خبرگزاری شبستان_ فاروج؛ «حسین علی پروانه» که متولد ۱۳۲۳ و یکی از اهالی روستای کلاته محمدرضا از توابع بخش مرکزی شهرستان فاروج است، هرساله خود را برای حضور در راهپیمایی ۲۲بهمن به تهران می رساند تا با این حضور، جبران دوسال خدمت اجباری به رژیم پهلوی را بدهد.
این فرد روستایی بلند نظر از نگیزه های حضورش می گوید: دو سال دوره خدمت سربازی همزمان با حکومت شاه ایران بود و به تاوان دو سال خدمت به سرمنشا استبداد در کشور، هر ساله 22 بهمن به تهران می روم و در راهپیمایی حضور می یابم.
پروانه افزود: دوران خدمت سربازی من در زمان طاغوت بود و مثل همه جوانان دیگر، مجبور شدم در این مدت به شاه ایران خدمت کنم.
وی خاطرنشان کرد: بارها تصمیم به فرار از خدمت سربازی داشتم اما با توجه به اینکه ماموران دولت برای جلوگیری از این حرکت سربازان اقدام به دستگیری پدرانشان می کردند و برای اینکه آسیبی به پدرم نرسد، خدمت سربازیم را انجام دادم.
پروانه گفت: عذاب دو سال خدمت به رژیم پهلوی سال ها بر دوشم سنگینی می کرد و همیشه در فکر جبران آن بودم.
وی که از سال ۶۷، به طور مستمر در راهپیمایی۲۲بهمن تهران حضور یافته بیان داشت: در سال ۶۷ تصمیم گرفتم برای جبران، هرسال به هر شکلی که باشد در راهپیمایی ۲۲ بهمن در تهران حضور یابم تا علاوه بر جبران دوره خدمتم این حضور مشت محکمی بر دهان دشمنان باشد.
پروانه افزود: به این دلیل پایتخت را انتخاب کردم، چون نگاه دشمنان به حضور مردم در پایتخت بیشتر است و می خواهم سهمی در شگفتی دوربین های خبرنگاران داخلی و خارجی از حضور پرشور مردم داشته باشم.
وی که دوران خدمت سربازیش مربوط به سال های ۴۶ تا ۴۸ بوده، گفت: هر سال از سمت شهرک غرب به سمت محورهای راهپیمایی حرکت می کنم و آنقدر حضورم استمرار داشته که ساکنان شهرک غرب تهران مرا به خوبی می شناسند و اگر در آن روز مرا نبینند جویای احوالم می شوند.
این مرد غیور افزود: ۲۲ بهمن را در زمان ریاست جمهوری های مختلف مشاهده کرده ام و به رغم تغییر دولت ها، نگاه مردم و حضور پرشور آنان در این روز تغییری نیافته و هر سال پرشورتر از سال قبل این حرکت ادامه یافته است.
پروانه یادآورشد: سال ۸۴ مجبور به عمل جراحی بر روی کمرم شدم و همه می پنداشتند آن سال به راهپیمایی نخواهم رفت اما با وجود مشکلات جسمی، خود را به تهران رساندم و بی توجه به اصرار دوستان و آشنایان با سختی به خیل جمعیت پرشور پیوستم.
وی، برخورداری روستاها از خدمات مختلف را از برکات انقلاب برشمرد و گفت: در زمان رژیم پهلوی روستاها از حداقل خدمات محروم بودند و سیاهی فقر و مشکلات، بیشتر نقاط کشور را پوشانده بود.
وی خاطرنشان کرد: روستای ماهم مستثنی نبود اما امروز به برکت انقلاب از آب، برق، گاز، جاده، مدرسه و... برخوردارشده ایم.
پروانه گفت: هر چقدر هم بکوشیم در مقابل نعمت آزادی و استقلال نمی توانیم شاکر خدا باشیم.
وی در پاسخ به این سوال که امسال چه شعاری را محکم تر فریاد می زند، گفت: مرگ بر آمریکا شعاری است که هرساله سر داده ایم و امسال محکم تر و کوبنده تر فریادش می کنیم.
نظر شما