مرتضی اسماعیلی طبا مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قم در گفتگو با خبرنگار شبستان در قم، در رابطه با اثر گرانسنگ امام سجاد(ع) گفت: صحیفه سجادیه، مهمترین و جامع ترین اثر ایشان است که برجای مانده است. این کتاب دارای منابع فرهنگی قوی است و اخت القرآن نامیده شده است. به دلیل جایگاه والای این کتاب آن را زبورآل محمد(ص) و حتی انجیل اهل بیت(ع) نام نهاده اند.
وی ادامه داد: تمامی علما در مورد انتساب این کتاب به امام سجاد(ع) شکی ندارند و همگی بر این نکته که این اثر متعلق به امام چهارم می باشد اتفاق نظر دارند.
اسماعیلی طبا با اشاره به محتوای غنی صحیفه سجادیه اظهار داشت: این کتاب مجموعه ای از حقایق و معارف دین اسلام است که راجع به آن تفاسیر و شرح های زیادی در طول تاریخ به نگارش در آمده است؛ از جمله آنان می توان به ریاض السالکین مرحوم سیدعلی خان کبیرمدنی شیرازی ، شرحی از مرحوم میرداماد و علامه مجلسی اشاره کرد.
وی تصریح کرد: صحیفه سجادیه دارای 75 فراز دعا است که متوکل بن هارون آن را جمع آوری کرده است. در کناراین کتاب، رساله حقوق امام زین العابدین است که دارای مباحث اخلاقی و تربیتی است و در حوزه های علمیه نیز تدریس می شود. امام سجاد با هدف افزایش آگاهی و دانش مردم زمان خویش، اسلوب دعا را برگزیدند و در قالب دعا مضامین اخلاقی و اجتماعی و بعضا سیاسی را بیان می کردند.
اسماعیلی طبا انگیزه تدوین رساله حقوق از جانب امام زین العابدین را نیازهای جامعه آن روز و توجه به درماندگان و بینوایان و برهنگان و ... و تبیین مسائل اخلاقی زمان خویش عنوان کرد و یادآور شد: دراین ادعیه مسائل حکومتی و توطئه هایی که علیه مسلمانان از سوی دشمنان اسلام صورت می گرفته ذکر شده است. همچنین در مورد برخی اتهاماتی و توطئه هایی که به اساس اسلام لطمه می زد رهنمودهایی داشتند که در رساله حقوق ذکر شده است.
مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قم امام سجاد را نمونه و الگویی برای مسلمانان در زمینه های اخلاقی و اجتماعی و ... دانست و اظهار داشت: ایشان القابی چون زین العابدین، سیدالساجدین سیدالکرام داشتند که گویای سیره اخلاقی و بزرگواری های این امام همام است که می تواند سرمشق همگان باشند.
اسماعیلی طبا با اشاره به روایتی از امام سجاد(ع) که شیخ مفید نقل کرده اند، تصریح کرد: در این روایت نقل شده که در مجلسی امام زین العابدین(ع) با یارانشان نشسته بودند که مردی به ایشان ناسزا گفت و از مجلس خارج شد. یاران حضرت خواستند عکس العمل نشان دهند که ایشان منعشان کردند و از آنان خواستند که به منزل آن شخص بروند. یاران به تصور اینکه امام سجاد(ع) قصد ادب کردنشان را دارد همراه شدند. ولی امام در راه آیه "والکاظمین الغیظ و العافین عن الناس" را قرائت کردند و با این آیه به اطرافیانشان آموختند که باید کظم غیظ کنند و از اشتباهات مردم درگذرند. امام سجاد(ع) وقتی به منزل آن فرد رسیدند خطاب به او گفتند که اگر این مواردی که گفتی من هستم خدا از من درگذرد و اگر من واجد این موارد نیستم خدا از تو درگذرد. ایشان با این نوع برخورد ها به مردم درس خویشتن داری و گذشت را می آموختند.
وی با اشاره به مکاتب انحرافی که در زمان امام سجاد(ع) بود گفت: در زمان ایشان یک سری عقاید انحرافی و بحرانهای فکری و عقیدتی در جامعه مسلمین رواج یافته بود که می توان دلایل آن را گسترش دامنه فتوحات اسلامی و سرعت انتشار اسلام در این سرزمین ها بدون این که برنامه ریزی خاصی برای رفع شبهات و سوالات جدید در نظر گرفته شود، رواج صوفی گرایی و زهد غیر اسلامی، وجود عالمان درباری و دامن زدن اختلافات قومی و فکری میان مسلمانان از سوی دستگاه حکومت و رواج عقاید جبرگرایی و وجود غالیانی که در مورد اهل بیت (ع) غلو می کردند و قائل به مقام الوهی برای ائمه اطهار(ع) بودند برشمرد. لذا در این شرایط بود که امام سجاد(ع) در قالب دعا و عبادت به نشر معارف حقه دین و اسلام ناب می پرداختند و خط بطلانی بر عقاید خرافی و انحرافی کشیدند و در عین حال به مبارزه با شبهات و انحرافات همت می گماردند و در این راه متحمل رنج های بسیاری نیز شدند.
پایان پیام/
نظر شما