارم و آن وقت دعوت شدم به باشکوه ترین مهمانی هستی یعنی ضیافت الله.

این استاد حوزه در محور دیگر سخنان خود با اشاره به سال نو و اینکه عالم طبیعت تازه می شود مطرح کرد: در شرائط کنونی و به جهت اینکه این ویروس کرونا باعث حضور مردم در خانه است، بهانه ای به دست انسان های مغرض و نادان می دهد تا به ظن خود شادی و سرور را در رقص و آواز و ... ایجاد کنند.

سراسر دین اسلام را سرور و شادی است

حجت الاسلام مهدوی ارفع سراسر دین اسلام را سرور و شادی خواند و گفت: اسلام دین نشاط است چرا که مهم ترین عنصر آن نشاط است و زمانی که انسان نشاط واقعی دارد که امید داشته باشد. وقتی از درون انسان امید نداشته باشد و گرفتار شده است با رقص و ... شاد نمی شود.

به گفته این استاد نهج البلاغه خوانی، سه ویژگی و تفاوت میان سرور و نشاط واقعی و شادی و نشاط دروغ است. اول اینکه اصل نشاط واقعی از قلب انسان شروع می شود. انسان تا قلبش شاد و پر از انرژی نباشد هرچه در ظاهر بخندانی هیچ فایده ای ندارد. اساسا سرور پایدار از قلب شروع می شود. اولین ویژگی سرور این است که از باطن به ظاهر سرایت کند نه اینکه باطن پر از غم و اندوه و ناراحتی باشد و شما از بیرون بخواهی آن را شاد کنید. این مانند این است که گل مصنوعی را بگذاریم و دائم به آن عطر بزنیم. گل واقعی آن است که از ذات خود ببوید.

وی افزود؛ دومین ویژگی سرور واقعی و تفاوت آن با شادی کاذب و پیشنهادی این است که شادی واقعی پایدار و ماندگار است مقطعی نیست. در اسلام برای تغییر ذائقه، مزاح سالم در چارچوب عقل و شرع داریم؛ اما سرور واقعی که صفت قلب است این پایدار باید باشد. سوم اینکه آن سروری حقیقت دارد و ارزشمند است که در چارچوب شرع باشد؛ یعنی باید با معیار عاقلانه برای سرور دیگران برنامه و محتوا تولید کرد. مسخره کردن و خندیدن به رنج یک انسان که معمولا در برنامه هایی با عنوان دوربین مخفی اتفاق می افتد انسانی نیست. اصلا دین و شریعت نه! آیا شرف انسان اجازه می دهد به زجر یک انسان دیگر برای خندیدن و سر به سر گذاشتن؟!!!

شادی حقیقی در چارچوب عقل و شرع است

حجت الاسلام مهدوی ارفع با تاکید براینکه شادی حقیقی در چارچوب اخلاق و شرع است مطرح کرد: امیرالمومنین(ع) در نهج البلاغه شریف، خطبه ۲۲۹ در خصوص توصیف سرور و شادی که مردم پس از سه دوره غیبتی که به ایشان وارد شد از طرف مردم می فرمایند: دست مرا برای بیعت می گشودید و من می بستم، شما آن را به سوی خود می کشید و من آن را می کشیدم سپس مانند شترانی تشنه که به سمت آبشخور می دوند بر من هجوم آوردید تا اینکه عبا از دوش ام افتاد و بند کفش ام پاره شد .افراد ناتوان پایمال گردیدند. آنچنان مردم در بیعت با من مسرور و خوشنود بودند که خردسالان خوشحال، پیران از شوق لرزان و بیماران بر دوش خویشان خود سوار و دخترکان جوان زیبارو بی نقاب به طرف من آمدند.

این استاد نهج البلاغه خوانی مطرح کرد: این سه معیار سرور واقعی و غیرواقعی اشاره شده است که یکی در نامه ای است که حضرت علی(ع) به ابن عباس نوشتند و در آنجا معیار شادی و حزن واقعی را بیان کردند که به خاطر چه چیزهایی شادی کن و از چه چیزهایی ناراحت شو. دو مدل این عبارت آمده است یک بار در نامه ۲۲ نهج البلاغه و یک بار هم در نامه ۶۶. هر دو نامه به ابن عباس است و چون تعابیر آن مختلف است، سیدرضی هر دو را در نهج البلاغه آورده است.

وی تصریح کرد: بعضی افراد برای چیزی خوشحال می شود که هرگز مال آن ها نیست و چیزی که اصلا به دست نمی آورد. لذت دنیا پایدار نیست. به توشه ای که برای آخرت فرستادی خوشحال باش. برای آنچه به جای می گذاری حسرت نخور و تلاش خود را داشته باش. شادی واقعی پس از مرگ است. روش شاد کردن مردم در خطبه ۲۵۷ نهج البلاغه به کمیل آموخته است. ای کمیل خانواده ات را فرمان بده که روزها را در به دست آوردن بزرگواری و کسب رزق حلال و شب ها را در رفع نیاز خفتگان باشند.

دبیر نهضت جهانی نهج البلاغه خوانی در پایان خاطرنشان کرد: هرکس دلی را شاد کند خداوند از آن شادی لطفی برای او قرار می دهد که به هنگام مصیبت آب زلالی است که باران گرفته و تلخی مصیبت را از بین می برد. امروز بسیاری از مردم کسب و کارشان تعطیل است، بروید در امر معیشت یاری شان کنید.