این روزها همه جا صحبت از «کرونا» است؛ ویروسی که چند هفته ای می شود سرزده به کشور ما نفوذ کرده و آن روی خود را به مردم نشان داده اما هر چقدر هم عصبانی و سخت باشد، توان جنگیدن با ملت ما را ندارد. شاید با خودتان فکر می کنید خیلی ایده آل گرا هستم و حرفم را از روی احساس و بی اساس به زبان آوردم اما اگر کمی به گذشته فکر کنید که در چه موقعیت هایی بودیم و چگونه از پس آن بر آمدیم خیلی هم احساس شعاری بودن حرف های من را نمی کنید. همین ابتدای امسال که یادتان نرفته مردم شیراز در سیل دروازه قرآن چگونه درخشیدند و یا در بحران هایی مانند زلزله و بلایای طبیعی و غیر طبیعی همواره پای کار بودن مردم تحسین برانگیز بوده و بحران را به فرصت تبدیل کرده است.
به ذهنم رسید گذری در سطح شهر جهرم داشته باشم تا جلوه ای از زیبایی های مردم شهرم در ایثار و فداکاری به هم نوعان خود را توصیف کنم. شهر نسبت به روزهای گذشته کمی خلوت تر شده بود و جنب و جوش سابق را نداشت؛ معلوم بود که مردم خوب به حرف های متولیان سلامت گوش سپرده و از خانه های خود به جز موارد ضروری خارج نمی شوند. به جایگاه سوخت نزدیک منزل مان رفتم؛ همه چی عادی بود و همانگونه که مسئولان گفته بودند، سوخت رسانی به خودروها از طریق متصدیان جایگاه سوخت انجام می شد و رانندگان در این زمینه دخالتی نداشتند.
هشدارهایی که توسط دانشگاه علوم پزشکی در بیلبوردهای شهری و به صورت بنر نوشته های کوچک سر چهار راه ها نصب شده بود این نکته را تداعی می کرد که این بیماری جدی بوده و برای پیشگیری از آن نباید از خانه ها خارج شد. بازار جهرم اما کمی متفاوت تر از مکان های دیگر بود و رفت و آمدها به مراتب بیشتر. ظاهراً نزدیک بودن به عید نوروز مردم را برای خرید به سمت بازار ترغیب کرده و البته باز بودن مغازه ها هم عاملی برای این رفت و آمدها شده بود.
اگرچه در رسانه ها، دعوا بر سر ماسک و گلایه از نبود آن بسیار دیده و شنیده بودم اما کمتر کسی را دیدم که از ماسک استفاده کرده باشد. به برخی از مغازه ها هم سَرَکی کشیدم؛ در میان مغازه داران رعایت اصول بهداشتی بیشتر به چشم می خورد و بعضاً ماسک بسته و دستکش به دست بوده و از مواد ضدعفونی و الکل نیز استفاده و به مشتریان خود هم توصیه و تعارف می کردند.
پشت چراغ قرمز مشغول چک کردن پیام رسان ها بودم که عکس نوشته ای توجهش را به من جلب کرد؛ یک ابتکار زیبا برای مقابله با ویروس کرونا از کانون فرهنگی و هنری مسجد جامع بود که در راستای پویش «#در_خانه_بمانیم» از اهالی ساکن اطراف مسجد خواسته شده بود کارهای ضروری خود را به بچه های مسجد بسپارند و شماره تلفن هایی نیز برای این منظور در پایین عکس نوشته قید شده بود.
کم کم به مسیر خروجی جهرم از سمت قیروکارزین رسیده بودم که خودروهای هلال احمر در آنجا مستقر شده بود. کمی جلوتر رفتم؛ امدادگران با لباس یک دست هلال احمر و سر و روی پوشیده مشغول ضدعفونی کردن خودروهای عبوری بودند؛ همچنین دمای بدن سرنشینان خودروها نیز با دستگاه تب سنج توسط امدادگران هلال احمر اندازه گیری و چک می شد.
در همین حین بود که به یاد کار اداری جا مانده ای افتادم که باید آن را انجام می دادم؛ راه را کج کرده و به سمت اداره مخابرات حرکت کردم. در بین راه و در گوشه ای از خیابان تجمع تعدادی از مردم مرا کنجکاو کرد؛ جلوتر رفتم و با دیدن یک تانکر پلاستیکی بزرگ که روی آن نوشته بود «ایستگاه ضدعفونی صلواتی» متوجه علت این تجمع شدم. به راهم ادامه داده و به اداره مخابرات رسیدم؛ به نسبت روزهای قبل ارباب رجوع کمتری دیده می شد اما از صحبت های یکی از پرسنل متوجه شدم که آمد و شد در این اداره مانند روزهای عادی است. جلو رفته و درخواست خود را از کارمند مخابرات جویا شدم؛ او از من خواست نزدیک نشوم و روی صندلی که در اتاق است نشسته و منتظر باشم.
نیم ساعتی تا انجام شدن کارم طول کشید و از اداره مخابرات خارج شدم. در مسیر نیز گروهی به نام «جهادگران سلامت» که ظاهراً از بسیجیان پایگاه «شهید نامجو» بودند توجه من را به خود جلب کردند. آنها نیز در حرکتی خودجوش با تهیه مواد ضدعفونی، مشغول گندزدایی خودروهای عبوری و مکان های عمومی بودند.
صدای اذان از بلندگوهای مساجدی که چند روزی است با اعلام مرکز رسیدگی به امور مساجد، نمازجماعت در آن لغو شده به گوش می رسید که برای اقامه نماز مسیرم را به سمت منزل تغییر دادم. این تنها گوشه ای از جلوه های زیبای ایثار و فداکاری توسط مردم جهرم بود که در گوشه گوشه کشور خوب مان ایران دیده می شود. پویش «ماسک مهربانی» که به صورت خودجوش به وسیله مردم نیکوکار جهرم تشکیل شده و تا کنون بیش از یک هزار ماسک نیز تولید کرده اند، فعالیت رایگان برخی از پیک های موتوری، اقدام خودجوش ساکنان مجتمع های مسکونی در ضدعفونی کردن مجتمع، در اختیار گذاشتن دستگاه سم پاش توسط یک باغدار برای برای ضدعفونی کردن واحدهای مسکونی، آموزش و توصیه به شهروندان برای مقابله با شیوع بیماری توسط پزشکان به صورت فایل های صوتی در فضای مجازی و... جلوه ای زیباتر به کارهای خودجوش و مردمی بخشیده است. امری که همه یک صدا و با یک هدف در پی آن هستند و آن چیزی نیست جز اینکه با هم کرونا را شکست می دهیم.
گزارش: مهدی رحمانیان
نظر شما